kişisel alan

19. kişiden kişiye değişen kişisel konfor alanıdır.

18. fiziksel kişisel alanı işgal etmemeyi pandemide bile öğrenemeyen bu millet, daha da öğrenemez.

özel hayatı filan içeren daha soyut kişisel alanın ise varlığından bile haberdar olduğunu sanmıyorum toplumumuzun çoğunun. "elalem ne der" korkusuyla hareket eden, ama kendisi de üstüne hiç vazife olmadığı halde elaleme bir şeyler demek için fırsat kollayan bir kültürümüz var.

işyerlerinde de bu böyle üstelik. zannediyor ki mesai dışındaki vaktini de sen işe adamak zorundasın. sanıyor ki sana emeğin karşılığı verdiği maaşı verince aslında seni tüm kullanım haklarınla satın aldı.

bir de bunu iş disiplini filan diye göklere çıkaranı var.

hepsi iğrenç bence.

17. toplu taşımalarda bedeniniz çevresidir. 1 metre mesafe kısmı hem kişiden kişiye hem de bulunulan alan ve topluluğa göre değişen bir ölçüdür. bu nedenle ölçü vermemek en mantıklısı süslüler.

16. bana ülkende en sevmediğin şeyler neler deseler bir tanesi kesinlikle kişisel alana saygı duyulmayışı olur. Covid-19 günlerinde bile insanlar maalesef bu bilinci hala edinemedi. Markete birer metrelik mesafe koymuşlar, ona uygun olarak bekliyorum kadının biri geldi arkada durmak yerine önüme atladı çünkü ben salağım sırada gibi duruyorum ama değilim değil mi? Nazikçe söyledim önümden 20 cm "paralelime" geçti ve kasiyere kasa bandını her saat silmesiyle ilgili nutuklar atmaya başladı. Söyleyeceklerim bu kadar.

15. Uçak için biniş sırası beklerken önümdeki insanla bıraktığım makul mesafenin arasına zınk diye birinin geçmesiyle, üzülerek ülkemizde olmadığını teyit ettiğim kavram. İnsan önündekine yapışık şekilde sıra beklemiyorsa, sırada değildir düşüncesi yaygın maalesef.

14. sosyal medya aracılığı ile herkese erişimin artması dolayısıyla psikolojik anlamda da sürekli zaptedilen alandır.

hikayelerime zırt pırt cevap atılmasından nefret ediyorum -ki paylaştığım şeyler (gbkz: selfie) değil manzara. spam şeklinde gelen mesajlar, 3 kez uzaktan flu bir şekilde görülen insanın eklemesi, 15 sene önceki sınıf arkadaşının seni bulup dürtüp toplu buluşma ayarlamaya çalışması, nezaketen durulan her türlü grup sohbeti, samimi olunmayan kişiden günde 3 kere gelen "okulda mısın?" mesajları... uzar gider. herkese erişimin bu kadar kolay olması, zaten ülkemizde henüz icad edilmemiş olan bu kişisel alan kavramını komple rafa kaldırdı. herkes herkesin üstünde hak sahibi. 30'a yaklaştığımı iyice hissetmeye başladım valla. paylaşımlarımı insanlar görsün ama sohbet açmasın, uygunsuz zamanlarda telefonuma 150 mesaj gelmesin, yeni insanlar tanımayayım falan istiyorum, çünkü özel alan. hayır abicim, her fotoğrafın altına istediğin yorumu yapamazsın. hayır, kendimle ilgili bir şey paylaştığımda sormadığım fikirlerini yazamazsın, ay hayır aynı dersi alıyoruz diye özel alan bellediğim, işememe ramak kalmış instagramımı takipe alamaz, oradan hayatımı didikleyemezsin. zamanında ne salakmışım da azıcık kafamı dinlemek istediğim tenefüs zamanlarını insanların histeri krizlerini dinleyerek geçirmişim! çiş, çay, sigara 3lüsüne mi koşturayım, azıcık kafamı mı boşaltayım, yoksa senin gereksiz (gbkz: small talk)'unu mu çekeyim? işin raconu şudur: samimi olmadığınız insanlara ben çay vs. almaya gidiyorum, gelir misin? dersiniz. gelirse gelir, gelmezse gelmez. ama teklifsizce sohbet açıp kuyruk gibi peşlerinde dolanılmaz ki kardeşim. ıyh yazarken içim sıkıldı. valla peşimde (gbkz: nihal) varmış gibi hissediyorum.

ruhum çok yaşladı, hissediyorum. iyice huysuz ihtiyar oldum.

