yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (1661)
    • medya (14)

    1661. Sevgili süslü sözlük,

    Bugün bana ezhel övüldü ve zorla ezhel dinletildi 10 dakika boyunca. Zaten başım ağrıyordu, tuzu biberi oldu, mükemmel. Zevksiz ve adab-ı muaşeret, düzgün sosyal ilişki bilmeyen insanlardan oluşan sosyal ortamımdan artık bıktım, çok sıkıldım. Samimi ve keyif veren insan arası etkileşimim sıfıra indi, gün sayıyorum. Assertive olayım da bir olurum, iki olurum, sürekli terbiyesizlik yapan ve katlanmak zorunda olduğun birine sürekli assertive olmaya gücüm yok benim de.

    Sevdiklerinden uzakta, katlanmak zorunda olduklarınla dip dibe olmak ne kadar psikoloji bozan bir şeymiş, yine deneyimliyorum.

    Ve sevgili sınıf arkadaşım, gerçekten çok gerizekalı ve sosyal açıdan garipsin. Sosyal normlara uymayan garip bir çocuksun, üzücü ya. Diğerleri de garip de sen en garibisin. Diyalogların, cümlelerinin tutarlılığı 5 yaş seviyesinde ilerliyor bazen. Niye böyle oldun ki.

    30 eylül 16:10

    1660. (link: https://www.suslusozluk.com/süslü-sözlük-itiraf?i=1342793 Bu girdimde) birisine tutuldum demiştim. Artık tutulma sinire ve nefrete dönüştü süslüler. Bir süredir beni görmezden geliyor. Ona inat ben de adım atmıyorum. Ben de görmezden geliyorum. Reddeceğinden yüzde yüz eminim. Elim kolum bağlı oturmak beni gıcık ediyor, gıcık ettikçe de kafama takıyorum. O gününü gün ediyorken ben hayattan soğudum, umudum kesildi. Kendimi utanç ve rezillik içinde buldum. Gerçekten yaptığım çoğu şeyden keyif almıyorum. Arkadaşlarım başkalarıyla flörtleşmemi öneriyorlar ama yok, yapamıyorum. Cesaretim yok, nefret ediyorum romantik ilişkilerden. Zorlanıyorum, çok zorlanıyorum. Böyle bir şeyi kafaya takacak kadar gurursuz olmanın acısını çekiyorum. Hayattaki sınavım gönül işleri olmamalıydı. Yapamıyorum. İçimi dökmek rahatlatmıyor. Hiçbir şey rahatlatmıyor. 

    4 haziran 17:30

    1659. Bunu yazacak doğru başlık bu mu hiç bilmiyorum değerli sözlük ama bugün bir haberi okuyup hıçkıra hıçkıra saatlerce ağladım. Gencecik hayatının baharını dahi yaşayamadan koparılıp giden 20 yaşında akça pakça temiz yüzlü bir çocuk gördüm haberlerde. Okul harçlığını çıkarmak için kuryeliğe başlayıp, haince 25 yerinden bıçaklanarak vefat ediyor. Hani derler ya kelimelerin bittiği yerdeyiz, Türkiye olarak şuan tam oradayız. Bu genci koruyamadıysak eğer bize yazıklar olsun. Yaşadığımız hayatın da, atalarımızın kanını döktüğü bu toprak parçasının da bir anlamı yok artık. O minicik süt kuzusunu bu vahşi yaratıklardan koruyamadıysak, geleceğimizi de kaybettik, bizi bizi yapan değerleri de. Süslülere en büyük tavsiyem lütfen dövüş sanatlarına yönelin, bol bol spor yapın kendinizi koruyun çünkü yasalar bizi korumayacak. Canım o kadar acıyor ki bu haberi okurken bir parçamı da alıp götürdü. 

    15 mayıs 00:56


    1658. Bir gün onu görüp geçecekmişim gibi geliyor. Ve bundan inanılmaz korkuyorum. Sosyal medyada veya yolda bir yerde, onu göreceğim ve o sırada -son zamanlarda olduğu gibi- kafamdaki seslerle cebelleşiyor olduğum için fark etmeyeceğim bile. 

    13 mayıs 03:28

    1657. Sekiz haftasonudur hiç evde durmadım. Kaçmak için hep bi yerlere gittim. Dönüş yolları hüzünlü. Geçmişe dalıp gidiyorum. Pişmanlıklar, özlemler... ama Umarım doğru zamanda temelli kaçacağım. 

    Edit: eski hayatımı gerçekten çok özlüyorum. 

