yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    6 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    boşanma konusu nasıl davranicagimi sasirdim?

    selam. annemle babam bi kaç yıldır ayni evde yabancı gibiler. ne zaman konuşmaya başlasalar hep bi tartışma hep bi gerginlik. bu ben kendimi bildim bileli böyle sürekli bi küslük var aralarinda.ama eskiden kustukten sonra barsiyolardi. son zamanlarda son dedigim bi kaç yıldır, birbirleriyle iletişim kurmuyorlar br bu yüzden sürekli problem çıkıyor. ben küçükken gece tartıştıklarında yataktan kalkıp kapının ağzında onları dinlerdim yatmadan önce annemle babam barissin diye dua ediyordum cocuk aklımla. yine dün böyle bi sey oldu vr ben bıktığımi farkettim onlarla konuşmak istemiyorum okulda ne oldu ne bitti anlatmak istemiyorum kendi içimde onlara karşı bi duvar ördüm.böyle yapmamaya çalıştığım zamanda kendimi zorladığımı fark ettim. eve gitmek istemiyorum, çok evcimen biri olmama rağmen. evde vakit gecirince ruhum daralıyor. süslüler daha çok yapicak sey var ama yazmicam durum genel olarak bu okuyan olursa bana bi seyler desin çok ihtiyacım var

    1. süslüm ben okudum, yardımcı da olmak isterim. bir sonraki cevabıma yazayım bişiler daha.

    19 ekim 2018 13:01

    2. benimkiler de aynı anlattığınız gibilerdi. Hatta bir süre sonra kavga etmeyi bırakıp iletişimi kesmişlerdi. Evde garip bir gerginlik hakimdi 2-3 sene boyunca. En sonunda 30 senelik evliliklerini bitirdiler. Şimdi ikisi de mutlu ve huzurlu. Dolayısıyla ben de mutluyum.

    Anne-babanızın birbirleriyle olan problemlerini üzerinize almadığınız sürece rahat edersiniz. İkisi de olgun insanlar sonuçta, olan bitenin sizinle bir alakası yok.

    19 ekim 2018 13:23

    3. Benimkiler de böyle. Dönem dönem küsüyorlar, asla boşanmayı düşünmediler ama. Ben evden uzaklaştım bazen hala aklım kalıyor onlarda ama kendi açımdan çok daha huzurluyum. 

    19 ekim 2018 13:47


    4. Aynı ev yaşantısı hatta çok daha beterleriyle benim ömrüm geçti diyebilirim. Biz de hatalı olan hep net bir şekilde babamdı ama bir zaman sonra anlıyorsun ki önemli olan bu değil. İkisi birbirini sevmese ya da ne bileyim sevgi değildir de bu alışkanlıktır ya da yalnız kalma korkusudur vs. emin ol bir arada duramazlar. O yüzden insanların hayatına karışmak, ayrıl-ayrılma demek vs. bizim haddimiz değil bence. Ama sana önerilerim şu olur;

    Birincisi bizim gibi çocukluk geçiren bir çok bireyde sanki bu kavgaların sebebi bizmişiz gibi bir suçluluk psikolojisi gelişiyor. Birinci süslüme katılarak tüm sorumluluğu üzerine almaktan, bu kadar kendine yük edinmekten vazgeçmeni öneririm. Ne olursa olsun onlar yetişkin bireyler ve sorunlarını ‘kendileri’ bir şekilde çözmeliler. Umarım hayatının tamamına yayılmamıştır bu kendini sürekli suçlu hissetme hali. Eğer öyle ise başetmenin bir yolunu bulman gerekiyor mesela psikolojik danışmanlık alabilirsin. Ben bunu sana yazıyorum ama hala üzerimden atabildiğimi söyleyemem.

    Ben evden biraz uzaklaşman fikrine de katılıyorum. İmkanın varsa yurda filan çıkabilirsin. Hem tartışmalar seni bu noktaya getirdiği için biraz kafanı dinlersin kendi hayatına odaklanırsın ne bileyim daha mantıklı düşünmeni sağlayabilir. Ya da en kötü ihtimal odak noktanı değiştirmeye çalış, kötü bir dersinden yüksek bir not almayı hedef koy kendine, kardeşin varsa onu mutlu edecek şeyler yap onunla ilgilen, pasta yapmayı öğren birbirinden güzel pastalar yap ikram et, gönüllü bir yardım kuruşunda çalış, ne bileyim çiçek bak, bir konuyla ilgili bilgi topla kitaplar oku veya yazı yaz. vs. vs. Yaratıcılığına kalmış bu durum.

    Anne ve babana kızma süslüm emin ol onlar için de çok zordur, empati yapmaya çalış. Biraz psikolojiyle ilgilenen insanlar hayatındaki olumsuzluklar yüzünden ebeveynlerini suçlamaya başlıyorlar ‘ben zaten hep onlar yüzünden böyleyim’ gibi. Halbuki sen ergenlikteysen onlar da orta yaş krizindeler. Sadece kendi perspektifinden bakmamaya çalış olaylara, suçlama. Sana yaşattıkları kötü anılar adına içinden affet hatta onları. Bu en başta sana iyi gelecek hem kendini daha iyi hissedeceksin hem olgunlaşacaksın. Hatta aş kendini aralarını bozacak bir sebep varsa onlara çaktırmadan ortadan kaldırmaya çalış. Farklı farklı zamanlarda biriyle yalnız kaldığında diğeri adına güzel şeyler söylemeye çalış, ikisinin de nelerden hoşlandığını bul, birbirlerine sezdirmeye çalış. İkisinin de damarına basan bir şey vardır onlar o kadar zaman bir arada olmalarına rağmen görmezler bazen arkadaşlık yap sen anlat. Yani yapıcı ol. Hayat garip bazen anne babamıza biz ebeveynlik yapıyoruz işte.

    Hayatında güzellikler diliyorum :)) Senin ve sevdiklerin adına.

    19 ekim 2018 17:00

    5. neden hayati kendilerine eziyet ediyorlar ki? bosansinlar. anneniz calisiyor mu ?

    19 ekim 2018 22:22

    6. Canim süslüm hem okudum hem ağladım... o kadar içten yazmissin ki her kelimende kendimi görmeye çalıştım. Teşekkür ederim bu kadar uzun yazmissin vakit ayirdin:) 

    Aşmaya calisiyorum elbet vardir bunda da bi hayır diyorum ve kendi kabuğuma çekiliyorum. Dediklerine uymaya calisicam tekrar çok çok çok teşekkür ediyorum sana... umarım sen de hayatında çok mutlu olursun 

    19 ekim 2018 23:15