13. günlük yaşantımızda sürekli işgal edilen alan. sağlık ocağındayım durup durup siz niye geldiniz. sanane kardeşim kıçımda sivilce çıktı, sanane tahlil vermeye geldim, sanane rapor alacağım. asansörde karşılaşıyoruz naber okul bitti mi ne zaman evleniyorsun sanane, kişisel alanın sadece bedenimizi merkez alarak 1metrelik çaptan ibaret değil. artık hayatımızla ilgili sizi ilgilendirmeyen soruları sormayın, her şeye burnunuzu sokmayın. otobüste sadece erkekler bacaklarını açıp oturmuyor, kadınlarda da bi rahatlık yayıla yayıla oturma sağa sola dönme çabası, değmeyin bana rahatsız oluyorum. kulaklık var diye dokunmalar. sen bi seslen ben duyarım seni illa omzuma koluma dokunmana gerek yok. hatta yeri geliyor öyle bunalıyorum ki erkek arkadaşıma bile bana değme diye kızıyorum. rahatsız oluyorum ya olur olmadık temastan rahatsız oluyorum. 

bir anımı paylaşacağım editimde: arkadaşımla hastanede sıra bekliyorduk. teyzenin teki sürekli sırada bekliyorum ayağına arkadaşımın koluna beline bacağına falan değiyordu. arkadaş da regliydi aşırı gergin, teyzeye dokunma banaaaa dokunmaaa diye bağırmıştı. :(

12. Dolmuş, otobüs ve serviste keşke o sınırı aşanlar için alarmlar bas bas ötse ya. O pergel gibi açtığınız bacakları...

11. kişisel alanımın etrafında keşke görünmez bir halka olsa istemediğim kimse onu geçemese dediğim şey. dokundukları an lazer gibi tepki verse bu kişilere hayatım daha kolay olurdu. bu kadar baş ağrısı çekmezdik en azından.

10. Belki bir fobi bile olabilir hiç araştırmadım ama ihlal edilmesi beni gerçekten aşırı geriyor, nefes alamayacak duruma geliyorum.

Özellikle mağaza kasa sıralarında beklerken arada mesafe bırakmayan insanlar; delirecek gibi oluyorum. Ben önümdeki insanla aramda ciddi mesafe bırakırım, asla ne çantasına, ne dirseğine temas etmem ama arkama illa mutlaka hangi mağazada olursam olayım tam tersi bir insan denk gelir. Kıçıma kadar girer, varsa sağımızda solumuzda reyonlar kafamdan gözümden aşa aşa o ürünlere uzanır bakar, çantamı itekler ve bana gelenler gelir... Çoğu zaman biraz öne ilerlerim kaçmak için ama ne fayda attığım her adımda o da biraz daha yapışır. Bazen tepki gösteririm ama çoğunlukla muhattap olmuyorum çünkü o tip bir insana laf anlatabileceğimi düşünmüyorum ağız dalaşına girmek istemiyorum. Bu sebeple sıramı manalı bir "buyrun!" İle verdiğim insanlar bile olmuştur.

Aynı şeyi toplu taşımada da yaşıyorum. Yukarda bahsedildiği gibi sırf kadın gördüğü için asla çekinmeden kıçını dayayan, memelerini suratınıza sokan teyzeler var. İğreniyorum, kalp çarpıntıları ve el titremeleri eşliğinde uzak bir noktaya kaçmaya çalışıyorum, çok zorda kalır ve boğulacak gibi olursam iniyorum. Atak nasıl geçiriliyor bilmem ama özellikle toplu taşımada atak hep bende, hep bana arkadaş...