yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    30 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    30 yaş her şey için çok mu geç kaçırdım mı ben bu hayatı ?

    mesela ehliyet almak için, anne olmak için, çalışıp bir yerlere gelebilmek için? bugün 30 oldum. elimde olmayan sebeplerden dolayı istediğim çoğu şeye sahip olamadım. olamaz mıyım artık olsam da fark eder mi? içimde ölüp yok olma hissini aşamıyorum beceriksiz, eksik, yeteneksiz hissetmekten öte hissetmiyorum. ne yaptın dersen bu yaşa kadar iki üni okudum ve evlendim. o kadar. yaşadığım coğrafyadan dolayı mesleğimi yapamadım. şimdi de başka yerde yaşıyorum ama bu yaştaki birine kim niye iş versin tabi ki. iş bulamıyorum. çocuk istedik olmadı kaç aydır engel bi durum da yok. evliliğime de sçıyorum yavaş yavaş bu ruh halimle. tek isteğim buharlaşıp yok olmak. hiç olmak. hissettiğim gibi.

    1. Ehliyet alınır bi komsu teyzem 50 sinden sonra alıp araba kullandı. Cocuk yapılır 30 yas ne ki sabret olur bir yıl içinde sorun yoksa. Gayet gencsin bence silkelen kendine gel süslü

    22 mayıs 2019 01:06

    2. Nereden nasıl başlayacağımı bilmiyorum hani yaşama sevinci olur ya bazen isyan edersin sonra yine kaldığın yerden devam edersin. İşte ben devam edemiyorum artık. Sanki tıkandım sanki çok çalıştığım sınavda betnim durmuş heeşeyi unutmuşum gibi

    22 mayıs 2019 01:10

    3. 30 yaşındayım. Hayatta çok ciddi problemler yaşayıp küllerimden doğdum. Evliyim 2 senelik ve henüz bebeğim yok. İsterim elbette ama geç değil. 40'ından sonra anne olanlar var. Bu yetememezlik hissi bazen bende de oluyor. Gereğinden fazla mı sorumluluk alıyorsunuz mesela? Değiştirebildiğinizi değiştirin olmuyorsa kabullenin. Akışa bırakın kendinizi. Yoksa çok yorulursunuz.

    22 mayıs 2019 01:12


    4. Çok çok çok tşk ederim iyi niyetleriniz ve cevaplarınız için. Ergen gibi gizli gizli ağlayıp yazıyorum. Maddi durumumuz eh işte araç kredisi ödeyip geçiniyoruz. Birikmiyor ama çok şükür kimseden de istemiyoruz. Çocuk sahibi olmak da şöyle evet hamd olsun bir sağlık sorunum yok ama eşim sağlık ankaiyetesi yüzünden antidepresana başladı. Bu ilaç yüzünden en az altı ay olmayabilir dedi doktor. Yani iş bulamıyorum bari çocuk büyüteyim dedim o da uzaklaştı. Ne istesem benden kaçıyor gibi. Eşimle de tartışmalarımız onkadar arttı ki. Sahip olamadıklarımı geçtim sahip olduklarımı da mahvetmeye başladım. İş başvurularıma dönüş oluyor ama ara verdiğim ve evli olduğum için son anda olmuyor . Yıldım. Dediğiniz gibi artık hobi ya da kurs ne olursa bakmaya çalışıcam ama aklım hep esas olarak bu sorunlarda. Doğum günümde ilk defa yaş aldığım için yasa girmiş gibiyim. Hayat uzaklaşıyor bir adım daha benden

    22 mayıs 2019 01:17

    5. allah aşkına şu otuz yaşı gözünüzde büyütmeyin ne güzel bir yaştır 30. bir şeylerin başlangıcı ya da sonu degil sıradan bir yaş işte. şu 30 yaşına koca koca anlamlar yüklemeyin gözünüzü seveyim. isterseniz birçok şey olur. anne olmak bu zamana kadar olmadı diye bir daha asla olmayacak bir şey değil. zamanı gelmemiş demek ki. iş konusu da aynı şekilde kim niye bana iş versin diye düşünmek yerine ben bu işi yapabilmek için kendimi nasıl farklı kılarım bunun üzerine yoğunlaşmak lazım burada hata yapıyoruz çoğu zaman. hele ehliyet nedir ki içlerinde en kolayı eğer ilginiz varsa araba kullanmaya gerisi çorap söküğü gibi gelir. annem yaşındaki insanlarla birlikte ehliyet aldım. bir tanesi 4 sefer kalmış 62 yaşında tekrar kursa kaydolmuştu hatta. torunları bırak artık demiş ama ben kararlıyım alacağım bu sefer dedi. beraber sınava girdik kendimden çok onun kazanmasına sevindim. çok uzattım ama buharlaşıp yok olmak falan 30 yaşında biri için çok saçma bir istek. hayat daha yeni başlıyor hiçbir şeyi kaçırmadınız. isterseniz birçok şeyi yapabilirsiniz ve emin olun gayet de fark yaratır. yeter ki pes etmeyin.

