yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (28)
    • medya (0)

    28. 8. haftayı bitirmek üzereyim.

    4.5 haftalıkken gebe olduğumu anladım. Beklenmeyen bir gebelik olduğu için gebelik öncesi folik asit kullanamadım. Kullansam daha iyi olurdu ama eskiden bu hassasiyetin hiç olmadığını düşünerek kendimi rahatlatmaya çalışıyorum.

    Çok sıkıntılı bir gebelik geçirmememe rağmen 6. Hafta ile 7. Hafta kişisel kabusumdu diyebilirim. Sürekli midemin bulanmasi, Sürekli acıkmam ama bulantıdan yemek yiyememem, su dahi içememem gibi durumlar oldu. 7. Haftanın başında kahverengi bir kanama gördüm, olabiliyormuş bu durum ama doktor yine de düşük riskine karşı bir kez progestan 50 mg iğne yaptı ve şimdilik 3 hafta vajinal yoldan kullanmak üzere 200 mg hap verdi. İğneyi aldığım gün resmen halsizlik ve bulantıdan geberdim. Hap beni çok gerdi o yüzden.

    Çok şükür ki garip bir şekilde hap iştahımı açtı ve mide bulantım kalmadı. Rahatlıkla yemek yiyorum, mutluluktan ağlayacağım. Halsizlik yine oluyor ama en azından yiyememekten ve içememekten kurtuldum.

    Benzer durumda olup progestan kullanmaktan çekinen, korkan gebe süslüler varsa diye yazmak istedim. Progestanla sıkıntı yaşayan gebeler de olmuş ama ben kendi adıma çok mutluyum ve rahatladım. Kötü tecrübelerin yanında böyle iyi tecrübeler de var yani süslüler.

    28 ocak 20:37

    27. Tanım: hamilelik veya gebelik, erkekten gelen sperm ile kadının yumurtalıklarından atılmış olan yumurtanın döllenmesi ile meydana gelen fetusun kadın organ ve dokularında değişiklilker meydana getirdiği, doğuma kadar geçen yaklaşık 9 aylık dönem. (gizlinot: kaynak: vikipedi)

    Üst girdide de belirtildiği üzere yedikleriniz, yaşam düzeniniz bebeğinizi etkiliyor. Ben de kendimden örnek vermek isterim.

    Hamileyken uyku düzenime çok dikkat ederdim oğlum da doğduğundan bu zamana kadar (gizlinot: 4 yaşına girmek üzere şu an) uyku saati geldiğinde mekan farketmeksizin uyuyor. (gizlinot: arabada, başkasının evinde, dışarıda, okulda, oyun alanında :)) Tabii direkt bu durumu etkilemiyor. Kendim bu şekilde tecrübe ettiğim için söylüyorum.

    Yediklerinde ise ben hamileyken özellikle neyi çok yediysem kendisi de benim yediklerimi çok seviyor. Tabii benim çok sevip hiç ağzına sürmediği yiyecekler de var.

    Naçizane tavsiyem ; şu anki yaşam koşullarında ne kadar mümkün olabilir bilmiyorum stresten uzak sakin bir hamilelik geçirmeniz. Aynı sakinliği bebek doğduğunda da sürdürmeniz. Mutlu anne mutlu bebek bunu bizzat deneyimledim. Hamile anne adaylarına sağlıklı doğumlar diliyorum.

    10 mart 2023 12:04

    26. Kendimde ve çevremde gözlemlediğim kadarıyla bu süreci ne kadar pozitif geçirirseniz bebeğiniz de o kadar sakin ve mutlu bir bebek oluyor. Ayrıca gebelik dönemindeki uyku düzeniniz de bebeğin uyku düzenini, yedikleriniz de damak tadının gelişmesini sağlıyor. O yüzden bu süreci geçiren/geçirecek olan varsa en büyük tavsiyem mümkün olduğunca mutlu bir gebelik süreci geçirmeleri. Ardından sağlıklı beslenmeleri ve doğumu kolaylaştırması için doğum anına kadar hareket halinde olmaları. (gizlinot: Tabii bunlar benim gözlemim)

