25595.
Eski evimizin dış kapısını değiştirmişler. 18 yıl yaşadığım 22 yıllık hayatımın özeti olan bahçeli evin kapısını. hatırlıyorum henüz 7 yaşında falanım anne baba çalışıyor, evde kimse olmuyor. benden iki yaş küçük kardeşimle gelirdik okuldan. Kapıyı açmam lazım ama gücüm yetmezdi. Babam alıştırmalar yaptırırdı ama zordu yani. Bir de kardeşime güçsüz görünmemem lazım ki korkmasın. Zorlana zorlana açardım. Sonra büyüdük tabi, kapıyı tek hamlede açar olmuştum. Açtıkça gözümde kapının heybeti de yok olmustu. Hatta son zamanlarda beğenmezdim bile, o kilidin evi koruyacak gücünün olmadığını bilirdim. Ama yine de değişmeseydi be. Kim bilir nerdedir kapım. Çöpte midir, yoksa eritmişler midir metalini? Benim kendime gücümü ispatladığım en büyük şey oydu.
O evi her gördüğümde bir şeylerin değişiyor olmasını kabullenemiyorum. Taşınalı bir sene oldu sayılır, hala rüyalarımda orası. Hala önünden geçerken içine girme isteği bitmiyor. Geçmişime dair bu kadar özleyeceğim bir şey olacağı asla aklıma gelmezdi.
25594.
Soru cevap bölümündeki çoğu soruya ve soru sahibine yersiz bir öfke duyup gereksiz muhalefet olan kullanıcılara nedir sizin derdiniz diye sormak istiyorum.
25593.
Söyleyeceğim o kadar şey var ki ama siliyorum. Yazamıyorum.
25592.
Kaloriferi düşük seviyede tutup, polar pijamam,battaniyem, kucakta 2 kedi ve bardak bardak çay kahve icerek ısınıyorum şuan. Çünkü doğalgaz faturası görüp de bayılmak istemiyorum. Evden de çıkmıyorum hayat pahalı. Ben çocuksuz biri olarak böyleyim,allah küçük çocuğu olanların yardımıcısı olsun.
25591.
Günlerdir bir uykusuzluk çöktü üzerime, gece kuşu gibi balkonda battaniyemle oturup bir iki tane parlayan yıldıza bakarken aklıma nedensizce neslican düştü. Yaşamayı çok istiyorum dediği hayattayım ama küçücük hissediyorum kendimi, kimseye faydam var mı emin değilim. Belki şanslıyım belki yarın öleceğim bilmiyorum ama, umarım bir iz bırakabilirim ben de kendi dünyamda.
İşin kötü yanı bu hissi unutmuşum, hayat gayesi içinde savrulurken kendi kendime kalmayı ve düşünmeyi boşvermişim resmen sözlük. Bu da gerekli halbuki, öğrenmiş oldum.
25590.
Artık bir şeylerin iyi olacağına inancım tamamen bitmiş gibi hissediyorum. Çok çabalıyorum gerçekten çok çabalıyorum ama olmuyor. Keşke ben ben olmasaydım, kendim olmak beni hayatta en çok yoran şey oldu artık. Çözüm çok basit ve bir o kadar da zor,sadece biraz cesaret toplamam gerekiyor biliyorum.
25589.
Günlerdir yataktan çıkamadım. Domuz gribi olmuşum. Demin de nefes darlığına uyandım. Biraz önce çevrimici olmuş. Benimleyken saat 10-11de uyuyan adam gecenin bu saati kime çevrimicisin sen ha?? Benimle yiyeceği sushiyi bugün o kızla yemiş, aptal kız story çekmeden nefes alamıyor çünkü. Ayrılalı iki hafta dolmadı daha insaf be. Her neyse, şimdi de bacağımın kronik ağrısından uyuyamıyorum. En kısa zamanda doktora görüneceğim 3 yıldır geçmedi ve artık yürütmüyor beni
25588.
Bu sıralar kimi düşünsem bir bakıyorum ya mesaj atmış ya da arıyor. Heeee tabi 1 kişi hariç o hep tam vazgeçtiğimde ortaya çıkıyor.
25587.
Başarısız bir ilk buluşma geçirdim.Sinirlerim bozuk sözlük, ne olacak bu işler bilmiyorum.Neye elimi atsam olmuyor sanki.
25586.
Yüksek bel pantolonlar giydiğimde belin ön kısmı olması gereken yerde dururken, arka kısmı koca popomdan dolayı çok daha aşağıda duruyor. Buna sinir oluyorum.