dis hekimliginde son senem, final sinavina girebilmek icin baraj puanlari yetistirmeye calisiyorum ve kaygi stres tavan yapti dayanamiyorum?

sadece calisip sinavi gecmekle olmuyor bir de hastalarin isbirligine ihtiyacimiz var ve tedaviyi yarida birakirsa ramazan ayinda gelmezse hatta allah korusun vefat ederse vs dersten kalan cok oluyor. bunlari dusunmekten kaygi duymaktan ya oyle olursa diye stres olmaktan patlayip agliyorum her aksam. antidepresan ilac almiyorum ama bu donem cok ihtiyacim var gibi hissediyorum. ilac disinda stresle bas etme yonteminiz nedir tavsiyeleriniz var mi artik gercekten dayanamiyorum biktim 5 senedir bu iskenceden...

1. Merhaba, ben de diş hekimliği okuyorum. Henüz 1’im ama ortamı, işleyişi görüyorum az çok. Hastada işleme başladınız mı? Akraba, tanıdık falan bulamaz mısınız tedaviyi bırakmama açısından? Sanırım total arıyorsunuz. Dede, nene, komşu vs daha sabırlı olur sanki.

Onun dışında şimdiden stres ediyor beni bu fakülte. Artık olursa olur olmazsa napayım diye düşünüyorum. Öncelikli olan kendi ruh sağlığım çünkü. Stres yaptıkça anksiyetesi olan bir insana dönüşüyorum, hiç düşünmüyorum artık o yüzden.

Dustan klinikten falan fırsat bulursanız 3-5 günlük sakin bir tatil yapabilirsiniz. Benim boşvermemi sağlayan bu tarz bir tatil oldu çünkü.

Kolay gelsin

2. Diş hekimiyim, tek ders yüzünden sınıf tekrar etmişliğim var. Ve merak etme, geçiyor, geçecek.

Elinden geleni yapmaya çalışıp kontrol edemediğin şeyleri dert etmeyi bırak. Hasta başındayken o ana odaklan, bir sonraki adımı düşünme. Atıyorum kesim mi yapıyorsun, ölçü aşamasını düşünme,zamanı geldiğinde her şey. Benim kafam tedavide kalır proteze çalışamazdım mesela saçma sapan, bu sefer ondan da kötü not alırdım.

Unutma sen öğrencisin, hala her şeyi sorabşlirsin, her şeyi dört dörtlük yapamazsın, büyüklerinden/asistanlardan yardım istemekten çekinme, kendini acındırmadan, sakince sorununu anlat.

Hepimiz bu yollardan geçtik,zaten stresli bir bölüm, insan olayın içindeyken iyice kaptırıp gidiyor, üstüne üstüne geliyo her şey. Elbet bitecek okul bunu hiç unutma ve bu yaşların geri gelmeyecek, kendini yiyip bitirme. Kötü olasılıklar yerine iyileri hayal etmeyi dene! Tüm sorular bildiğin yerden gelmiş ve sorunsuz hastalarla güzel işler çıkarmışsın mesela? Bak sonuna gelmişsin zaten neredeyse ve büyük bir başarı!!! Buradan sana bir ablan olarak sıkıca sarılıyor ve mezuniyette ne giysem dertlerine geçtiğin güzel günler diliyorum <3