erkek gibi kız

15. Kız gibi kız nasıl olunuyormuşta birde "erkek gibi kız" sıfatı çıkarılmış anlamıyorum.

Toplumun "ideal kız" algısını alaşağı eden bir tiple karşılaşıldığında korkudan bir sıfat yapıştırılıyor insanlara. Makyaj yapmıyor o zaman erkek gibi kız. Onu yapmıyor, bunu yapmıyor; erkek gibi kız. Ya da kız çok güçlü fakat kızlar güçlü olamaz; erkek gibi kız.

Makyaj yapmak ya da yapmamak bir tercihtir. Cinsiyetle alakası yoktur. Hemcinslerinin hoşlandığı pek çok şeyden hoşlanmayan "erkek gibi kız" değildir.

İnsanın güçlü olması ya da kırılgan olması karakteriyle alakalıdır erkek olmasıyla değil.

Bu yüzden "erkek gibi kız" diye bir sıfat yoktur. Bu tamamen toplumun kendilerince "ideal" olmayanlara yakıştırmasıdır.

14. Küçükken böyle bir kızdım. Büyüdüğüm zaman da maalesef ki kadınlığı kabul etmek biraz sıkıntılı bir süreç oldu. Kız çocuğu olmaya tam doyamadığım için hani sözde atıf yapılan yüklenen anlamlarıyla hassas, şımarık, eğlenceli, nazlı, babasının kızı vs vs hala bu özellikleri istiyorum. Kısacası kadın-kız çocuğu-erkek gibi kız arasında gidip gelen bir ruhsal yapım var. Bu da beni dengesiz biri yapıyor. 

13. Hiçbir bir kızın üstüne yapışmasını istemediğim  sıfat. Basketbol oynarken bana yapışmıştı bu annem de onaylardı ve ortaokulda vs. Herkes minik makyaj olaylarına girdiğinde bunu onaylamazdı evimizin önünde lise vardı orda gözüne kalem çekip gelen kızlara tam anne bakış açısıyla bu nasıl öğrencilik vs. Derdi. Yanlış anlaşılmasın okulda onaylamazdı. Küçük çocukların özendirilmesine karşıydı ve kendi zamanındaki gibi kaşın yalnızca üniversite çağında alınması gerektiğine inanıyordu. Kuzenlerime gençsiniz siz şimdi lazım diye teşvik edici şeyler söyler kendisi gayet bakımına dikkat ederdi. Bana kızım sana diyorum gelinim sen anla artık taktiği uyguluyordu heralde yaşım küçükken.

Neyse benim de bu erkeksi özelliklerime karışmayıp beni kendi halime bırakmıştı 11-12 yaşındayken ve bir iki kere ay benim kızım hayatta istemez öyle bıraksam düğüne bile eşofmanla gidecek gibi bişiler duymuştum, diğer aklı beş karış havada bi kızdan konuşulurken ve bunu büyük bi iltifat olarak algılamıştım. Daha sonra kendisinin ömrü el vermedi ben 14 yaşındayken vefat etti. Bu benim üstüme  yapışan erkek gibi kız olayı, erkek kuzenlerim övdü, annem yok diye her şeyime karışan akrabalarım ber kendime baktığımda eleştirdi noldu sen süse taktın kafayı dedi saçımı düzleştirince falan. Ben bok gibi bi şey oldum. Ama cidden. Saçınızı bi anda kısa kestirip gelince herkesin tepki verdiğini kötü yorum almasanız bile artık güzel tepki verecek insanlara bile gerildiğinizi düşünün. Ben de öyle oldu koyverdim kendimi, hala o yılların fotolarına bakmak istemiyorum. Özgüvenim yomtu o konularda ve doğrudan kadın erkek ilişkilerini de hiç keşfedemedim adam gibi olması gereken yaşta.

Daha sonra kendi kendime azar azar derken çıkarıp attım o şeyi. Ama bu üniversiteye başlama zamanımı bulmuştu. O zaman anladım ki annemin o beni kıyaslayıp benim kızım ne güzel beni üzmüyor diye yan odada konuştuğu kız liseyi yarıda bırakıp,  çocuk olmadan kadın olmaya çalışan 16 yaşında 3. Nişanlısına kaçan, ailesini perişan eden 3. Sayfa tipli kızlardanmış . Ben üstüme yapışan ama itiraz etmek istediğim halde yapamadığım o şeyi böyle kelimeleri cımbızlayıp sevmeye çalışıp kısır döngüye girmişim. Annem yaşadaydı nasıl olurdu o yıllarım bilmiyorum ama ben bu üstüme yapışan sıfat yüzünden senelerce her ortamda konuşabiliyorken fiziksel özellik konusu ve ilişki iltifat konuları açılınca başımı yere eğerdim, bana hiç mi çıkma teklifi eden yok diyecekler yine diye.  15-16 yaşında kafama takıyordum açıkçası. 

Şimdi buraya benim yıllardaki halimi getirseler kız bi sabah ufak kalem çekmiş olsa haftasonu iyi eğlencelerden başka yorum yapmazdım:( 

12. Bence böyle kelimelerin kullanılmasının sebebi toplumun cinsiyete verdiği roller. Erkek kardeşim sürekli keşke sen erkek olsaydın, senin gibi bir abim olmasını çok isterdim diyor. Oysa abisi olmamı istediği özellikler sadece erkeklere ait özellikler değil. Her seferinde ben böyleyim bunun cinsiyetimle alakası yok diyorum ama anlayan yok.

