yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    8 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    boşanmak ya da boşanmamak hangisi?

    kızlar merhaba, derleşecek ve akıl alacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim. lütfen fikirlerinizi esirgemeyin. ben şua an evliyim ancak sanırım boşanmak üzereyim. pişman olmak istemiyorum ama yaşanan çok şey var nerden başlasam bilmiyorum. biz yaklaşık 6 yıldır sevgili ve 2 yıldır evliyiz. evlilik aşamasında aileler tanıştı felan hiçbir problem yoktu. evimizi kendimiz çalıştığımız kazandığımız parayla hallettik. ailelere masraf olmasın diye hiçbir geleneği yerine getirmedik. dediğim gibi başta her şey güzeldi. evlendikten birkaç ay sonra doğum günüm geldi, ailem bile yeni evlisiniz diyip rahatsız etmedi o gün. eşimse akşam yorgunum maç seyredeceğim deyip tv karşısına geçti. o gün çok bozuldum ve bozulduğumu da belli ettim. sadece uzaktan izledi ve neden böyle davrandığıma anlam bile veremedi. telafi etmek için hiçbir şey yapmadı. sonraları savunması paramız yoktu o yüzden bir şey yapamadım oldu. halbuki para problemimiz hiç olmadı. ona göre her şey gereksizdir. sonra bir gün annesi aradı oğluma niye bakmıyosun konseptli azarladı telefonda, elim ayağım titredi sinirden. sonra eşim ailesini pek aramadığımı farkedine ben de azarlanmak istemiyorum o yüzden aramak istemiyorum dedim. sen yanlış anlıyorsun falan dedi, aramam için de ısrar etmedi. o aralar ailesini ziyarete gittik ki annesi aşırı agresif bir tip. oraya buraya bağırıp çağıran birisi. ilk kez evlendikten sonra ziyarete gitmişiz ve böyle bir ev ortamı beni çok mutsuz etti. eşimin de ilgisizliği eklenince kendimi uzak tuttum. bu konular olurken benim ailem eşime öz evlatları gibi davranıyordu. çünkü ben yeri geldiğinde kendimi kötüg gösterip ona konuları getirmiyordum bile. sonra yatakta da mutlu değildim. 1 yıl sonra bunu dile getirdim ki bir kez bile kötüsün falan demedim. sadece 1 yıldır deniyoruz ancak bazı şeyler olmuyor lütfen artık farkına var bir şeyler yap dedim. neyse bir gün yine ailesine ziyarete gittik ve annesinin hoşuna gitmeyecek bir kararımız olmuştu. annesi bizi yolcularken elini öptürüp beni nazikçe itikledi. ben de eve gidene kadar ağladım çünkü çok zoruma gitmişti. o gün karar verdim bir daha asla bu eve gelmem diye. sonrasında bunları gören eşim destek olmasını beklerken sende de suç var gidince sadece oturuyorsun konuşmuyorsun falan dedi. benim kimyam uymadıysa bunun cezası azarlanmak ve dışlanmak mı peki? sonra eşim ben de ailenle görüşmicem artık dedi. önceleri saçmalıyor falan sandım ama cidden görüşmeyi kesti. bu arada ben evlenmeden önce ailemle yaşıyordum ve ailemle aynı şehirdeyiz, eşimin ailesi farklı şehirde. annem artık gelip gitmediğini anlayınca sordu bende tutamadım kendimi ağlaya ağlaya anlattım. görüşmeyeceksiniz artık diye. annem de olur mu öyle şey çocukluk yapmasın diyo ama nafile. neyse siz mutlu olun da gelmese de olur dedi. bu arada benim babam yok ve ailesinin bu pervasız davranışlarının bununla ilgili olduğunu düşünüyorum. ailemin yanına gittiğimde geç olduğunda annemlerin beni taksi ile evime bırakması çok ağırıma gidiyor. bunları düşünmemesi. şu an ailem evinde yok ve kafam attı evi terkettim. söylediğim her şeyi eleştiri olarka alıyor. her şey birbirine girmiş durumda. ben ailenin tavrı yüzünden bu hale geldi diyorum ailemi eleştiriyorsun oluyor. güya benimkilerle görüşmeyerek zor durumda bırakıp onu anlamamı sağlayacakmış. ne yapacağımı şaşırdım. boşanmak zor, ailemi üzmek de istemiyorum. 1 hafta düşüneceğim. sizce ne yapmalıyım?

    1. yaşadığınız şeyleri en iyi siz bilirsiniz ve en sağlıklısı çevrenizden, sizi tanıyan birilerinden akıl almanız. ama eğer boşanmayı böyle ciddi ciddi düşünüyorsanız çocuk konusunda dikkatli olun. 

