yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (68)
    • medya (1)

    68. büyük kız çocuk küçükten nereden baksan 7 yaş büyük olmadan, pek de gerçekleşmeyen bir kavram olduğunu düşünüyorum kendi namıma.

    öteki türlü kız çocukları daha çok yaşıt/akran kategorisine düşüyor ve rekabet/anlaşmazlık yaşanma riski de artıyor.

    "abla" diyeceğin insan senden gerçekten daha büyük olmalı, daha çok şey bilmeli, "o yollardan" geçmiş olmalı, icabında sana bakabilmeli, yönlendirebilmeli, tecrübesini paylaşıp anne babanın yokluğunda seni koruyabilmeli, kol kanat gerebilmeli. en mühimi küçüğü olarak seni gerçekten sevmeli.

    küçük de büyüğe büyük olarak saygı ve sevgi duymalı.

    ikiniz birden çocuksanız olacak şey değil bu...

    suçlu yok, yaşıt kızkardeşim ve ben asla hiç geçinemedik. abla olma güdümü millete ablalık yaparak tatmin ettim hep. bunun haricinde benim bir ablam olmasını gerçekten de isterdim...

    7 mart 2021 07:56

    67. Çok zor. Babanızı yeni kaybettiyseniz daha da zor.

    7 mart 2021 01:10

    66. Gece gece yazılanları okuyup duygulanıp kendi kendimi ağlattım. Ne güzel şey abla olmak. 

    Bu başlığa ikinci yazışım. Şu an kendisi hastanede nöbette, ben de oturmuş onu ne kadar sevdiğimi düşünüyorum.

    Zaten hep söylerdim ama bir süre önce uzun süreli ilişkim bittiğinde yalnız kalamıyorum diye rahatsız olmasına rağmen gecelerce bana sarılıp uyuduğunda tekrar emin oldum hayattaki en sevdiğim insan olduğundan. İyi ki varsın canımın içi, seni çok seviyorum. 

    31 mayıs 2020 02:30


    65. kardeşim doğduğunda 14 yaşındaydım. Benimki bir nevi annelik oldu. Annem lohusa depresyonuna girmişti, kardeşim çok husursuz bir bebekti. Doğal olarak bakımını ben üstlenmiştim.beslenmesi, alt değiştirme, uyutma, banyosu herşeyini yaptım severek. Geceleri mamasını da hazırladım, ayağımda da salladım. Bir iki saat uykuyla okula gittim. E bu kadar herşeyini yapınca artık ablalıktan çok annelik şevkati oluştu bende. Şimdi uzaktayız 4 senedir ama ben ayağına taş değse kilometrelerce öteden hissediyorum. çok özlüyorum. canım sıkkınken ablacım diyip başımı okşamasını, üzülme diyip öpmesini, saatlerce boş boş saçmalamalarımızı, beraber gezmeyi, dertleşmeyi. Küçücük yaşına rağmen o olgunluğuna hayranım. Bi de duygusal kerata. Her izin dönüşü valizimi boşaltırken mektuplarını buluyorum gizlice yazıp bıraktığı :) sonra oturup ağlıyorum tabi. Kaç senedir uzaktayım en çok üzüldüğüm şey onun yanında olamamak, bensiz büyümesi. 

    10 ekim 2019 10:42

    64. Biri ile 4 biri ile 11 yaş var.Canını alıcaz yoksa canımızdan olucaz deseler siz yapmayın ben kendi canımı alırım derim.Başı sıkışır yanınıza gelir,derdi olur yanınıza gelir.Siz onu rahatlattıkça mutlu hissedersiniz.Eğer başlarına bi iş gelse dünyayı yakarım.Bunun bi tık üstü evlat sevgisidir herhalde.

    10 ekim 2019 10:17

    63. bizim aramızda 3 yaş var, anne de çalışınca beraber yalnız büyüdük.

    çok iyi abla mıydım şu yaşıma kadar? bence değildim. gençken çok kopukmuşuz. insanız işte benim başımda da kavak yelleri esiyormuş.

    ama aile çok değerliymiş ve insan isterse onu bir arada tutabilirmiş.

    kardeşim benim için hep en kıymetlim idi, hala en kıymetli 3 kişiden biridir. artık verdiğim kıymeti de göstermeye çalışıyorum. şunu gördüm ki benimle aynı evde büyüyen biri anlayabilir beni en iyi. bende onu anlıyorum ve yaptığı hiçbir şeyde art niyet aramıyorum. ablayım ve kardeşimden kopmayı asla istemiyorum.

    10 ekim 2019 09:30

    62. Abla olmanın ne olduğunu ben çok geç anladım ve eskiden kardeşime ablalık yapamadığım için üzgünüm. 6 yaş var aramızda o doğduğunda ben ilkokul 1e başlamıştım, doğduğu zamanlar oyuncak bebek gibi baktım ona hergün sevgiyle. Ergenliğe girince ipler koptu salak bir kıza dönüştüm kardeşimi horlayıp, kötü davrandım. Yanımdan git, sanane falan filanlar. Babam kızardı hep o senin düşmanın mı nasıl davranıyorsun kardeşine diye. Sonra lisede anladım ki onun aslında  en yakın arkadaşı ben olmalıydım, yaptıklarımla onun kişiliğine zarar vermiş içine kaçırmıştım çocuğu. Ama olan oldu bir kere, şu an ablası olmaya çalışıyorum içten içe idolünün ben olduğumu bilerek daha dikkatli davranıyorum ona. Herkes gider kardeşler kalır süslüler ben yaptım kimse yapmasın, kardeşinizi hep çok sevip yanında olun.

    10 ekim 2019 08:27


    61. benden bir yaş küçük kardeşim tarafından hissedemediğim şeydir. keşke burada yazılanlar gibi bir abla-kardeş ilişkimiz olsaydı. yaşadığımız bir olayda "keşke hiçbir şeyim olmasaydın" ya da yaşça büyük ablalarla karşılaştığında "keşke ablam o olsaydı" diyen birisi kendisi. üzüldüğümü fark etmeyen, hata yaptığımda içten özür dinlediğimde beni "yüzsüz" olarak nitelendiren bir şahıs kendisi. daha fazla anlatamayacağım, üzgünüm. özendim yazılanlara.

    10 ekim 2019 07:46 10 ekim 2019 07:49

    60. Onun geleceği için, eğitimi için öneriler yapıp, tavsiyeler verip terslenmek, üzülmek ama yine de çok, çok sevmek.

    Uzun süre kızgın kalamamak ve onu hep koruma kollama ihtiyacı hissetmek.

    Onun yaşadığı kötü bir olayda ilk geleceği, derdini anlatacağı insan olmak istemek.

    10 ekim 2019 00:02 10 ekim 2019 00:03

    59. Erken yaşta annelik duygusunu tatmama sebep durum. Her zaman iyi ki...

    9 ekim 2019 21:00