Ailem benim mühendislik okumama tepki gösterirken kardeşim mühendislik kazansın diye gece gündüz dua ediyolar neredeyse.

Bazen erkek gibisin cümlesini iltifat olarak bazen ise hakaret olarak işittim.

Mesleklerin, renklerin, hayallerin bile cinsiyete göre sınırları çizildiği dünyada böyle kalıpları çoğu yerde görüyoruz. Oysa cinsiyet eşitliğinin sağlanması için böyle kalıpları önce dilimizden çıkarmalıyız. Sözler toplumun aynasıdır.

11. aklıma direk feyza altunun tedxistanbul konuşması geldi, kadın erkek eşitliğini(!) çok güzel anlatan bir konuşma yapmıştı. Aynen bu 'erkek gibi kadın' kalıbına da değiniyor.

buraya bırakıyorum kızlar izlemeyen kalmasın (link: https://www.youtube.com/watch?v=ZdeFof81xKs 'ben bir kadınım')

10. Söyleyeni boğma isteği yaratan söz öbeği.

9. çocukluğumdan beri üstüme yapışan sıfat. en büyük sıkıntısını üniversitede gördüm o ayrı.

böyle olma sebebim ailemin yetiştiriliş tarzı diye düşünüyorum. bir abim olduğu için çevrede akranım olan kız akrabaya hasrettim. babam da ne bana ne de anneme hiç bir zaman "hassas" yaklaşmadı. tam tersine bir şeye "ben yapamam" dediğimde "ne demek yapamazsın?!" diye tepki gösterdi. bu da tabi bizi "her işini kendi görebileceğine inanan süper kadınlara" dönüştürdü. bunun sıkıntısını çektiğim zamanlar da oldu dediğim gibi. üniversitede en yakın arkadaşlarım hep erkekti. hatta dalga konusu bile oldum "sen varken ortamda kız var gibi hissetmiyoruz hiç" derlerdi. tabi abartıydı bana kalırsa. şimdi düşünüyorum da keşke ben de kendimi biraz naza çekseymişim her anlamda.

fakat genel olarak bu "erkek gibi kız" olma durumunun hayatıma %80 faydasını gördüm. sanırım bu "durum" onu nasıl kullandığınıza bağlı olarak sizi etkiliyor. hayattaki güçlü duruşum, hemen hemen hiç ama hiçbir işimi hallederken bir erkeğe ihtiyaç duymadan kolayca altından kalkabilme özelliğim inanılmaz gelişti. ama bu aslında arka planda da beni yıpratıyor. ne diye "ben kendim yaparım" diye her şeye atlıyorum ki.. bırak senin yerine başkası yorulsun.. ama huy işte.. bazen gıcık olsam da yine de seviyorum ben galiba bu durumu.

edit: bu "ben yaparım" anlayışının bir eylemi yerine getirmek anlamından ziyade her anlamda, karakter olarak, bakış açısı, düşünme tarzı vs erkek gibi düşünmeyi de içerdiğini belirtmeliyim. yani erkek egemen toplumda yaşıyor olduğumuz gerçeğini belirtmekle, kadınların da "erkek egemen toplumda erkeğin sahip olduğu eril özellikleri baskın karakter" e sahip olması durumunu kast ederek konuşmuştum. yoksa daima kadının güçlü - kendi ayakları üzerinde durabilen- karakterde olmasını savunmuşumdur. yanlış anlaşılmaya meyilli bir girdi olduğunu fark ettiğim için edit'e gerek duydum.

8. ben de böyle büyüdüm biraz. kullanımına göre cinsiyetçi bir ifade olabiliyor evet ve bunu övünmek için kullanan tuhaf kadınlar da var ama benim böyle bir eğilimim vardı. erkek reyonundan giyinirdim. barbie bebeklerle, eteklerle elbiselerle, yemek yapmakla, makyaj malzemeleriyle vesaire ilgilenmediğim için arkadaş çevrem de ilgi alanlarıma göre şekillendi, erkekler çoğunluktaydı. hobilerimi paylaşabileceğim kız arkadaşlarım çok sonra oldu mesela, lise zamanlarıydı. keşke daha önce tanışsaydım anlaşabileceğim dişilerle.

hala daha tarzım spor ve rahat olduğu için, kuaföre gitmeyi, makyaj yapmayı pek sevmediğim için teyzelerim bana "erkek fatma" derler ve sinirlerimi tepeme çıkarırlar misal. bu hemcinslerimin çok sık karşılaştıkları ve artık kusma isteği uyandıran bir cümle de "hiç diğer kızlar gibi değilsin" (gizlinot: hadi len)

7. Güçlü kuvvetli,muhabbeti keyifli kişiye erkek gibi kız değil 'güçlü ve eğlenceli kadın' denir.

Ayrıca hatırlatma;

Erkek : Kadın

oğlan: kız

6. kız gibi erkek= hakaret

erkek gibi kız= iltifat

daha da bir şey demiyorum.