rehberlik ve psikolojik danışmanlık

6. (3 yıl sonra tekrardan başlığı güncellemek istedim bir pdr öğrencisi olarak. Çünkü okulu bitirmeye yakın biraz fazla doluyum.) 

Tanım, meslek hakkında genel bilgiler ya da çalışma alanları gibi konulara girmeyeceğim çünkü süslüler yukarıda gayet güzel ve ayrıntılı bir şekilde özetlemişler. Benim değinmek istediğim nokta şu; arkadaşlar bu meslek ilgi duyulmadan, sevilmeden, zorlamayla yapılabilecek bir meslek değildir. Genelde hep duymuşsunuzdur "olursun bir okulda rehber öğretmen. odadan çıktığı yok, derslere de girmiyo zaten oturduğun yerden kazanırsın paranı." Tarzında saçmasapan cümleler. (Nedense bi de sadece okulda çalışabileceğimizi düşünüyorlar) Bu kişilere böyle cümleler kurduran arkadaşlarımız genelde maalesef ki bu bölüme istemeden gelmiş, puanı pdr bölümüne yettiğinden tercih etmiş kişilerden kaynaklı oluyor. ( benim gözlemlerim bu şekilde) Biri şimdi çıkıp bana, "öyleyse ona göre bir sistem olsun ki herkes kendine uygun olanı seçsin, istediği mesleğe girebilsin" diye bir sitemde bulunabilir haksız da sayılmaz tabii ama o kadar çok dinamik var ki meslek seçimi konusunda. Örneğin en başından başlayalım; çocuklar henüz anaokulunda kariyer rehberliği etkinlikleri görürse kendilerine bir yaşam tasarısı çizmeye başlarlar. Kariyer rehberlik çalışmalarını da planlayacak kişiler mesleğini gerçekten seven ve daima hakkıyla yapmaya çalışan psikolojik danışmanlar olacaktır. Anaokulu öğretmenleri ile birlikte eş zamanlı şekilde yürütülen mesleki kariyer rehberliği etkinlikleri çocukların ortalama henüz 5 yaşında iken meslekleri ve gerektirdiği karakteristik özellikleri, yetenekleri tanımasını sağlayacak ve onlara meslek seçimi konusunda farkındalığın ilk tohumlarının atılmasını sağlayacaktır. Ancak üzülerek söylemeliyim ki ülkemizde bu alana verilen değer oldukça az -hatta kimileri tarafından acımasızca yeriliyor-. Yıllardır psikoloji- psikolojik danışmanlık ve rehberlik bölümlerinde bulunanların sanki karşılıklı bir çekişme içerisindeymiş gibi birbirlerine laf yarıştırmasından sıkıldım. Sağlık bölümü ne kadar önemliyse ruh sağlığı bölümü de en az onun kadar önemlidir. Bilinçli ve sağlıklı bir toplum olmak istiyoruz, güzel nesillerimiz olsun istiyoruz ancak hala daha bazılarının "Siz bizden aşağısınız" ya da " Biz formasyon alıyoruz bakın sizde yook" tarzında laf yetiştirmeleri bizi bi yere getirmeyecek. Son bir kaç yıldır alanda doğru düzgün istihdam sağlanamıyor, okullara atanmalar zor gerçekleşiyor ve bizler lisans eğitimimizi bitirmemize rağmen işsiz kalabiliyoruz ( veya ortalama 2000-2500 liraya özel sektörde heba ediliyoruz.) Lütfen bu bölümdeki meslektaşlarım ve bu mesleği seçecek arkadaşlarım bunların bilincinde olun. Alanımızı değer gören ve toplumca umursanan bir hale getirmek yine bizim elimizde, bunun için de mesleğimizde yapabildiğimizin en iyisini ortaya koymalıyız bence. 

5. yığılma oldu kızlar... ne olur. bişi olamazsam öğretmen olurum diye gelmeyin kurban olayım artık... çünkü öğretmen olmuyoruz...

4. Bu sene hukuk ve tıptan sonra en çok tercih edilmiş olan bölüm ,ilerde yığılma olmamasını temenni ediyorum.

3. Çok çok istediğim bölüm. Umarım bu sene puanım yeter olmazsa artık seneye :/

2. tekrar açıklamayacağım arkadaşlar açıklamış. şöyle bir tanım girebilirim terapi yapması etik sınırlarını aşan meslek grubu. fakat terapi demek patolojik vakalar demektir. bu öncelikle psikiyatristlerin işidir. daha sonra ise klinik psikoloji alanında yüksek lisans yapmış kişilerindir. o yüzden terapiste giderken lütfen gideceğiniz kişinin eğitim durumunu araştırın. çünkü hala bu konu anlaşılmış değil ve herkes kendini terapist ilan ediyor.