    24 mart 2019 19:07

    2. Eş ilgisiz, yatakta kötü, ailesi berbat. Boşanmak için yeterli sebepler. Daha ne olsun?

    24 mart 2019 19:09

    3.  Sizi önemsemiyor, ailesi sizi önemsemiyor, yatakta kötü ve bunu önemsemiyor. Sadece bir kötü özelliği olsa belki diğerleri görmezden gelinir Ama bence bu durumda boşanmanız sanırım sizin daha hayrınıza olacaktır

    24 mart 2019 19:28


    4. Eşinin çok hataları olmuş. Tecrübeyle sabit aile mevzuları hakkında şunu diyeceğim aleni bir şekilde ailesini kötülersen ve görüşmek istemediğini açıkça belirtirsen emin ol ailesi bir anda çok ama çok değerli olacak. Sanki en kıymetli şeyi saldırı altında gibi hissedip ailesine daha da bağlanacaktır. Bu konuda biraz daha politik olmanı öneririm süslüm. Yine ailesine mesafeli ol ama açıkça kötüleme, nefret ettiğini belirtme. Ben şöyle yapıyorum artık söylemek istediğimi direkt söylemeyip muhabbeti onların huylarını, yaptıklarını farkettirmek için ilerletiyorum. Bir bakıyorum benim düşündüğüme kendi sonuç olarak varıyor, kendi o cümleleri kurduğu için ben hiç kötü bir şey dememiş oluyorum.

    24 mart 2019 20:04

    5. Anonim 11e baya hak veriyorum. Bence en önemlisi politik kalabilmek. Dünyanın en kötü insanları bile olsa kimse ailesine aleni bir şekilde laf ettirmez. Birden kıymete biniyorlar böyle olunca.

    24 mart 2019 20:19

    6. Ne karar verirsen ver ailem üzülür mü diye düşünme süslücüm. Ailenin mutluluğu senin mutluluğunun peşinden gelir bunu unutma :)

    24 mart 2019 20:30

    7. Boşanmak öyle kolay bir şey değil maalesef. Tutanacak dalın var mı? Mesleğin evin seni kaldıracak arkadaşların? Bulduğun bundan daha iyi olmayacak, unutma. 

     Eger evetse gerisi kolay, 3 fotoğrafla vekalet veriyorsun (120 lira), Harçlar falan dahil 500e 1 hafta içinde işlem hallolur. ( anlaşmalı ise) 

    24 mart 2019 23:43


    8. ya ne demek boşanmak kolay değil? ne diye böyle kaderci yaklaşımlar sergiliyorsunuz ya? ne oluyor boşanınca? "bulduğun bundan daha iyi olmayacak" ne demek?

    boşanmak da evlenmek kadar normal bir şey. nasıl evlenmek için evrak dolduruyorsun, prosedürlerle uğraşıyorsun, boşanmak da o kadar kolay.

    mutsuz olduğun, acı çektiğin bir şeyi "aman elalem ne der, ne yaparım ben" diyerek sürdürmek tam da acınası bir bakış açısı.

    boşanmak dünyanın sonu değil. evlenmeden önce ne yapıyorsan süslüm, boşandıktan sonra da aynı şey oluyor. korkma sakın. yaşayacağın tek şey, içinde bulunduğun düzenden ayrılmış olmanın verdiği rahatsızlık olacak. o kadar. tabi bu, boşanmaya karar verdiğin zaman geçerli.

    ilk olarak ben de eşinle konuşmanı öneriyorum. üçüncü kişileri suçlamadan, kimseyi kötülemeden sadece senin ne hissettiğini, senin ne düşündüğünü, canının nasıl yandığını ve biraz ondan destek beklediğini söylemelisin. kimseyi suçlamadan konuşman çok önemli. "annen böyle yaptı" demek yerine, "o davranış karşısında onurum incindi, bunları hissettim" demek, bir nebze daha tarafsız olur. mutsuz olduğunu, evliliğin hayatı paylaşmak olduğunu ve yalnız hissettiğini, destek beklediğini ve görmediğini anlatmalısın.

    tüm bunlara rağmen eşin sana destek olmuyorsa, o zaman boşanmaya gelmeli sıra. çünkü hayatını birleştirdiğin insan seni bile bile mutsuz ediyor ve yardımcı olmuyorsa, e o zaman hayatı paylaşıyor olmuyorsun. birlikte olmanın da bir mantığı kalmıyor zaten.

    "iyi günde, kötü günde; hastalıkta ve sağlıkta bir arada olmak" demek evlilik. bir arada olmuyorsanız, o evlilik değil ev arkadaşlığı oluyor.

    hayat çok kısa süslüm. bir tane hayatımız var ve bu hayatı olabildiğince keyifli yaşamalıyız. seni mutsuz eden hiçbir şeye mahkum değilsin. sen güçlüsün, her şeyin altından kalkabilirsin. biz insanız; yanlış seçimler ve yanlış tercihler yapabiliriz. ve bir yanlış yaptığımız zaman bu yanlışı telafi edebiliriz. ömür boyu o yanlışı sürdürmek çok daha zor emin ol.

    25 mart 2019 00:05