yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    5 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    artık öfke problemimle baş edemiyorım?

    küçükken şiddet gören, sevilmemiş, sürekli eleştirilip hakaret edilen bir çocuktum. ailemin bu tavırları hala sürüyor. arkadaşlarım da benimle çok dalga geçerdi, kimsem kalmadı arkadaş namına. şimdi insanlara öfke doluyum, aileme öfke doluyum. sokakta biri bana uzun baksa bile deliriyorum. geçen bu yüzden kavga çıktı ve neredeyse ada'm boğacaktı beni ama bakışlarıyla rahatsızlık verdi. ben de yürüyüp geçemedim ne hakla beni rahatsız eder diye sinir oldum. sık sık öfke problemim oluyor, şiddete varmıyor ama hep zararlı çıkıyorum. anlaşılmadığı , sevilmediğini için bağırıp çağırıyorum aslında çaresiz hissedip sinirleniyorum. bu taştan sonra da aileme beni sevin diyemem ya da insanlardan o sevgi'yi göremem ama öfkemi dizginlemek istiyorum. umarım anlatabildim. napabilirim süslüler inanın çok üzülüyorum bu durumuma.

    1. Psikiyatriste gidin

    16 şubat 2019 22:04

    2. Gittim ancak ortamımı değiştirmem, çeşitli ruhsal egzersizler yapmadığım takdirde bir yere kadar işe yarıyor. İlaç dozu azalınca mesela yine aynı sorunu yaşıyorum. Bu yüzden çaresizim zaten.

    16 şubat 2019 22:08

    3. aynı sorundan muzdaribim. ama bendeki durum farklı, inanılmaz negatif enerji ve öfke ile doluyorum ama yansıtmıyorum kimseye. pasif agresyon gibi.

    içimde patlıyor öfkemden ve kimseleri sevemiyorum, maruz kaldığım en ufak kaçamak yalan, azıcık bile olsa iki yüzlülük bende nefret uyandırıyor. ve ön yargılı bir şekilde enerjisini sevmediğim insanlar etrafımda ise, hiçbir şey yapmasalar dahi inanılmaz demotive olup mutsuz hissediyorum.

    spor, hareket etmek, beyni meşgul etmek cidden işe yarıyor be maalesef bunları yapma isteği dahi duymuyorum ben.

    işkolik gibiyim, sürekli çalışıp iş düşünerek içimdeki nefreti bastırmaya çalışıyorum.

    16 şubat 2019 22:14


    4. Valla benden daha iyi anlatmışsınız. İşte aynen böyle hissediyorum. Sokakta bir işim var insanlar resmen merakla izliyor, kaldırımdan geçiyorum ısrarla yol vermeden iki kişi üstüme yürüyorlar ve bazen sesli şekilde tepki verip bağır çağır kavga ediyorum. Çünkü ben kimseye böyle saygısızlık etmiyorum. Aslında zaten buna üzüldüğüm için sinirleniyorum. İş bulamıyorum da, bu sebeplerden sokağa da çıkmak istemiyorum. Ailem de aynı şekilde kötü davranınca iyice hırçınlaşıyorum. Başlığı da bu bunalımda açtım ama benim gibi biri olduğunu görmek bir nebze iyi geldi.

    16 şubat 2019 22:33

    5. öfke kontrol sorunu büyük bir problem maalesef. fırsatınız varsa psikoterapi, belki şartları da varsa ilaç tedavisi iyi gelebilir, hayat zehir oluyor böyle.

    bazen biraz kafam dağılsın diye birkaç kaşık pasiflora atıyorum, uykum geliyor sadece :')

    16 şubat 2019 23:02