    22 mayıs 2019 01:18

    6. Merhabalar benden buyuksunuz siz diye hitap edecegim o yuzden:) Ben suanda 20 yasindayim ve birakin ehliyeti bisiklet sürmeyi 1 ay once ogrendim. Gec dediler ama inat ettim keman ogrenmeye basladim 2 ay once. Gec kelimesi gorecelidir. Gayet de iyi gidiyorum mesela.

    Ablam sizle yasit ehliyetini 29 yasindayken aldi. Yine ayni yasta bir muzik grubuna katildi tamborim caliyor.

    Annem 53 yasinda spor salonuna yazildi haftanin 4 gunu gidiyor inanir misiniz ? Ve son olarak halam ise 39 yasinda anne oldu:)

    Bu örnekleri verdim cunku hayatta yasanacak cok sey var. Hicbir dusuncenin, insanin, yazinin, olumsuz ornegin sizi durdurmasina ve karamsar bir hale getirmesine izin vermeyin. Eger isterseniz, enerjiniz ve durumunuz da varsa her seyi gerçeklestirebilirsiniz. Para kazanmak istiyorsaniz eger kendi alaninizin disinda bir is de yapabilirsiniz tabii ki bunlar biraz da sans isi ama neden olmasin ki denemeye deger. Sonucta herkes kendi bolumunun isini yapmıyor. Kendinizi uzmeyin bunlarla lutfen. Iyi geceler diliyorum:)

    22 mayıs 2019 01:20

    7. Süslü seni çok iyi anlıyorum. Aynı yaştayız ve benim sevdiğim sevildiğim bir adam bile yok hayatımda. Geçen hafta sonu neden yaşadığımı sorguladım hep geç kalıyormuş gibi hissettim senin gibi. Benim bu yaşta elimdeki şeyler iyi bir iş ve kendi bağımsız düzenim. Ama diğer süslülere katılıyorum insanın içinde bir şeyleri başarma ateşi yandıktan sonra yaşın hiçbir önemi yok. Ben yapabileceğine inanıyorum. yarın sabah senin için güzelliklerin başlangıcı olacak, buna inan lütfen. 

    22 mayıs 2019 01:21


    8. Sorumluluk mu bilmiyorum ama evet herkesin ilk akıl danışacağı ilk sığındığı kapı ben oluyorum. Tüm fedakarlıklar bende ailemdekilere göre. Herkese destek ben oluyorum. Eşime de aileme de çevreme de bu böyle. Öğrenciyken dolandırıldım büyük borcun altına girdim. Hem okudum hem borç ödedim ailemden gizli. Tüm dostlarımla arama mesafe girdi kazık yemekten. Güven problemim oluştu. Zar zor eşime güvenip evlendim.hayatımda aldığım en radikal kararlardan biriydi. O sıra borçlar sa bitti yani kuş gibi hafiflemiştim. Ama şimdi de iş eş ne bilim bitmiyor bu sınavlar. Elbette binlerce kez hamd olsun ama etrafa bakıyorum millet torpilli millet geziyor millet işinde parasında şımarıklık had safhada... yani benim bunları hiç yaşma lüksüm yokmuş gibi. Sanki benim haddim değil gibi ben hep en amntıklı en akıllı en ciddi olmak zorundaymışım gibi. Eski gamsız neşeli hallerimi özlüyorum 

    22 mayıs 2019 01:25

    9. İnanın öyle biri bana bunları yazsa sizin gibi cevap verirdim saçmalama derdim ama şuan kendime faydan dokunmuyor ne yapayım nereye gideyim nereden başlayayım beynim durmuş gibi

    22 mayıs 2019 01:28

    10. 27 yaşındayım. yeni yeni araba kullanmayı öğreniyorum. 2 yıl önce bisiklet kullanmayı òğrendim. kendi çalıştığım alanı bırakıp açıköğretimden çok farklı bir bölüm okuyorum ayrıca o alanda işe girdim. işe gireli bir ay oldu :) kendinizi kimseyle kıyaslamaz ve ruhunuzu tatmin eden şeylerle uğraşırsanız böyle hissetmezsiniz diye düşünüyorum. bu bir iş olabilir hobi veya ilgi alanınıza giren bir şeyden para kazanmaya başlamanız da olabilir. bana göre kilit noktalar ruhu tatmin eden şeyi bulup onunla uğraşmak ve sadece kendi hayatınla ilgilenip işe yarar hissetmek.

    22 mayıs 2019 01:37