süslülerin an itibariyle aklından geçenler

1009. Bitirme tezim için hazırlıklara mı başlasam, yoksa ingilizce testlerimi mi çözsem, kargo şirketi evi bulabilecek mi yine eve gelmeden iade mi edilecek ürünler diye düşünsem, igdaştaki memurun tembelliği yüzünden tamamlanmayan üyeliğimin sonucunda 2 aydır gelmeyen faturamın meğerse mühendislerin kontrolu sonrası oluşabileceğini öğrenmemin ardından kol gibi olacağından emin olduğum faturaya mı dertlensem, yoksa her şeyi boşverip duşa mı girsem.... Çok yorgunum kaptan çook

1008. 2 bin 3 binlik kremleri kimler kullanıyor ve acaba çok zengin olsam verir miydim sırf zevk için bile olsa o paraları diye düşünüyorum. 21 binlik ürün gördüm. İçinde ne olduğunu merak etmekteyim, en fazla ne olabilir yani anlam veremiyorum ya da aklım o tür bir zenginliği kabul edemiyor. yüzüme o fiyatta bir şey sürsem ağzım şoktan kapanmaz, gerilir ve botokslu hissederim herhalde.

1007. 26 saattir uykusuzum.Artık sürekli bişeyler ezberlemek, 3 haftada bir mide bulantılarıyla devam edip migrenle sonlanan sınavlar istemiyorum mutluluğumun veya mutsuzluğumun aldığım notlara bağlı olmasını istemiyorum. Daha dönem yarılanmadı bile ama o kadar yıldım ki kendimi otogara attım iki günlüğüne de olsa defolup gidicem . Sanki burdan gidince sorunlar bitiyo gibi asla bitmicek cünkü yanlıs meslek seçtim ve geri dönemiyorum

1006. bir insan nereye kadar güçlü durabilir? sınırı nedir bu gücün? en fazla ne kadar iyiymiş gibi davranabilir, hiçbir şey olmamış gibi. aldatış affedilebilir mi, tekrardan devam etmek sırf “sevgiye sahip çıkmak” için bile olsa insanın kendisine karşı yüzsüzlüğü müdür?  peki ya aldanışını nasıl affeder bir insan? bir insan ne zaman vazgeçer? 

1005. An itibariyle Twitter’da gördüm. Daha da kötüsü bir kadının böyle düşünüp düşüncelerini bu şekilde dile getirmesi... bilemiyorum, iğrençsiniz. 

1004. Sevmek alışkanlık mıdır 

1003. 1 hafta boyunca aralıksız yağan yağmur mu olurmuş? bir ilki yaşaycağım galiba.

1002. Kalorifer yanmıyor, modem bozulduğu için internet yok, sular kesik; galiba mağarada yaşıyorum...

Edit: Maşallah dediğim 3 gün yaşamıyor, şimdi de elektrik gitti şaka gibi.

1001. kendimi sevmeyi ne zaman öğreneceğim?

bu kadar kırılgan olmak istemiyorum. bazen başkalarına göre hayata çok naif baktığımı, safça düşündüğümü fark ediyorum.

aptal yerine konmak en nefret ettiğim şey ama bazen bazı şeyleri inatla görmek istemiyor, kendi kendimi aptal yerine koyuyorum.

bazen de çok fazla farkında oluyor, çok aşırı düşünürken buluyorum kendimi. beynim patlayacakmış gibi. çok evirip çeviriyor, fazlasıyla sorguluyorum bazı şeyleri.

çok yorgun hissediyorum. yetmiyorum gibi. eksik hissediyorum. hiçbir zaman yetemeyecekmiş gibi.

tek istediğim koşulsuz kabul. olduğum gibi olabilmek ve böyle de sevilebilir olduğumun hissettirilmesi. bunun için kimseden bir şey beklememeliyim biliyorum. ama beklentilerimi engelleyemiyorum. önce ben kendimi olduğum gibi kabul etmeli ve sevmeliyim biliyorum. hayat çok zor, bazen kısa süreli de olsa çok güzel, ama çok zor.

tüm zorlukların kaşısında benimle yanyana durabilecek, elimi tutabilecek birini aramam, istemem çok mu zayıfça? sırtımı tamamen güvenerek yaslayabileceğim, beni hayal kırıklığına uğratmayacağından emin olduğum birini istemek çok mu fazla?

nasıl güveneyim insanlara bilmiyorum. bu devirde artık çok zormuş gibi geliyor. bu nedenle de hayatımın sonuna kadar yalnız olacakmışım gibi hissediyorum. gün gelip de ailemi kaybettikten sonra buna nasıl dayanırım? bilmiyorum.

bazen çok ama çok yalnız hissediyorum.

1000. Üniversitemde çok sevdiğim ve saygı duyduğum bir hocam var. Gerçekten eğitim hayatımda şu ana kadar karşılaştığım en değerli hocalardan biri. Öğrenciye bu kadar değer veren biriyle karşılaşmamıştım hiç. Genelde üniversitelerde öğrenciler hocaların peşinde koşar, bir şeyler sorabilmek bir şeyler öğrenebilmek için hocayı yakalamanız gerekir. Öğrenciye üstte bakarlar ve hiçbir şekilde dersle alakalı sorunlarınıza vakit ayırıp anlamaya çalışmazlar (gizlinot: her hoca için demiyorum tabii ki, ama böyle hocalar tanıdım) ama bu hoca, bir sorununuz olduğunda mutlaka vakit ayırır, eleştirinizi sorar ve dinler. öğrenciye her hafta dersle alakalı okuma mailleri atar (gizlinot: zorunlu olmamasına rağmen sırf kendimizi geliştirebilmemiz için) En basitinden, geçen gün yine okumaları mail atmış, mailin sonunda sınavları geç girdiğinden çünkü bir makale üzerinde çalıştığından bahsedip özür dilemiş. açıklama yapmak zorunda değildi, finalleri bütünlemeden 1 gün önce giren hocam bile oldu. neyse çok konuştum belki ama bu şekilde öğrenciye gerçekten değer veren, bir şeyler öğretebilmek ve katabilmek için çabalayan hocalar görünce o kadar mutlu oluyorum ki. Umarım hayatında hep kendisi gibi değerli insanlarla karşılaşır. (gizlinot: çok konuştumm)