yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    7 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    27 yaşında aşırı sosyal bir kızım fakat ciddi bir ilişkiye adım atamıyorum, yalnız mı ölecem :(?

    süslüler öncelikle bir çok ilişkim oldu şu zamana kadar. lisede 3.5 senelik bir ilişkim olmuştu onu saymazsak üniversitedeki ilk sevgilime aşık olmuştum. fakat 7 ay çıktık sonrasında beni terk etmişti. sanıyorum onun verdiği travma ile bir daha asla tutunamadım. evet sonrasında bana çok aşık olanlar oldu fakat ben hiçbir şey hissedemediğim için bitti. benim çok hisseder gibi olduklarım oldu. yani ilerlesem aşık olabilirdim fakat hep elimde olmayan sebeplerle yine düzgün ilerleyemedi (uzak mesafe,erkeğin korkak olması, güven vermemesi, başka ülkede yaşaması vs) böylece 27 yaşımı görmüş oldum hatta 28 olacam mayısta :d yaşıtlarım evlendi, çocuk bile yaptılar her şeyleri çok düzenli ama ben hala yerimde sayıyorum. 3 senedir iş hayatındayım burası çok sığ bir ortam. onun dışında çok arkadaşım vardır, sosyal aktivitelerim fazladır. ortamlarda aranan ve sevilen biriyimdir. ama yok artık her şey tek düzeleşti. yeni birilerini tanıyacak bir ortamım kalmadı. bu hep böyle mi gidecek yani? çok üzücü değil mi? habuki ben de sevip sevilmek isterdim...... ne önerirsiniz n'apmalıyım bunun için acaba? gerçekten herkesin bir zamanı ve bir kısmeti olması klişesi doğru mudur sizce?

    1. Bence bazı şeyleri zamana bırakmak gerek süslü. Hani diyeceksin ki zaten 27-28 yıldır bırakmışım olmamış daha nereye kadar bırakayım yok öyle değil işte. Bu zaman göreceli kime göre yeterli ya da neye göre yeterli? O yüzden evvela kendi içinde olan problemleri aşman daha doğru bence insanlara güvenmeyi, herkesin aynı yıkımı yaratmayacağını ve sevmeye çabalamanı sonrasında değer göreceğini ve düşündüğün gibi sevip sevileceğini düşünüyorum.

    Ne kadar sosyal olsanda çevren bahsettigin gibi tekdüze ise hep aynı insanlarla aynı sosyal ortamın var demektir. O zaman tavsiyem sosyal ortamını biraz değiştirmen. Bir kursa gidebilir, çeşitli sosyal kulüplere katılabilir, bir enstrüman kursuna gidebilirsin. Geç deme. 25 yaşımda yan flüt çalmayı öğrendim ve mutluluğu tarif edilemez. Kesinlikle farklı ortamlar ve kendinde farklılıklar yaratman taraftarıyım.

    Bir diğer konu sürekli olsun diye bekleyince ya da düşünüp kafaya takınca olmuyor asla. Insan kendi kendini daha beter dibe çekiyor öyle olunca. Yapma. Mutlu olamadıktan ya da 6 ay içine evlenip yürütemeyip boşandıktan sonra ne anlamı var ki onlar daha çok yıkıyor insanı. Ama onlarda hayatın gerçekleri elbette derler ya kavun değil ki bu koklayamıyorsun aynen öyle bilemiyorsun kimin içinden ne çıkacak.

    Özetle kendine zaman ver, olsun olsun diye bekleme ummadığın anda aniden oluyor bu işler kendini yıprattığınla kalıyorsun, bir diğer nokta sosyal çevreni bi anlamda değiştirip yeni aktiviteler yeni sosyal ortamlar yeni insanlar eminim iyi gelecek.

    Kendime not sabah sabah metrobüste balık istifi halde bu kadar konuşacak kadar seviyormuşsun bu hayatı bravo ahahaha

    21 şubat 2019 09:30

    2. Süslü ben 24 yaşındayım benim arkadaşlarımın bile boy boy çocukları var

    21 şubat 2019 09:40

    3. ahahah süslüü çok tatlısın :D iyi ki konuşmuşsun ama moralimi düzelttin teşekkür ederim :) evet tam da dediğin gibi sosyal hayatım inanılmaz sabitlendi. aslında yeni bir kursa katıldım fakat amacım asla yeni insanlar tanıyıp bir koca adayı bulmak değildi bu kursa katılırkenasjksj :D oyunculuk kursuna gidiyorum hep hayalimdi. mayısta da ilk tiyatro temsilimiz gerçekleşecek onun heyecanı var içimde. biraz o oyalıyor beni şu sıralar. sosyal çevrem bu sayede bir tık daha genişlemiş oldu:) yeni insanlar bana iyi geliyor galiba. etkinlik alanımı genişletmeye karar verdim. bu zamana kadar hep biri olsun da artık güveneyim, beraber eğlenelim diye düşünüyordum. bundan sonra kendime vakit ayıracam dediğin gibi kafa yormayacam üzülmeyecem bu duruma. zaten beni bulursa gelir bulur değil mi :(

    21 şubat 2019 09:48


    4. anonim2 süslüm içimi çok açtın teşekkür ederim ahahahaaha :D

    21 şubat 2019 09:49

    5. anonim4 evet ben de teptim açıkçası. ama sebebi içimin ısınmayışıydı. içimin ısındıkları da bir şekilde olmadı. biriyle şehirlerimiz ayrıldı. uzak mesafe diye yürütemedim. ötekisi işi sebebiyle çok meşguldu vakit ayırmıyordu. kendimi değersiz hissediyordum vazgeçtim falan. çaba sarfedip sonunda vazgeçtim pişman değilim aslında. ama bi baktım 28 oluyorum birden panik yaptım:D neticede bu yaştan sonra kısa sürede tanımak zorunda kalacam birilerini. bu canımı çok sıkıyor. tiyatro temsilinde sanmıyorum dediğiniz gibi bir durum olsun

    21 şubat 2019 12:24

    6. sizine aynı durumda olup sizden 5 yaş büyüğüm. nasipte varsa illa karşıma aklıma gönlüme uyan biri çıkar, yoksa da elimden gelen bir şey yok, herkes hayatının aşkını bulup evlenecek değil ya? demek ki benim kaderim böyle der, hayata devam ederim.

    22 şubat 2019 05:03

    7. anonim 5 evet haklısın ama işte ben üzülüyorum. yani neden ben de hak etmeyeyim ki ben naptım ki? insan hayatta bir düzen kurmak istiyor. hayatımdaki diğer kategoriler yolunda olsaydı belki de buna bu kadar üzülmezdim. neyse kader diyip geçelim o zaman...

    22 şubat 2019 10:14