kıllı bir kız çocuğu olmak

66. Öncelikle beyaz ten + siyah saç kombinasyonuna sahip olarak kıllı kız kategorisindekilerin en talihsizlerinden olduğumu belirtmek isterim.

5. sınıftayken matematik öğretmenimiz beni , benden hoşlanan (gizlinot:sapsarı) bir çocuğun yanına oturtmuştu. Dersi dinlerken izlendiğimi fark ettim ve bir baktım ki çocuk kollarıma bakıyor ! Göz göze gelince bana " ohaa kolunda ne kadar çok kıl var, niye bu kadar çok var, benimkinden bile çok var " gibi şeyler söyledi. Kötü bir amacı yoktu ama yine de paniğe kapılmama sebep oldu ve benden sert bir dirsek yedi. Üstelik kendisini de sapık olmakla suçladım çünkü ortaokullu bir kız olmanın gerekçelerinden biri de erkeklere kötü davranmaktır (gizlinot:asla gurur duymuyorum) :D

O çocuk koluma dikkat çekene kadar hiç umrumda olmayan kol kıllarımı aşırı derecede kafaya takar oldum ( ayrıca o zamanlarda facebookta 'kezban' ifşalayan sayfalar felan vardı, bunların da etkisi büyük) tüm okul yılı boyunca polarımı üzerimden hiç çıkarmadım :(( Hatta o kadar abarttım ki terleyince tuvalet kabinine girip üzerimden biraz olsun çıkarıp rahatlıyordum kkgkgls (gizlinot:ah be çocuk bana ne yaptın böyle)

Aşırı ezik anımı okuduğunuz için teşekkür ederim :D

65. hâlihazırda böyle bir genetik yapıya sahipken, ergenlik çağının ve pcos sendromunun(gizlinot: en azından benim için) üstüne tüy diktiği(gizlinot: pun intended) aslında oldukça doğal bir durum. öte yandan maalesef zorbalıkla erkenden tanıştıran durumdur. toplumun üyeleri(gizlinot: akrabalarınızdan tutun da sınıftaki veletlere kadar)size durmadan aksini söylerken de bu durumda kendinizi sevmeniz çok güçtür.

kıllılık, esasen erkeğe has olup da kadınlarda olmayan bir durum değildir, kadından erkeğe değil, kişiden kişiye değişir. kıllı kadın olabileceği gibi az kıllı erkek de vardır, bu bir genetik yapı meselesidir çünkü. kadınların da yüzünde, göğsünde, belinde, sırtında, omuzlarında kıl mevcut olabilir. hele hele saydığım yerlerde kıl olması kadınlar nezdinde hayal bile edilemiyor fakat biz billboardlara, moda dergilerine, televizyonlara hatta pornolara ait olmayan onca kadın olarak bunu hayatımızda tecrübe etmeye devam ediyoruz. kendini bu şekilde kabul etmiş kadınlara "deli", "pis", "beden olumlamanın, feminizmin bu kadarı olmaz" denilmesini(gizlinot: yani saçmalanmasını) izliyoruz. bazen kaşımız çıktığında bile bakımsız olduğumuz ima ediliyor. etkili epilasyon yöntemleri arıyor; psikolojimizi, vaktimizi, nakdimizi bu uğurda harcıyoruz. ailemizin durumu zorlanıyor bazen, onların bizim uğrumuza harcadıkları için suçlu bile hissedebiliyoruz, hiç de öyle hissetmememiz gerekmesine rağmen.

söz gelimi annem, kendimi kötü hissetmemem için elinden geleni yaptı. küçük yaşımda kaşlarımın kalınlığı beni çok rahatsız ediyor diye onları düzgün ve abartılı olmayan bir şekilde aldı, pcos nedeniyle vücudumdaki kıllar kontrol edilemez bir boyuta gelince lazer epilasyon yöntemleri araştırmaya başladı. ben hep kuş kadar maaşını bana harcıyor diye üzülürdüm. fakat bundan daha da fazla topluma, onların dayattıklarına, bizi erkenden bedenimizden nefret etmeye zorlamalarına sinirliydim. hâlâ sinirliyim.

en kötüsü de kılların kökleri zayıflar fakat zayıflayan özgüveninizi yerine getirmek çok daha zor olacaktır.

