1. Bir amaç yok genelde acıktığımda kalkıyorum okul olmadığı zamanlar

2. ilk anonim; okula gitmeye nasil motive oluyorsunuz mesela? ben okulum varken de kalkip gidemiyordum.

ikinci anonim; bir zamanlar birebir ayniydim. simdi yalniz yasiyorum, kedim hayatini kaybetti ki beni tek mutlu eden seydi :(, sevgilimle ise aram bozuk yakinda ayriliriz herhalde. annem babam olmasa direkt intihar ederim de ama ona bile useniyorum aslinda ayni yani. keske 18 yasinda falan olsaydim da cabalamam para kazanmam gerekmeseydi.

3. Bölümüm baya ağır bir bölüm ve devam zorunluluğu var.Hergün bir sürü yeni not çıkıyor okula gitmesem ve ders çalışmasam sınıfta kalırım sınıfta kalırsam her şey şimdiki durumdan çok daha kötü olur.Mecburum yani sınıfta kalma korkusu diyelim 

4. Şimdiki durumdan kötü olur derken çok şükür halimden memnunum aslında sanki öyle diyince şikayet eder gibi olmuş.Böyle umutsuzluk hissetiğimiz zamanlar her zaman olur normal bişey.Bu durumlarda çevreme bakıyorum ben çabasının soyadı Koç ya da Sabancı olan kimse olmadığı için çevremde herkeste bir hayat telaşı var yaşamak için çalışmak çabalamak zorundayız hepimiz diye düşünüyorum.Tabi maalesef ülkemiz şartlarında çalışmak da yetmiyor çoğu zaman ama bu girdiyi optimist olarak bitirmek istediğimden hiç oralara girmeyeyim.

5. Aynı duruma ben de zaman zaman düşüyorum. Daha sonra geleceğimi düşünüyorum ya da ülkemin geleceğini. Benim için savaşıp ölen insanlara kadar derin düşünüyorum. Ya da beni okutmaya çalışan ailemi düşünüyorum. Onlar zor durumda olduğunda onlara yardım edememekten korkuyorum. Maddi ya da manevi her şekilde onlara yardım edebilmek istiyorum. Ailem benim her şeyim. Çok şanslı olduğumu biliyorum. Ülkeme iyi bir vatandaş olmak istiyorum. Çabalıyorum kısaca ama tükenmiyor değilim

6. ben de umut doluyum. kelebek etkisine inanıyorum

7. Ben de bu amaçsızlığı uzun süre yaşadım süslücüm, suan yaşım biraz ilerledi ve hayatımın iki amacı var; edinebildiğim kadar çok ve değişik tecrübeler edinip dünyayı tanımak ve kendime yatırım yaparak kendimin en sağlıklı, en huzurlu, en başarılı ve en bilge versiyonu olmak. Yeni yerler görmek, yeni birileriyle tanışmak ve yeni şeyler denemek en büyük motivasyon kaynağım. Her zaman yapamıyorum tabii ki, zaman ve para kısıtlı herkes gibi benim için de, ama önceliği hep seyahate ve tecrübelere veriyorum.

Kendime yatırımın da bir kaç yolu var; mesela sağlık en önemlisi. iyi beslenmeye spor yapmaya ve her şeyi kafama takmamaya çalışıyorum. Düzenli doktora gidiyorum mesela sıkıntım olmasa da. Ruh sağlığım için düzenli şükretmeye çalışıyorum, elimde olmayanlara değil olanlara odaklanmaya çalışıyorum. Sosyal medya ve herkesin en mutlu anlarını paylaşmasından ötürü bu kısımda zorlanıyorum. Günlük tutuyorum aklıma geldikçe, hedeflerimi yazıyorum vs.

Son olarak eğitimim için; zorunda olmadığım halde eğitimime devam ediyorum, düzenli kitap okuyorum, cop filmler kitaplar yerine beni düşündüren fimler kitaplar arayıp bulmaya çalışıyorum. Beni anlık mutlu eden şeylere mesela alışverişe alkole sigaraya çöp yemeklere vs fazla para harcamamaya çalışıyorum.

Uzun dönemde seyahate, yeni insanlarla iletişim kurmaya ve kendimi geliştirmeye yatırım yaparak çok daha mutlu bir insan oldum.

Tüketim toplumu mutsuz ediyor maalesef, tüketmek dışındaki amaçları yok ediyor. Belki sorunun odur. Bir de etrafındaki insanlar tabii ki, etrafında seni olumsuz etkileyen, sana kötü örnek olan insanlar varsa imkanı yok kendini de amacını da bulamazsın..