1.
Kafede böyle bir talepte bulunursa “yanımda sadece kendime yetecek para var şu an, istersen atm’ye git ben beklerim” diyin. Gerçekten de cüzdanınızda az para olsun, paranızın geri kalanı gizli bir bölmede olsun. Eve sipariş verdiğinde de “aaa unuttum ya almayı” yapın salağa yatın. İstikrarlı devam ederseniz bir daha bir şey istemez. Ayrıca arkadaşlar arasında böyle durumlarda genelde para geri verilmez, bir dahaki sefere o ısmarlar yani yazısız kural gibi konulmaz bile bu. Yani benim arkadaşlarımda böyle oluyor.
2.
Bu olay beni aşırı soğutuyor ya. Bir keresinde param yok dediğim halde beni zorla yemeğe çıkarıp ardından da hesabı nana ödemişti. Ben artık merhaba merhaba şeklinde görüşüyorum.
3.
bi keresinde evine gittiğim arkadaşım açım yemek söylicem dedi ben aç değilim sen söyle dedim param yoktu çünkü.öyle olur mu ben yicem sen bakcaksın dedi istemememe rağmen banada söyledi yemek gelince nakit yok bende sende varsa öder misin diye kapıya çağırdı.hayır başka zaman olsa tabiki öderim ama ben zaten sana istemiyorum demişim bi düşünse niye istemedim diye.gerçi yine ödedim ama hshshs
bir başka örneği de yurda yemek söylerdik arkadaşım aşağı inmeye müsait olmazdı ben inerdim farklı odadan gittiğim içinde uğrayıp alamazdım parasını.giderken isteme durumum bana sen aşağı iner misin ben sana gelince veririm dediği için yoktu.bir gün yemek aldım ben yine ertesi gün bende nakit kalmadı hiç annem yollıcak onu bekliyom biraz nakit verebilir misin bana dedim.önceki günkü yemek tam o kadardı.ondan sonra pek olmadı.
4.
bi de dolmuşta para vermeye utanıp kendınınkını bana ödeten arkadasm vardı ahahahah ilk binişimizde direk 5 lirayı uzatıp iki öğrenci dedim diye bana sokabilceğini sandı heralde tüm yılı.ertesi sabah bakıyorum bindik duruyo sadece para çıkarmaya yönelme yok.sonra döndürdü vermeye utanıyorum benımkınıde sen uzatır mısın diye kız da 18 yaşında bu arada
5.
Bir gün pek de samimi olmadığım bir arkadasım beni eve bira içmeye çağırdı. Gelirken sen al birayı, Çerez’i vs. Ben veririm sana dedi. Ben de alabildiğim kadar aldım herşeyden ama yarısını verecek bana diye rahatım tabi. Evine gittim yedik içtik. Bu asla para mevzusunu açmıyor. Bekliyorum bekliyorum ama yok açmıyor. Hadi gel çıkalım cafeye gidelim dedi. İçimden de diyorum ki heralde bana vermek yerine orda hesabı ödeyecek o sekılde anlasıcaz. Cafeye gittik, bu kendine içecek söyledi ama ben söyleyemiyorum çünkü cebimde param Yok. Kendi de durumu farketti hiç oralı değil içti içeceğini. Hesap ödeyeceği zaman cüzdanını bir açtı bir tomar para. Ben parayı görünce hemen “ya babam da faturalar için para verdi, onları ödücem” dedi. Sanki ben sormuşum gibi açıklama yaptı. Abv dedim içimden ve bir daha da kendisiyle samimiyet kurmadım. Uzaktan uzağa gülümseyip geçtim.
