1. Keşke depresyonumu fark edip doktora gitseydim. Evde 24 saat ölü balık gibi yatmasaydım. Telefonu bıraksaydım bi de

2. Ben de tarihi çalışırken uyuduğum için gidip matematik çalışırdım sevdiğim için. Hatta o dönem kitaplarımı gönderdim matematiklere kıyamadım 😁Biraz kendimi sıkıp tarih coğrafya çalışsam daha iyi olabilirdi puan getirisi çok olmasa da en azından öğrenmiş olurdum. Hala hiç sevmiyorum çünkü tarihi ve pek birşey bildiğim de söylenemez, cehalet..

3. Ben de keşke matematik yapamadığımı kabul edip özel dersle vs vaktimin çoğunu matematikle öldürmeseydim de sözelden hazırlansaydım diyorum. 

4. Sevmiyorum diye organik kimya çalışmamazlık yapmasaydım. Sıralamamı düşürmemin yegane sebebi. 

5. Fen lisesinde okuyordum sayisal olmama ragmen hep turkce,sosyal ve mat1 cozuyordum sevdigim icin.Biraz fene agirlik verseydim keske.Ve sinava 80 90 gun kalmisken artik nasil yetistirecegim deyip umutsuzluga kapilmasaydim.Sinavda stres yapmasaydim.Dilde bin,tm 5bin,mf 14bin sonucum.

6. Edebiyatima cok guvenip matematiği biraz sallamasaydim daha olumlu olurmus benim icin. Yine de şansım yaver gitti sınavda edebiyat zor matematik kolay çıkmıştı o sayede istediğim bolume girdim. Ancak riske atmaya degmezdi. Ve sehir seçme luksum de olurdu matematiğe bir tık daha yuklensem :)

7. Keske esit ağırlık seçmeseydimdi.hic edebiyat sevmeyip okuduğunu anlayan bir öğrenciydim.buna güvendim sadece matematik geo cok sevdiğim icin o derslere ağırlık verdim.40 soruda 34 mat netim vardı ygsde, lysde ise 67 netim vardı 80 soruda.sırf okuduklarımı anlıyorum nasıl olsa adlı özgüvenimden ötürü ea secim ya rahat okurum dedim.fizik kimya bio ile uğrasamam simdi bide diyip secmistim.kessssske fen calıssaymısım 2.hazırlandığım senede mesela.hayvan gibi kimsenin cözemediği türev integral sorularını cözerdim fen secmemisim.marmara ekonometri mezunuyum su an yüksek lisans öğrencisiyim.bu sene tekrar sınava girdim endüstri müh gibi bölümler geldi mesela 5 gün fen calısmakla.ama artık yüksek yaptığım icin kayıt yaptırmadım tabiki.velhasılıkelam sayısal zekanız varsa sayısal secin ya memlekette eada tutunmak zor baya.

8. kimisi vardır, yapamadıkça hırslanıp daha çok çalışır; kimisi vardır, yapamayınca demotive olur, hayata küser.

ben maalesef ikinci gruptandım. hazırlanırken her ufak engel, her başarısızlık beni yıldırdı. psikolojik olarak çok çabuk dağılan bir yapım var, depresif mizaçtayım. sonuç olarak ne yazık ki sınavda batırdım. keşke güçlü olabilseydim, hırslanıp inatla çalışabilen biri olabilseydim...

abla tavsiyesi: kişiliğini bilemem ama eğer benim gibiysen duygudurumunu kontrol etmeye çalış, gerekirse yardım al. benim başarısızlığım tamamen kişiliğimle alakalıydı. çünkü lise ve ortaokul hayatımda, moralimin yüksek olduğu dönemlerde üstün başarı gösterdiğim, denemelerde çok parlak sonuçlar aldığım olmuştu.

bir de ben akran zorbalığına maruz kaldım lisedeyken. sınıf arkadaşlarım benimle acımasızca alay ederlerdi. şikayet ettiğim halde işe yaramadı, devam ettiler. bu durum beni üzdü, özgüvenimi bitirdi, derslerden kopardı.

özgüven kaybolunca çok çalışamadım. kendimi iyi yerlere gelmeye layık göremedim. psikooga da gittim bir ara ama beceremedim kendimle barışmayı :( keşke daha uzun süre terapi alsaymışım.

başka insanlar tarafından yok edilmiş özgüvenim, tüm hayatımı yerle bir etti.

aramızda eğer benim gibi dışlanmış, alay edilmiş, akran zorbalığı görmüş, psikolojisi bozulmuş bir genç arkadaşımız varsa -ki ergenler çok acımasızdır, bu dertlerle uğraşan çok- ona sesleniyorum: özgüvenini yitirme, başkaları yüzünden hayatının mahvolmasına seyirci kalma!

9. ben bu sene girdim. keşke tyt ye hiç çalışmasaydım da o sürede ayt matematiğini yalayıp yutsaydım. ve keşke edebiyatta ya çıkarsa diye 453 tane eser içeriği ezberlemeseydim. bunun yerine daha çok ayt matematik çalışsaydım..

ve keşke elimden gelenin en iyisini yapsaydım.

eşit ağırlıkçı bildirdi.

10. Anlamadığım konuları sormuş olmak için sormasaydım keşke, en çok o konuların üstüne gidip en iyi bildiğim konular haline getirseydim.