64. Sanki sevdiğim biri ölmüş gibi deli gibi ağladığımı hatırlıyorum.

Annem o kadar üzülmüştü ki.

Ağlayarak o gün lazer epilasyon merkezine kayıt olmuştuk. Fiyatta pahalıydı o zamanlar. Orada da ağladığımı hatırlıyorum.

Detaya çok inmeyeceğim ama az çok anlamışsınızdır ruhsal olarak bunu kabul edemediğim çok kötü zamanlarım oldu.

Epilasyona gittim baya bir faydasını gördüm. Halen daha kurtulabilmiş değilim ama yaz aylarından ekstra nefret etmiyorum artık.

Şuan bu durumu kabullendim beni incitmiyor. Yüzünüzdeki vücudunuzdaki tüylere kıllara laf atan kadın erkek farketmeksizin kafaya takacaksınız biliyorum ama takmayın. Onların kılı yoktur selüliti vardır o yoktur bu vardır hepimizin kusurları var. Herkesin yüzünde göbeğinde belinde kıllar var. Böyle kabul edin kendinizi. Biraz rahat bırakın bedeninizi bırakın kalıpları. Her halinizle/her halimizle sevilmeye değeriz. 

Kıldır tüydür bunlar gelip geçici şeyler hala daha bunlarla savaşan biri olarak söylüyorum sıkmayın canınızı olduğunuz halinizi kabul edin ve böyle sevin kendinizi.

63. Bana kalırsa şimdi düşündüğümde çok kıllı bir kız çocuğu değildim, beyaz kollarımda hafif kahverengi, ince ama uzun sayılabilecek kıllarım vardı şuan çok korkunç gelmiyor ama tam 3 yılımı kıllarım yüzünden kollarımı saklayarak yaşadım.

6. sınıfın ilk günü, yeni başladığım okuldaki ilk dersteyiz. 2 ön sıramdaki çocuk bana bakıyor ve gülerek ön sıramdaki arkadaşıma bir şey diyor, ben de biraz ısrar edip kollarımdaki kıllarla ilgili bir şey dediğini öğreniyorum ve umursamamış gibi yapıyorum. 5 10 dakika sonra çaktırmadan okul kıyafetinin hırkası olan poları giyiyorum ve lisenin ilk senesine kadar hiçbir şekilde kısa kolluyla gezmiyorum. evde, uyurken bile.

yaz günleri misafirliğe gitmek, insan içine çıkmak eziyet gibiydi resmen.(gizlinot: asosyalliğimin temeli bu zamanlardan geliyor büyük ihtimalle) sıcak çıkarsana diye ısrar edenler, ara ara annemin ve çevremdeki büyüklerin ergenlikten, göğüsleri büyüyor diye saklamak istiyor herhalde diye konuşmalarını duymam, sıcak değil mi çıkarsın annesi-babası diye anne babama şey yapanların(gizlinot: özellikle dayım) acaba insanlar anne-babamın zorla böyle giydirttiklerini mi düşünüyorlar diye düşünmemle de fazlasıyla bunalmıştım. sanki herkesin derdi benim kollarım olmuştu.

lisenin ilk günleri yine aynı şekilde başlamıştım fakat bunun böyle devam edemeyeceğini anladım. niye onca zaman almayıp kendime öyle bir eziyeti yaptım bilmiyorum ama sonunda epilasyonla almaya başladım. o zamanlar tek bir kıl tanesine bile tahammülüm yoktu. sabahları herkes uyurken kalkıp kontrol ederdim, makineye gelmeyecek halde olanları bile almaya çalışır, kalırsa rahatsız olurdum. yavaş yavaş bu göze batmayacak şeyleri de takmayı bıraktım ama yine biri koluma baktığında(gizlinot: +ne kadar beyaz +ne kadar ince diyerek kendiyle veya ortamdaki esmerlerle karşılaştıran, tutan, bakan arkadaşlarım oluyor) acaba kıllarımı görüyor mu, ne düşünüyor vs vs diye düşünüp rahatsız olurum. bir bakışın, bir cümlenin beni, hayatımı bu kadar etkilemesini aşamıyorum. yine aynı şeyi yaşasam yine aynı şekilde etkilenirim. insanların düşüncelerini takmamayı öğreneceğim günleri sabırsızlıkla bekliyorum

62. Kızlar başlığı okudukça o kadar delirdim ki. Ne kadar vicdansız hadsiz insan var. dedikleri gibi çocuklar çok acımasız oluyorlar, bir kez daha anladım.