    12 mayıs 19:11 12 mayıs 20:33

    1656. Bugün hamile olduğumu öğrendim açıkçası bu kadar hızlı olacağını tahmin etmiyordum 1 yıl sürer diye düşünmüştüm ilk aydan sürpriz oldu ahahajajja

    Evet yavruşum nasılsın iyi misin keyfin yerinde mi

    20 nisan 19:33

    1655. of nereden başlasam ne söylesem ki. nasıl hissediyorum bilmiyorum. içimde çok büyük bir huzursuzluk var.

    bir süredir içimde büyük bir çaba verdiğimi düşünüyorum. olumlu hislerim oluyor, enerjimin yüksek olduğunu da görüyorum ama sonra bi bakıyorum bir anda düşüyorum, olumsuz tarafa daha yakın oluyorum. bu ani değişen bir ruh hali mi yoksa aslında negatif bir mentaliteye sahibim ve mış gibi yapmaya çalıştığım için mi böyle oluyor bilmiyorum.

    benzer durumu kpss çalışırken yaşıyorum. odaklanamıyorum. sıfır odak. soruyu bitiremiyorum. okuduğumu anlamıyorum. yanlış yaptığım sorunun çözümünü dinleyemiyorum. günü verimli geçiremiyorum. bundan rahatsız olmak istiyorum ama olamıyorum. ya da oluyorum ama bir şey yapasım gelmiyor. önceden olsa bundan korkar deli gibi hırslanırdım daha çok çalışırdım. ne o hırs var ne ortada bir çalışma var. sınava az kaldı ve ben hala istediğim noktada değilim. bunun için çabalıyorum ama yemin ederim bir şey var beni çekiyor alıp götürüyor sanki. onunla da savaşıyorum ama olmuyor.

    bu aralar gerçekten tadım tuzum yok. çok çabuk sinirleniyorum, sürekli müzik dinlemek istiyorum. müzik dinlerken kafamda sürekli senaryo kuruyorum, kafayı yiyecek gibi oluyorum. kilo aldım, yediğim hiçbir şeyden tat alamıyorum, doyamıyorum, yedikçe yiyesim geliyor, kahve bağımlısı da oldum. freni boşa alınmış kamyon gibi hissediyorum. kaşlarım hep çatık, suratım hep gergin kendimi hep dişlerimi sıkarken buluyorum.

    ve bütün bunlar olurken pozitif olmaya devam etmeye çalışıyorum. yapılması gereken ne bilmiyorum çünkü. iyice salıp bu negatifliği dibine kadar yaşayıp sindirip öyle devam etmek mi? ama ders calısmadığım iki günde bile beni suçlu hissettiren ses susmuyor. odak problemim için kan vericem. kilo alma konusunu da saldım yapacak bir şey yok şu an o konuda. her şeyi erteliyorum, plan da yapamıyorum. yapamıyorum da yapamıyorum yani. böyle işte. bir girdabın içinde gibiyim. okuyan herkesin duasına, pozitif enerjisine ihtiyacım var :(

    18 nisan 00:31


    1654. Hani diyor ya şarkıda "ben gamlı hazan sense bahar, dinle de vazgeç" ne kadar naif bir çaba değil mi? 

    Dinle de vazgeç. Dinle de vazgeç. Uzun zamandır düşünüyorum, vazgeçmeyi bilmeyen biri ne yapmalı? 

    17 nisan 01:42

    1653. (link: https://www.suslusozluk.com/soru/çok-kaygılıyım-çok-stresliyim-ve-durduramıyorum-bu-huyumdan-bıktım-artık Şu soruyu gördükten sonra şu an hissettiklerimi yazmak istedim)  Yaklaşık 3  aydır terapi alıyorum. Terapi uzun bir süreç ayrıca insanın biraz da değişmek için çabalaması gerektiğine inanıyorum. Bu benim cehennemim bile olsa o cehenneme alıştığım için vazgeçemiyorum. Kaygılanmazsam anormal bir şey yapıyormuşum gibi hissediyorum. 1 ay sonra olacak olan bir olay için şimdiden endişeleniyorum. Ve bu yüzden yaptığım çoğu şeyden zevk alamıyorum. Yanımdaki insan o andan keyif alırken ben diken üstünde oturuyorum. Bir örnek üzerinden gidelim bir seyahata gideceğiz biletler, konaklama vs her şey hazır. Uçağa binene kadar ya uçak iptal olursa otele gidene kadar Ya rezervasyon iptal olursa konsere gideceksek gidene kadar ya biletler sahte çıkarsa bizi içeri almazlarsa dönene kadar ya dönemezsek diye endişeleniyorum ve bu benim rutinim olmuş durumda. Bu durumun değişmesini istiyorum ama değişecek mi bilmiyorum

    16 nisan 23:53 16 nisan 23:54

    1652. sevgili günlük buraya yaklaşık 1 yıl önce ex sevgilimin beni terk etmesi üzerine duygusal şeyler yazmıştım.

    Günlüğümü güncellemek istiyorum...

    iyiki terk etmişsin fıstık beni. toksik ayrılış biçiminden (bir mesaj atıp donuma kadar her yerden engelledi) çok etkilenmiştim fakat 1 yıl sonra dönüp baktığımda da haketmiyormuşsun beni hadi sana güle güle toksik aşko.

    12 nisan 13:20