yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    36 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    düğüne az bir süre kala nişanı bozmayı düşünüyorum ancak?

    süslüler başlıktaki gibi 2 ay kaldı düğüne ama o kadar yıprandım ki bu süreçte sorunlardan dolayı, çok mutsuzum. ve karar aşamasındayım şu an. buna benzer bir süreç yaşayıp paylaşmak isteyen veya objektif olarak yardımcı olmak isteyen olursa çok sevinirim. konu biraz uzun gibi cevap kısmına yazacağım.

    1. Şu an sorunlar o kadar dallandı budaklandı ki, neresinden başlasam bilemiyorum. 7 yılık birlikteliğin, 1 yıllık nişanlılığın da sonuna geldik, evlenmemize 2 ay kaldı. Toplamda 8 yıllık beraberliğimizin 4 yılını yan yana, 4 yılını ise uzaktan yürüttük. Bu süreçte pek çok problem yaşadık, ayrılıp barıştığımız oldu. Yine de birbirimizi sevdiğimizden hep bir şekilde bu sorunlarımızı çözdük, devam ettik.

    Fakat esas problemler aileler işin içine girdikten sonra, nişanlılık döneminde başladı. İlk başlarda bana gene pek bir problem yok gibi geliyordu. İlk sorun nişandan sonra benim kayınvalideme anne demememle başlayıp, benim onlara soğuk davrandığımı öne sürmeleriyle devam etti. Bu konuda nişanlımı darladıklarını anlayabiliyordum. Nişanlım da belli bir süre bana yansıtmamaya çalıştı. Fakat artık ne zaman sesi bana kötü gelse, sorduğumda annemle tartıştık vs gibi cevaplar alıyordum. Sonraları dayanamayıp anlattı, ben anne demediğim için annesinin buna bozulduğunu, onların benimle ilişki kurmaya çalıştıklarını ancak benim soğuk davrandığımı, hiç arayıp sormadığımı buna bağlı olarak da aramızda bir sıcaklık oluşmadığını düşünüyormuş annesi. Nişanlım da bana, beni savunduğunu, benim yapımın böyle olduğunu, onları sevdiğimi, sadece daha alışma sürecinde olduğumu ve zaman içinde bunların çözüleceğini söylediğini anlattı. Ben de onu arada bırakmak istemediğimden ve beni haklı gördüğünden dolayı teşekkür ettim ve bu konulara daha dikkat edeceğimi söyledim. (bu arada farklı şehirlerde yaşıyoruz ve nişanlım yurt dışında çalışıyor)

    Ben de gerçekten yeni alıştığım insanlarla hemen samimi olamam, ama soğuk da davrandığımı düşünmüyorum. Neyse gerçekten dikkat etmeye çalıştım daha sık arayıp sormaya başladım. Evlerine gittiğimde içten ve candan davrandım. Ama bu sorunlar bir türlü çözülmedi ve hala aynı şeyleri duyuyorum. Ne yapmam bekleniyordu bilmiyorum. Bunların üzerine başka başka sorunlar da eklendi. Ben annesinin elini öpmüyormuşum, bilerek mesafeli davranıp araya duvar örmeye çalışıyormuşum vs ve dahası.. (hiç o şekilde davranmadım ve her elini öpmeye çalıştığımda da direkt bana sarılarak selamlaştık veya vedalaştık) En ufak detayıma kadar sürekli eleştirildim.