    10 mart 2023 10:53


    25. 30 haftadır beni bir o diyarlara bir bu diyarlara sürükleyen durum. 30.haftaya kadar çok zorluk çektim diyemem. ilk trimester biraz zordu. Koku hassasiyeti, yaz sıcakları ve üzerine korona günleri. 2.trimester gerçekten de prenseslik dönemiymiş. Hem de bebeğinizin hareketlerini hissetmeye başlıyorsunuz. Muazzam bir olay. Vee 3.trimester başlar başlamaz kemiklerde, belde ve sırtta ağrılar. 10 dakikada bir tuvalet ihtiyacı. Litrelerce su içiyorum ama suya kanamıyorum. iştah açılması ah ahhh. Sürekli kımıldayan bir bebek ve tabi bir de göbek. Büyüyen göbek nedeniyle hareketlerde kısıtlama. Çorap dahi giyememe ve buna her seferinde gülme halleri. Uyku düzenim de bozulmaya başladı. Deliksiz gece uykuları bitti. Şimdilik 2 kere uyanıyorum tuvalete gitmek için. Bakalım kalan 8-10 haftada kaça çıkacak bu uyanmalar. Her şey bir kenara, harika duygular, müthiş hisler. Aldığınız kıyafetlere ve eşyalara hatta pişik kremine bile sürekli bakma isteği. Hayaller. isim seçme, o ismi benimseme ve seslenme. Şarkı söylediğinizde bebeğin dans eder gibi hareketlenmesi. Hıçkırması. Acıktığınızda sakinleşmesi. Geçmek bilmeyen günler. Sabırsız bekleyiş. Hepsi, her şey çok güzel. Dilerim, isteyen her kadın tatsın bu duyguyu. Ve ben de sağ salim kavuşayım kızıma. 

    1 aralık 2020 14:24 2 aralık 2020 10:15

    24. burada ki tecrübeleri okurken, bende kendi icinde olduğum durumu paylaşayım dedim. Aslında hiç planlamadığımız bir andı. dolayısıyla eşimle korunuyorduk ve aynı zamanda takvim hesabını uzun süredir kontrol ederek uzun süre bu sekilde korundum. reglilerim, yumurtlamalarım o kadar düzenliydi ki, hem ovü testi ile kendimi takip ediyor , hem takvim hesabımı asla ihmal etmiyordum. bu işler kader ve kısmetmiş gerçekten, 9 eylülde regl oldum. her zaman ki gibi testlerimi ihmal etmiyor, yumurtlamamı kontrol ediyordum ve her ay ki düzeniyle 23 ü yumurtlamam diye bekliyordum. 20 Eylülde doktorda genel muayenem vardı. düzenli gitmeyi ihmal etmediğim doktorum yumurtlaman çoktan bitmis, nasıl olmus saskınlık icindeyim. cok erken yumurtlamıssın ve belki de 2 kez (ki az bir ihtimal oldugunu söyledi) çatlama yasamıs olabilirsin dedi. dolayısıyla spermin 5 gün yasama ihtimalinide göz önünde bulundurursak zaten hic tehlike arz etmeyen (öyle zannettiğim) günlerde eşimle korunmamıştık. aylardır bir tık bile kaymayan, doktor kontrolünde ve onunda önermesiyle devam ettiğim bütün düzenim durduk yere düzenli regl tarihime rağmen sekmişti. ancak doktorum ekimi beklememi, elbette gebelik ihtimali oldugunu, ancak insanların gebe kalmak icin bir cok kez bu günü tutturmaya calıstıgını ve sadece olasılıktan ibaret oldugunu, yine de göz önünde bulundurmamı söyleyerek oradan ayrıldım. ancak asla hamile olduguma ihtimal vermedim. her kadının hayatında durduk yere gelen acaba hamile olabilir miyim sorusu elbette zamanında benimde yaşadıgım biseydi. ancak ben bu sefer asla olabileceğini düşünmedim 

    dolayısıyla hic bir belirtim yoktu, bu da düşünme gibi bir durum yaratmadı bende. her zaman ki gibi ovülasyon testimi takip ediyor, takvim tutuyor ve şaşmış olan düzenimi yeniden bulmaya calısıyordum. ancak bir gün reglime son 5 gün kala, durduk yere yumurtlama testi yaptım. bu test regl yakınsa ve pozitif verirse hamilelik belirtisi oluyor bilen bilir. cünkü reglnize yakın Lh (yumurtlama hormonu) yükselmez. genelde gebelerde beta hcg den önce yükselebilen bir hormonnoldugu icin kadınlar gebeliklerini erken testtende önce ön görebilmek icin bu testi yapıyorlar. ben testte pozitif alınca direk koşarak markete gidip erken gebelik testi aldım. Test silik cift cizgi ! ne var ne yok! erken teste güvenmekte zor, şaşkınlıgımı atamadım. ertesi gün eşimle birlikte farklı 4-5 test aldık. öyle birsaskınlık yasıyoruz ki, 

