yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    11 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    bu bir hastalık mı, nasıl kurtulacağım?

    umarım tepki göstermezsiniz süslüler. ben kimden azıcık ilgi görsem aşık oluyorum. baya bildiğiniz biri öylesine yazsa bile pat aşka düşmüşüm, her an o kişiyi düşünüyorum aha doğru kişiyi buldum dalan diyorum. evlensek nasıl olur diye düşünüyorum. bu beladan asla kurtulamıyorum resmen kimseye aşık olmamak için kendimi uzaklaştırıyorum. önceden azdı bu durum ama gittikçe artıyor. otobüste bakıştığım birini mi gördüm hemen aha bu doğru kişi, demek ki böyle tanışacaktık bak az sonra gelir yanıma konuşur diye düşünüyorum asla engelleyemiyorum bu durumu. ben gibi olup da kurtulan var mı? ya da nasıl kurtulabilirim. psikologa gitsem ne diyeceğim ya çok utanırım bir türlü çözüm yolu bulamıyorum yardım edin şu bahtsız kardeşinize :(

    1. Bende de vardı böyle bir durum süslüm ama benim azalmaya başlamıştı giderek kendiliğinden. O şekilde hissettiğim adamlardan biriyle çıkmaya başlayınca geçti tamamen :) 

    Sanırım biz biraz ilgi delisiyiz ilgiyi gördüğümüz yere kayıyoruz şimdide kendimi düşünüp gözlemliyorum ve o bana ilgi göstermese ilgi gösteren başka bir erkeğe yönelebilirdim. Psikologluk bir durum yok bence, ilgiye doymakla alakalı.

    17 ocak 2019 23:33

    2. cevabınız için teşekkür ederim 1. anonim

    :) sanırım öyle ama gerçekten çok sıkıldım. zaten şuan hayatıma birini alamam bir de istemiyorum ama biri çıkınca karşıma ölüp bitiyormuşum gibi geliyor. şuan mantıklı düşünüyorum mesela bi ilişki istemiyorum ama biri gelse köpeği olurum onu da biliyorum. illa bi ilişkiye mi başlamam gerekiyor bunu atlatmam için.

    17 ocak 2019 23:36

    3. Babanızla ve annenizle ilişkiniz nasıl?

    17 ocak 2019 23:36


    4. babamla annem ben küçükken ayrılmış, çocukluğum babamı özlemekle ve ayrılırken ağlamakla geçti. şuanda da pek iyi değil ilişkimiz, evlendi ve karısıyla konuşmuyorum. araya çok soğukluk girdi haliyle. biliyorum temel sebebi bu ama buna bi çözüm bulamam şuan.

    17 ocak 2019 23:37

    5. 4. süslü teşekkürler yanıtınız için. aslında bende aramamam ve üstüne gitmemem gerektiğini biliyorum ama kendimi tutamıyorum, sorun bu yani:(

    17 ocak 2019 23:39

    6. 4.anonime katılıyorum özgüveni arttırmaya çalısmak en iyisi, evet içinde oluyor gene her ilgiye yönelme ama doğruyu bulana kadar en iyi yöntem bu bencede. bende o zaman ölüp bitmeseydim şimdiki sevgilime şu an daha sağlıklı bir ilişkim olabilirdi. Ama pişman mıyım değilim diyebilirim olay ilgi göstermek istediğiniz kişinin size yeterince ilgi göstermesi diyebiliriz ama bu bitmeyen bir ilgi isteği olduğundan bazen karşı taraf zorlanıyor, birini seçerken buna da dikkat etmek o kişi iyi ölçüp biçmek gerek.

    17 ocak 2019 23:44

    7. ne alaka 8. anonim

    17 ocak 2019 23:46


    8. aşk nedir falan diye edebiyat yapmayacağım burda tabii ki ama yaşadığın durum için ''aşk,sevmek...'' gibi kelimeleri kullanmanı yanlış buldum.otobüste uzaktan gördüğünüz birine söyleyebileceğiniz şeyler değil bunlar.yaşının ufak,ergenlik döneminin zirvesinde olduğunu tahmin ediyorum.böyle bir dönemden bence çoğu kişi geçer.benim de ortaokul yıllarımda bu tarz şeyler olduyordu.örnek vereyim 13-14 yaşlarımdayken bir otelde tatildeydik bir haftalığına ve kendi yaşıtım yunan bir çocuğa dibim düşmüştü.bir hafta boyunca otelde uzaktan uzaktan ona baktım ve otelden ayrılırken arabaya bindiğimde resmen ağlayacak gibi olmuştum,gözlerim dolmuştu.şimdi anlatınca saçma,anlamsız ve komik geliyor ama böyle şeyler 12-18 yaş aralığında normal bence.sen de bu durumu kafanda büyütme ve ''aşk'' diye tanımlayarak kendi sırtına yük bindirme lütfen. ''ilgi duymak'' diyebilirsin.psikolog/psikiyatr değilim,belki yaşadığın şeyin psikolojik bir alt metni vardır.eğer bu durum seni gerçekten rahatsız edecek derecedeyse psikologa gidebilirsin,psikologlara bazen kendimize bile itiraf edemediğimiz şeyleri anlatıyoruz,bunda utanılacak hiçbir şey yok.fakat dediğim gibi hemen hemen herkes böyle dönemlerden geçer diye düşünüyorum.kendini çok yıpratma :)

    17 ocak 2019 23:55

    9. Ben de böyleyim. Annem babam ben çocukken ayrıldı babamla aram iyi değil sadece maddi destek sağlıyor annem de öyle çok güçlü ve akıllı bir kadın değil. Tek başıma yaşıyorum özgüvenim yok. Korkağın tekiyim ama dışarıya bir duvar ördüm saklıyorum kendimi. Ama içten içe hep bana ilgili davranan erkeklerle ya da ciddi olmayan ilişkilerimde bile bu sefer oldu hayatımın insanı evlenirsek böyle olur çok iyi aile oluruz o benim ailem olur diye düşünüp hayaller kuruyorum.

    18 ocak 2019 00:05

    10. Yaa kocaman sarılasım geldi sana :) hastalık değil sevgi açlığından kaynaklanıyor bende bi dönem böyleydim farkına varınca geçti. Kendini mutlu edecek uğraşlar bul sana iyi gelecek arkadaşlar edin sana değer veren insanların yanında ol. Terapi de alabilirsin bence kendini tanımaya çalış, sanıyorum ki daha yaşın küçük :)

    18 ocak 2019 13:13