İnsanın kendi seçemediği/seçemeyeceği özellikleri üzerinden aşağılanması çok büyük haksızlık.

Keşke milletçe farklılıkları hoşgörebilsek, küçük yaşlardan itibaren. Tabi bu da aileden başlıyor. Çok yazık..

Tanım: doğuştan gelen fiziği özellik.

61. Daha bu sabah dusundum bunu ve icten ice anneme kizdim. Basligi gorunce de yazayim dedim. Ilkokul 4. 5. Sinifta arkadaslarim ozellikle de siniftaki erkekler biyikli diye benimle dalga geciyorlardi. Beyaz tenliyim bacaklarimda falan cok kil yoktur fakat biyigim ve marti kaslarim vardi. ben sahsen cocugum olsa ve benim gozume batsa herkesin de dalga gececegini dusunup cocugum uzulmesin diye, dogal duracak sekilde, abarti olmayacak derecede aldiririm kasini biyigini.

60. beyaz ten + simsiyah killiyim.

akrabasından tut da okuldaki servis şoförüne kadar herkes dalga geçiyordu. cidden yaşamayan bilmez inanılmaz bir özgüven zedelenmesi ve hala özgüvenli bir insan değilim.

tek kaş, bıyık, favoriler, boyun, kol diye bütün vücudu sayarım böyle.

erkek terörü yine yaş farketmiyor: ben ilkokuldayken 8'e giden bir çocuğun 'benim bu kadar bıyığım yok hoohöh' diyip kendi arkadaşlarıyla gülüşmesi, 6.sınıftayken yaz diye tshirt giymiştim gelip kolunu kolumun yanına koydu 'oha vay a*m*k hohohho' demesi ve benim o günden sonra yaz-kis farketmeksizin uzun kollu giymem, saçımı topladığım zaman 'kurt adam gibi sakallara bak bu ne lan hohoho' denmesi ve ondan sonra da saçımı salaş bir şekilde toplardım ki saçlarım kapasın favorilerimi.

ilk defa kaşlarımı aldırdığımda ise bana herkesin içinde 'oha sen kaşlarını mi aldırdın' diye gülmelerini yemin ediyorum asla unutamıyorum.

kuzenim benim kaşlarımla dalga geçerdi şimdi kendi çocukları tek kaş. bana gülen herkese ettiğim tek beddua vardı: allah senin çocuklarına versin aynısını diye. oh oldu hiç üzülmedim o zaman anlarsın belki benim neler yaşadığımı.

lisede biraz daha farklıydı insanlar yüzüne karşı değil de arkandan söylüyordu bu şeyleri, tipin falan iyi olmadığı için de dışlanıyordun ve onların esprilerine malzeme oluyordun.

her hafta favorileri ve bıyığını iple kendin almaya çalışmak (çünkü her hafta kuaföre çok para gider) aşırı yorucuydu özellikle sınav senemde çok zaman kaybettim bu yüzden.

bir zamanlar lumea kullandım ama o da zaman kaybı oldu.şimdi lazere gidiyorm umarım kurtulurum ve saçımı istediğim gibi toplayıp, istediğim kıyafetleri giyebilirim.