    test gün geçtikce koyuyu verdi. basbaya hamileydim, dijitalde de kac haftalık oldugunu gördüm. simdi bugün 4+4 teyim, ancak bu öyle erken gebelik ki, testte sonucu bundan da erken aldım. son regl tarihimin hesabıyla haftalık hesabım bu, göğüslerimde değisiklik, kramplarım dısknda cok sükür bulantım olmadı hic. annem , anneannem de hep rahat gecirmisler gebeliklerini, umarım baslamaz diye de dua ediyorum. icimizi saskınlık gecince mutluluk,heyecan ve sevinc kapladı. rüyamda bir oğlum olduğunu gördüm, hamile kalmadan önce de hamile kaldıgımı görmüştüm. klasik yengeç burcu olmamın getirdiği hisleri mi yasıyorum yoksa hepsitesadüf mü bilmiyorum, ama zaman gösterecek konusmak icin elbette erken. insallah hersey yolundadır, doktor randevumuzu bekliyoruz :)

    güncelleme ; 6. haftam bitmek üzere, gerçi hala bu hesaplamalara kafam basmıyor. 5+0 dan 5+6 ya kadar 6. hafta diye geçiyor işte. bende 5+5 i tamamlamak üzereyim. Matematiğim sağolsun.  mide bulantım yoktu, gerçi hala yok ama korkunç şekilde yemeklerden tiksinme, koku hassasiyeti doruklarda, yemekle haşır neşir olunca anlık öğürmeler kendini göstermeye başladı. bunun bir tık üstüne cıkmayız insallah bebeciğimle. buna bir sekilde katlanıp mümkün oldugunca saglıklı beslenmeye gayret ediyorum suan cünkü. her hafta hormonlar artıyor dolayısıyla korkarak geçiriyorum günleri bulantı başlayacak diye, insallah anneme cekmisimdir de bende de baslamaz o bulantılar. aklıma geldikce burayı güncelleyeceğim, okuyan bu sürece yeni başlayan, baslayacak olan herkese az cok yardımcı olur belki. bende insanların tecrübelerini okuyup eslik etmeyi cok severim. Perşembe de doktorumuzda randevumuz var.

    güncelleme; 24. haftadan yazıyorum, koku hassasiyeti bir süre yaşadım, ilk trimester en çok gözlemlediğim şey çarpıntı, gece kabus görme, iştahsızlık ve gerçekten über enerji düsüklüğüydü. Fakat ikinci trimester gerçekten ama gerçekten prenses dönemi alttaki süslümünde dediği gibi. Hepsi gitti, gündelik hayata döndüm. bu haftaya kadar cok zor bir hamilelik geçirdim diyemem. koku hassasiyetim kısa sürdü; toplasanız 3-4 kez istifrağ ettim. Sonra mis gibi. Şimdi kıpır kıpır hareketlerini hissediyorum, bebeğinize bence tam alışıp bağ kurduğunuz süreç bu trimesterda baslıyor. ara sıra bel ve karın ağrısı yaşasamda çok sikayetim olmadı. aktif yürüyüs, spor ve olabildiğince beslenmeme dikkat etmeye çalışmamında etkisi olabilir. bu zamana kadar kendimden beklemediğim kadar müthiş bir irade gösterdiğimi düsünüyorum hamilelikte. 24. haftada 60 kilo ile basladıgım hamileliği 64,4 ile götürüyorum. Kilo artışım umarım doğuma kadar bu seyrinde devam eder. 

    güncelleme : 33. haftaya girdik bugün itibariyle. bu zamana kadar harika giden hamilelik sürecim taşınma stresininde etkisiyle rahim kısalmasıyla beni karşı karşıya bıraktı. son iki haftadır sağ kalçamdaki ağrı dolayısıyla topallayarak yürümeye başlamıştım, meğer sebebi kızımın bayağı aşağı inmesinden dolayıymış. 34 haftada rahim 3,4 cm olması gerekirken minimum, benim 33. hafta itibariyle 2 cme düşmüş. rahim açıklığı olmadığı için ilaç başlatmadı doktor. istirahat önerdi, 35 e kadar dayanmaya çalışalım , bebeğin gelişimi çok iyi 35 ten sonra sıkıntı olmaz doğum olsa bile dediği için biraz içime su serpti. bu süreçte size yoldaş olan doktorunuzun süreçleri yönetme biçimide bir o kadar önemli bence. Almanya'da olduğum için ilaç son başvurdukları şey oluyor kısmınada katılıyorum. bebek hareketli, toplamda 6 kilo alındı, taşınma sürecinde hareket kısıtlaması gelmesi bayağı kötü oldu bebek odasını hazırlayamadık, istediğim gibi sürece dahil olamıyor olusum biraz üzsede bebek sağlıklı olsun, gerisi mühim değil diyorum.