    Son 3-4 aydır nişanlımla da tartışmaya başladık. Nişanlım yurt dışında biraz zor şartlarda çalışıyor ve genelde stresli. Bana son zamanlarda sürekli ona değer vermediğimi düşündüğünü, eskisi kadar onu sevmediğimi, alışkanlık olarak gördüğümü düşündüğünü söylüyor. Orada yalnız ve mutsuz olduğunu biliyorum ve elimden geldiğince destek de olmaya çalıştım. Ama sonraları beni sürekli eleştirmeye başladı, her yaptığımı başıma kakmalar, laf sokmalar. Ve beni de sürekli üzmeye başladığından ona olan sevgimi gösterememeye başladım ben de haliyle. Soğukluk oluyordu aramızda hep. Farklı tartışmalarla daha da aramız açıldı sonradan. Bir düzeldik bir bozulduk. Ama sürekli sen şöylesin sen böylesin diye şikayetler, bir taraftan da kendini mükemmel olarak anlatmalar. Mobilya seçmeye çalışırken yapılan para muhabbeti vs üzdü beni. Gene başka bir mevzu olan, 2 sene önce annesinin nişanlıma çok ısrar ederek yatırım olsun diye aldırdığı kredili evin kredilerinin ödenmesi sıkıntısı. Bir ara nişanlım evi satmak istediğinden dolayı da çok tartıştılar annesiyle. Ev satılığa çıktı, emlakçıya verdiler. Ben müdahil olmadım fazla. Buna rağmen annesi gelip bana benim evi sattırtmaya çalıştığımı düşündüğünü söyledi. Çok ağırıma gitti. Ozamana kadar öyle bir düşüncem olmamıştı, sonrasında satılsa daha iyi olur diye fikrimi belirttim nişanlıma. Ama alıcıdan kaynaklı bir sorun olup ev satılmadı ve nişanlım yurtdışına dönmek üzereydi ve sinirlenip daha fazla uğraşmadı. Sonuç olarak evin her ay 2800 TL ödemesi var. Nişanlım bana, bankaya toplu bir ödeme yaparak aylık ödeme miktarını düşürmeyi önerdi. Düğünden sonra gelen altınlarla 50bin TL lik ödeme yapalım dedi. Böylelikle aylık ödemesi 1500 tlye düşerek kira geliriyle denk haline gelecek. İyi güzel ama ben de aylık ödemesi 1300 TL düşecek diye 50bin TLlik altını bozmak istemediğimi söyledim. İleride zor zamanlarımız için kenarda tutmak istediğimi veya sıfırdan bir yatırım yapacak olursak ozaman bozmak daha mantıklı olur dedim. Ama aylık ödemede zorlanırsak tabi ki bir kısmını bozarız da dedim Bunun üzerine tartışmalar tabii kesilmedi. Tapusu annesinin üzerine diye altınları bozmak istemediğimi düşündü. Sen zaten bu evi hiç benimsemedin, bana destek olmuyorsun demeler.. Ben sanki altınları üzerime zimmetlemişim de ona vermiyormuşum gibi düşünmesi de kırdı beni. Ben eve girecek para olsun, altın olsun hepsine ortak malımız olarak bakıyorken bu şekilde düşünmesine çok üzüldüm. Bu ev yüzünden çıkan tartışmalar bir değil iki değil. Daha alınırken bile bir dünya sorun olmuştu. Şimdi de ödemeleri yüzünden almak isteyip alamadığımız, balayı için gitmek isteyip gidemediğimiz yerler var. Ben bunu dile getirince sanki şu zamana kadar bu ev için senin cebinden bir şey mi çıktı, veya o mobilyayı almayacaktık da ev parası cebimizde olunca 200vin TL lik mobilya mı gidip alacaktık gibi saçma tepkilerle karşılaştım. Dediğim gibi ben evimize girecek olan paraya ortak gözüyle bakarken bu lafları duymak ağırıma gidiyor.