ayrıca psikolojik danışmanlık yapabilir. danışman danışan ilişkisi yürütebilir. belki bir şizofreniyle çalışamaz ama uyum bozukluğu olan kişilerle çalışabilir. eminim sizde farkındaysanız genelde zaten patolojik deneyimlerden çok ''normal'' kapsamı altında günlük hayatı sekteye uğratabilecek sorunlar yaşıyoruz birçoğumuz.

kısacası ülkemizin çok ihtiyaç duyduğu bi alandır. gerekli değer verildiğinde eminim bir çok sorun hayatımızdan çıkacaktır.

meslek küçümsemek kimsenin haddine değildir. zaten psikolojinin tam olarak ne olduğunu kavrayan bir insan meslek küçümsemez.

staj yapılıyor bu bölümde sadece okullarda değil üstelik çocuk esirgeme kurumu, huzurevi vb. kurumlarda staj eğitimi yapılıyor. danışma uygulamaları alıyoruz bir bayan bir erkek danışanımız oluyor ses kaydı ve deşifre yapıp hocalarımızdan süpervizyon alıyoruz. bu durumda danışma elbette yapma yeterliliğimiz oluyor.

her neyse bu konu çok uzadı. kendi adıma tüm mesleklere(satış görevlisine, temizlik görevlisine ve aklınıza gelebilecek her türlü meslek) saygı duyuyorum ve hepsinin yaptığı işi önemsiyorum. hepimiz emekçiyiz nitekim. aynı saygıyı da görmeyi bekliyorum.

1. Bir pdr öğrecisi olarak(ki puanım psikolojiye de yetiyordu) saçma yorumlara karşılık vikipedi'den aldığım tanımı paylaşmak istiyorum:

Psikolojik danışmanlık ve rehberlik, bir koruyucu ruh sağlığı hizmetidir. Ruh sağlığı açısından normal, ancak gelişimsel ve uyum sorunları olan herkesin bu hizmetlere ihtiyacı vardır. Örneğin, yeni okula gelmiş bir öğrencinin uyum sorunu olabilir, arkadaşsızlık çekebilir, bir başka öğrencinin sınavlara ilişkin kaygısı olabilir ya da bir üst eğitim kurumu veya meslek seçimiyle ilgili yardım isteyebilir vb. gibi.

Psikolojik Danışmanlar, klinik psikologlar ve psikiyatristlerden farklı olarak, "hastalık" durumundaki, ilaç tedavisi gerektiren psikolojik rahatsızlıklarla ilgilenmezler. Çocuk, ergen, yetişkin, yaşlı, çiftler ve aile gibi çok çeşitli danışan gruplarıyla çalışmak üzere kendilerini geliştirerek, uzmanlaşabilirler.

Psikoloji bölümünün bizden farklı veya ağır psikolojik dersler görmesi onları bizden üstün kılmaz. Ayrıca bizler aynı zamanda eğitim bilimcileriz. Eğitim fakültesinde bölümümüz 'eğitim bilimleri bölümü'nde yer alıyor.Kendilerinin de farkında olduğu gibi biz ağır hastalara bakmıyoruz daha çok uyum sorunu yaşayan, gelecek kaygısı yaşayan vb kişilele ilgileniyoruz.

Ayrıca psikologların formasyon almaya çalışıp okullara rehber öğretmen olarak atanma çabalarını da unutmayalım. Okuduğum bir pdr dergisinde 2 bölümün el ele yürümesi gerektiği birbirlerine destek olması gerektiği yazıyordu. Bizler bu kadar duyarlıyken bazı kişilerin pdr'yi ezme çabalarına kayıtsız kalamadım. İleride sizin çocuklarınız da gelecek kaygısıyla veya seçmek istediği bölümle ilgili bize danışacak. Sizler daha fazla psikolojik ders alıyorsanız bizde eğitim üzerine çalışıyoruz. Kendinizi üstün görmenizi gerektirecek herhangi bir durum yok. İş alanlarımızdan biri de toplumda kutsal görülen bir meslek, daha saygılı olalım.

edit:Öğretmenlik sadece iş alanlarından 1 tanesidir.Rehabilitasyon merkezlerinde, çocuk mahkemelerinde, emniyetlerde,anasınıflarında vs.özellikle çocukların sorunlarıyla ilgilenip, travma geçiren çocukların hayata geri kazandırılmasında önemli rol oynarlar. travma sonrası psikolojik danışma,uyumsuz çocukların eğitimi,davranış bozuklukları,gençlik sorunları,çocuk istismarı isimlerinde fazlaca dersimiz vardır.