    10 ekim 2020 19:44 15 nisan 2021 09:23

    23. bir gün hamile kalırsam bunu eşime nasıl haber vereceğimle ilgili cok hayaller kurmuştum. Taa ki dün çişli elimde, pozitif gebelik testiyle ağlayarak banyodan çıkana kadar. (gizlinot: swh) değişik duygular içindeyim. Korkuyorum. Stresliyim. Henuz inanamıyorum. Pazartesi doktora gideceğim, o zaman herhalde daha net bir şekilde yüzüme çarpar diye düşünüyorum. Her sey cok guzel ve sağlıkla olsun umarım. Tek istediğim bu.

    11 haziran 2020 12:57 11 haziran 2020 12:59

    22. 6 buçuk haftalık hamileyim yaklaşık 1 buçuk yıldır deniyoruz bu yıl sonuna doğru tedavi için bir uzman ile görüşecektik.

    Neyse geçen ay zeytinli rock festivalinde athena konserinde tam iki saat sandalyede uyumuştum koskoca konser alanında işkembe içmiştim aramıştım.

    geldim test yaptım bi ağladım bi güldüm bi tane daha test yaptım gittim kan testi yaptırdım aynı gün ultrasona baktırdım kesin olarak hamileyim yani kesin.

    neyse baba beye coşkulu bir şekilde bu güzel haberi verdik baba olacağı için çok sevindi ağlamalar sarılmalar tahmin edersiniz.

    şimdi olayın benlik durumuna gelelim;

    tam olarak olay şöyle dünyayı tersten görmüş durumdayım

    yer yarılsada içine girip uyusam modundayım.

    tavuktur ettir süttür köftedir allah yarabbi adını bile anmak istemiyorum.

    ilk üç ay böyle geçecekmiş ben daha yolun çok başındayım sabah minibüste hönküre hönküre geldim günlerim resmen bol idrarlı ve öğürmeli geçiyor.

    açıkçası çok hamileyim baba bey de çok mutlu aşırı mutlu işte elinden sadece mutlu olmak geliyor :)

    bu süreçte yani hamile kalmaya çalışmaktan tedaviyi düşünmekten ve süpriz bir şekilde hamile kalıp 6. haftaya kadar geldiğim tüm bu süreçte sadece annemi daha iyi anlıyorum canım annişim benim canım.

    19 eylül 2019 10:02


    21. Bebeğim 6 haftalık, sanki kalp atışını hissediyor gibiyim, Duygusu ve kadına yaşattıkları kelimeler ile anlatılabilecek gibi değil. Sanıyorum ki yaşamak ve var olmanın en güzel anlamsallığını bu duygu tarif edebilir.

    8 mayıs 2019 11:21

    20. 2018 yılı Mart ayında yaşadığım kötü tecrübeyi, hayal kırıklığı ve üzüntüyü burada paylaşmış, birçok destek mesajı almıştım.Teşekkür ediyorum tekrar.

    Şimdi 2019 yılına üç kişilik bir aile olarak giriyoruz. Karnımdaki kızımla beraber. Çok şükür.

    Evet, o üzücü tebrübenin üzerinden bir sürü sıkıntı yaşadım, ilk üç ay adet olamadım. Birsürü tetkik yaptırmak zorunda kaldım (HSG dahil). Sonra normal düzenime döndüm ama stresten ve muhtemelen aşırı takmamdan ötürü hamile kalamadım. Sonunda pes etmiş, olursa olur, olmazsa vakti değildir diye kendimi ikna etmiştim. Ki o ay işte hamile kalmışım. Bu sebeple çevremdeki herkese de söylüyorum, planlar programlar takvimler gerçekten olmaması gereken şeylermiş. Rahatlamak, Allah'a havale etmek, normal hayatını yaşamak, beklenti duymamak gerek ki vücut strese sokmasın kendini. Bu tarz bilgiler zaten bilimsel açıklamalarla heryerde mevcut. Ama gerçekliğini kendi üzerimde yaşadım, gördüm.