    Son zamanlarda ise tartışmalarda kaldıramayacağım şeyler duyuyorum. Her şeye tepki veriyor, her şeye hemen sinirleniyor. Doğrusunu anlatmaya çalışıyorum anlamak istemiyor veya çok uzun sürüyor. Bir iki kere ayrılalım bu şekilde yürümüyor diye konuşuldu tartışma esnasında. Sonra çözmeye çalışalım tekrar diyip düzeltmeye gayret ettik. Ama tartışma esnasında veya en basit bir şeyden dolayı bile olsa seninle evleneceğim için çok pişmanım lafını duymak son noktaydı. Sürekli eleştirilmekten o kadar usandım ki. Ne kadar sinirli olursan ol böyle bir şeyi söylememelisin ya. Boğazıma bir yumru oturdu iki gündür geçmiyor. Evlenince böyle laflar duymayacağımın bir garantisi var mıdır? Tolere edebileceğim türden değil çünkü. Ailesiyle olan problemler zaten hala devam ediyor. Daha 2 gün önce en son telefonda konuşurken kayınvalidemle, gene laf soktu bana araya duvar örüyormuşum diye. Nişanlım kaç defa ben kaç defa öyle olmadığını söylediğimiz halde neden bir insan anlamak istemez hala? Ne yapsam yaranamıyorum kimseye. Yüz yüze görüşürken sorun yok gayet sıcak ve samimi muhabbet sohbet ediyoruz. Ben kendi şehrime dönüyorum ardımdan hemen başlıyor şikayetler gene. Varınca bir aramamışım. Zorunda mıyım??? El birliğiyle çıldırtacaklar beni bu gidişle. Nişanlım da şuan annesiyle aynı şeyleri düşünüyor işin garibi. Tartışma esnasında "sen zaten ne yaptın ki hep soğuk davranıyorsun, bana ilgi göstermiyorsun. İnstagrama vs hiç fotoğrafımızı bile koymadın. Önceden de böyleydin zaten ben aptal gibi bu ilişkiyi sürdürmeye çalışmışım" lafları  hep. Sürdürme madem diyorum ben de zorlayan yok kimseyi,, olmaz artık çok geç diyor bu sefer de. Yani beni sürekli eleştiriyor ama kendisi çok mükemmel, ben onun gibi sürekli eleştirmediğim için hep ben ezilmeye çalışılıyorum. Ya da öyle hissediyorum neyse.. Geçen ay anneannemi kaybettik. O sıralarda da aramız bozuktu fazla konuşmuyorduk. İlk iki gün aradı beni sadece. Sonraki günlerde ben yazdım veya aradım. Sonrasında ben de bıraktım. Bir kere de napıyosun yazdı sağolsun. O kadar destek oldu ki bana anlatamam.. Bunu ona söylediğimde de kabul etmiyor yanlış bir davranışta bulunduğunu. Yani o kadar fazla sorun var ki şu an daha anlatamadığım, uzadı zaten yeterince :(

    Özet olarak ben nişanlımın 1 yıldır annesinin laflarından etkilendiği kanaatine vardım. Doğrudur yanlıştır bilemem. Kendisi de söylüyor önceden de böyleydim, şu an farklı davranmıyorum. Madem memnun değildi evlenme teklifi edip bu sürece sokmasaydı bizi. Dolduruşa gelip her fırsatta beni eleştirmesi artık çok yıprattı beni. Hareketleri değişmeyen bir insana sen şöylesin böylesin diye tavır takınmak bu aşamada ne kadar mantıklı olabilir.. Yarın ilk gelinlik provam var, o kadar istemiyorum, o kadar bütün heveslerim kursağımda ki anlatamam. Bir gram hevesim kalmadı içimde. Düzeltmeye mecalim de kalmadı.

    Arkadaşlarıma fikir sorduğumda 8 yıldır birlikteyiz diye çözersiniz diyorlar doğal olarak. Ama sizlerden de daha objektif olabilirsiniz diye fikir almak istedim. Daha anlatamadığım birçok sorun da var tabii ama sizce çözülebilir mi bu sorunlar? Benim de hatalarım var elbet, biraz daha gayret göstermeli miyim yoksa umutsuz mu görünüyor durum? Hepinizin görüşü benim için çok değerli. Şimdiden teşekkür ederim. Çok uzun oldu bir de kusura bakmayın:(

    15 temmuz 2018 19:52

    2. Sizi çok iyi anlıyorum. Ben yaşamadım ama yakın zamanda ablam evlendi ve resmen aynı sorunları yaşadı. Kaç kere evlenmekten vazgeçti. Şuan evliler, hatta bebekleri olacak mutlular. Ama sizin de kesin öyle olur diyemem tabi. Ve hazırlıklı olun geçen gün eski sevgilisi nişanlısından ayrılıp dönen kız vardı, linç yemişti. Size de linç gelebilir. Nişanlınızla oturun konuşun derim. Çok dolmuşsunuz evet ama umarım çözülür sorunlarınız

    15 temmuz 2018 19:58

    3. Kaynana adayınız dünyanın en boş insanı. Alsın oğluyla kendi evlensin. Bu ne oğul aşkıdır yarabbim ?!

    Nişanlınız da ana kuzusu kusura bakmayın ama. Resmen yan çizmiş, anasının kabına göre şekil alanlardan. Nişan atın vs diyemem ama anasının ağzından çıkana böyle biat edecekse, zor.