59. +1, dahil olduğum gruptur.

herkeste sarı olan tüyler bende siyah. yüzümdeki ayva tüylerinden tut belimdeki, omzumdaki, kollarımdaki tüylere kadar.

yüzüme ağda yaptırmaya ortaokul sonda başladım, o zamana kadar hamam otu yağıyla falan idare ettim ama bir halta yaramadı o yağ. ağda ile mutlu oluyordum, çünkü ne var ne yok hepsi halloluyordu! ama kuaförden her seferinde deri yırtıklarıyla dönüyor, o yırtıkların kabuklandığı dönemde iz kalmaması için güneşe çıkamıyordum.

sonra bir gün lazere başladım, yüzüm için, lise 3'ü bitirdiğim yazdı. buz lazer dediler, kesin bitiş dediler.

bitmedi.

o ince ayva tüyleri şu an sakal gibi sert, neyle alırsam alayım 3-4 gün içerisinde aynı hale dönüyor. o kadar moralim bozuluyor ki, gözümün altından boynuma kadar kıl her yerim. testesteron seviyem de normal, neden böyle olduğunu çözemedim.

göğüs arama-göbeğime bilerek dokunamıyorum korkumdan, onlar da kıla dönüşürse ağlarım çünkü.

58. İlkokulda sınıfımdaki erkek arkadaşlarım tarafından dalga geçilmeme sebep olan şeydir. Haftada minimum 1 defa eve ağlayarak geliyordum(gizlinot: En son babam gidip kızmıştı bir kaçına da bırakmışlardı). Bu yüzden annemler ben daha ilkokuldayken lazer araştırması falan yapmışlardı ki yaşım tutmuyordu zaten. Kendi dayım bile benle dalga geçerdi. Sonra ne oldu bilin bakalım. Benim neyimle dalga geçtiyse aynı şey kendi kızında oldu(gizlinot: Kızın haline sevinecek değilim kuzenim sonuçta ama ).

Sonra ortaokula geçtim. Bıyık kısmını aldırmıştım daha yeni yeni(gizlinot: kaçıncı sınıftaydım hatırlamıyorum tam). Yaz tatiliydi. Evime çağırdığım, arkadaşım dediğim kişi, daha onu apartman kapısında karşılar karşılamaz "iyi olmuş bıyıklarını da aldırmışsın" dedi(gizlinot: Pala bıyık da değildim yani, o kadar da göze batan bir şey değil sonuçta ). Keşke vazgeçtim seni istemiyorum evimde falan deseydim. Neyse sonuç olarak kıllı bir kız çocuğu olmak hâlâ içimde yaradır, yazarken bile gözlerim doluyor. Öyle berbat zamanlar işte.

57. ben... beyaz ten ve siyah kıl bildiğiniz kıl tüy falan değil... 5. sınıftan itibaren çok takmaya başlamıştım ben de bu durumu, beden derslerinde falan kısa kollu giymeye çekinir olmuştum. 6. sınıfta da bi çocuk senin kolunda benden çok kıl var dediğinde çok kötü olmuştum. aynı zamanda dersanede de bi kız kolumu görünce ay kolunda ne kadar çok kıl var demişti. söylemeseydin bilmiyordum canım sağ ol. hele bir de gerçekten kolunda hiç kıl olmayan erkekler olurdu zaten hiçbir zaman anlamadım bi erkeğin kolunda neden hiç tüy olmaz?? zaten hiç etek elbise giymediğim için bacak alma ihtiyacını hiç hissetmedim ama ergenliğe de çok erken girmiştim. ama yine de etrafınızda tüysüz insanlar ayy kolunda niye öyle çok kıl var falan dediğinde deli gibi takıyordunuz. bana bunları diyen de halam ve yengemdi düşünün çocuğum daha. zaten ikisini de sevmem neyse.. lisede kol almaya başladım, giyim tarzım değiştikçe de bacak zorunlu bir hale geldi. hadi büyüdükçe biraz daha rahatladım en azından kolumu almadığım zamanlarda insanları takmıyorum çok fazla, biraz feministim bu konuda niye kılımı almak zorundayım ben diye düşünüp kendimi rahatlatıyorum :d ama çocukluk döneminde insanı gerçekten çok etkiliyor çünkü çocuklar çok acımasız. bir de siiznle uğraşan büyükler oldu mu daha da kötü oluyor bana amcam bıyığın çıkmış falan derdi. şimdi düşünüyorum ileride canım kızım bana çekerse kıllı bir bebek olup hayata 1-0 yenik başlayacak.... çocukları küçük yaşta ağdaya başlatmanın doğru bir şey olduğunu düşünmüyorum ama kıllı dolaştıkça da üstüne gidecekler yavrumun :(