    Yani yaklaşık 2018 yılının yarısını bu zorlu süreçler ile geçirdim. Ama sonunda Ağustos ayı bittiğinde adet olmadığımda hamile olduğumu öğrendim. Önceki tecrübemden ötürü çok endişeli, korkar bir şekilde yaklaştım olaya. Evde yaptığım test pozitif olmasına rağmen doktora gitmek istemedim, çünkü adetim daha 2-3 gün gecikmişti ve doktorun keseyi görememe ihtimali vardı ki bu beni çok üzerdi. Sonra dayanamadım ve 5. gün doktora gittik. Hani önceki tecrübemde hiçbirşey düzgün değildi ya, beklentilerim aşırı düşüktü. Ama herşey okadar yolunda oldu ki. 5+6'da keseyi gördük. Bir hafta sonra gel kalp atışını duymaya çalışalım dedi, ki bu da düşük bir ihtimaldi. Çünkü çoğu gebelikte kalp atışı 8 haftada falan duyulabiliyordu. Ama gel gör ki normal ultrasonda 6 hafta 5 günlükken duydum o ilk kalp atışlarını. O an sadece şükrettiğimi ve aşırı heyecanlandığımı biliyorum. Gözlerimden akan yaşlara ise engel olamadım. Bu muhteşem bir duyguydu. Muhteşem bir his. Hiç beklemediğim ve ummadığım bir histi.

    Ve işte şimdi o günden bugüne 21 haftalık olduk. 5 ay bitti, gebeliğin yarı yoluna geldik. İlk üç ay mide bulantısından çok çektim, yetmezmiş gibi kanamam bile oldu, raporlu yattım hep evde. Ama ikinci üç aya girince herşey değişti. Balayı ayları diye okurdum, gerçekten öyleymiş 2. trimester. Kızımız olacağını öğrendik, şimdilerde ise minik tekmelerini hissediyorum. Bu ise apayrı bir heyecan.

    Gebelikle ilgili anlatacak okadar çok şey var ki. Ama çok uzun oluyor. Zaten herkesin gebeliği kendine özel.

    İsteyen, dileyen, bekleyen herkesin bu duyguları tadabilmesini dilerim Allah'tan.

    25 aralık 2018 10:17 25 aralık 2018 10:24

    19. Geçen hafta regl gecikmesi  başlığına reglim 4 gün gecikmişken iki gün önce verdiğim kan testinde beta hcg 0.47 çıkınca nasıl üzüldüğümü yazmıştım. 

    Kan verdiğim günden tam bir hafta sonra korkuyla kadın doğumun yolunu tuttum. Madem hamile değildim, bu regl neden belirti bile vermiyordu? Ultrasonda kalınlaşmış rahim duvarından başka bir şey görünmedi. Yine de doktor beta hcg testi de istedi. Kan verip 1-2 saat bekleme süresinde yine aynı hastanede doktor olan kuzenimle öğle yemeği yedik. O kadar rahattık ki, o bile “hamile olsan kanda çıkardı.” diyordu.

    Sonucu bir aldım, beta hcg 333. Pıtır pıtır ağlamaya başladım hastane bahçesinde. Kadın doğuma gidene kadar o kadar çok gözyaşı döktüm ki herkes istenmeyen gebelik olduğunu düşündü, halbuki şaşkınlıktan ve mutluluktan ağlıyordum.

    Doktor beta hcg takibi istedi, haftaya keseyi görmeye çalışacak. Haftasına göre beta hcg düşük çıkınca doktor iyi ihtimalle geç döllenme, kötü ihtimalle -aklıma bile getirmek istemiyorum ama- boş gebelik, dış gebelik vs. olasılıklardan bahsetti.

    Beta hcg iki günde bir iki katına çıkıyor, dua edin süslü kardeşlerim de doktor keseyi-embriyoyu haftaya görsün. Ben miniğimi şimdiden sevdim, kötü ihtimalleri düşünmek bile istemiyorum.

    Özetle regl gecikmesinden sonra yapılan kan testlerinin yanılma payına canlı kanlı kanıt olarak şu anda içinde bulunduğum durumdur.

    Bebek istediğimizden emin olduğumuzda azıcık kadınlar kulübü okumuş, gebelik muhabbetine maruz kalmıştım. Şu anda öyle kıpır kıpır, öyle heyecanlıyım ki “göbüşümde bebiş var, hamişim ben hamiş!” diye gezebilirim :) bana kızmayın, iyi dileklerinizi gönderin...

    Edit: 22. haftayı bitirdik, bu hafta başında detaylı ultrasona bile girdim. Oğlum sağlıklı görünüyor süslü kardeşlerim, sağlıkla gelsin diye dua ediyorum. Girdimi okurken heyecanımı paylaşan, bana iyi dileklerini gönderen, eli beğen tuşuna giden herkese teşekkür ederim. Dilerim hayatta hep güzel haberler alırsınız.

    14 temmuz 2018 12:40 11 kasım 2018 21:13