    15 temmuz 2018 20:09


    4. Tipik Türk oğlan anasının oğlunun değil kendinin evlendiğini sanması

    Seni üzmek istemem süslü ama sorunlu bir aile.Nereden tutsan elinde kalıyor.O annesi evliliğiniZi her türlü kötü etkileyebilir potansiyeli çok Yüksel bir kadın.Kararsız kalmak da haklısın,böyle bir sülaleyle bir ömür kafayı yemektense ayrılırsın olur biter herkes oturur aşağı oğluna kendi istediği gibi itip kalkabileceği bir kız bulur artık.

    Ayrıca o altın olayı nedir öyle? Babasının malımı? Kaynananın ev borcu için düğün altınlarını satmak nedir ya? Az yesin kendi ödesin,sevgilinde asıl hata aile kurma kafasında değil hala.Evlenmeyi kadın erkek arasında değil de oğlan ailesiyle gelin arasında sanıyor.

    Yol yakınken iyice düşün süslü bu ilişkide aşk sevgi saygı kalmamış bu temeller üzerine aile kurulmaz,ilerde elinde çocukla çıldırmış bi şekilde pişman olursun.

    Hayat senin bu dünyaya bi kere geliyorsun,evlilik dünyanın en güzel şeylerinden biri şayet doğru kişiyle yapılırsa.

    15 temmuz 2018 20:11

    5. merhaba ben evli ya da nişanlı değilim yaşadıklarınıza da çok üzüldüm, burada kesin olarak şunu yap bunu yapma diyemem ama evlendikten sonra ne nişanlınızın ailesi değişecek ya da yok olacak ne de nişanlınızın sinir halinde girdiği tavrı değişecek. bu iki gerçeği kabul ederek bu yola devam etmelisiniz yani annesi şu an sizi istemiyor ve ogluna baskı yapıyorsa uzulerek soyluyorum ki nikah kıyılınca da yapar hatta daha da artabilir; nişanlınızın ise birden çok kez “seninle evleneceğim için pişmanım” demesi evlendikten sonra “evlendiğim için pişmanım” a dönüşebilir ve daha da acıtabilir lütfen bunlara sihirli değnek değeceğini düşünmeyin. sekiz yıl çok uzun bir süre evet ama insanlar otuz senelik eşlerinden tükendim diyerek ayrılabiliyor, uzun vakit gecirdiniz diye her seye gogus gerip her seyi cozebilme yetenegine sahip olmak zorunda degilsiniz; nisan eslerin birbirini “gercekten” tanıması icin zaten. 

    sonuc olarak tekrarlıyorum benim ciddi bir iliskim hic olmadı ve belki yasca sizden kucugumdur o yuzden evli arkadaslar daha iyi yorum yapabilir ama yine de oglu da varken karsılıklı annesiyle veya baska kisilerle olan sorunlar tartısılıp tavırları cozulmedikce sadece nikah bunları bitirmez bence. 

    15 temmuz 2018 20:12

    6. Birincisi, evlenmeden önce alınan mal mülk alanın hakkıdır, düğünde takılan takı gelinin. Yani ilerde boşansanız sizin altınlar puf, sakın ola altınlarınızı vermeyin. Hatta bana sorarsanız bitirin demek bana düşmez ama düğünü erteleyin, tepenize binmişler resmen. Mesafe iyidir, mesafe candır. Nişanlınız annesinden etkileniyor malesef, bu değişmeyecek, evliliğinizin her anında kayınvalidenizin nefesini ensenizde hissedeceksiniz.

    15 temmuz 2018 20:12

    7. Nişanlılık evliliğin fragmanı, evlenince tüm sorunlar x 10 gibi düşünün.

    15 temmuz 2018 20:13


    8. Süslücüm nişan hem evleneceğin kişiyi hem ailesini tanıma sürecidir. Sen tanımışsın, malesef ciddi sorunlar var. Elbette ayrıl demek bana düşmez ama bence bir düşün. Çünkü evlendikten sonra değişmeyecekler

    15 temmuz 2018 20:14

    9. soğukluk tartışmalar vs bir yana da ortada bir sevgi varsa anneannenizin vefat ettiği zaman daha fazla destek olması hatta mümkünse yanınıza gelmesi gerekirdi, sorunlar bekler önemli olan o dönemde problemleri bir kenara itip en başta sizin kaybınızda yaslanabileceğiniz bir omuz olabilmesiydi diye düşünüyorum ben. evlilik de iyi günde kötü günde hastalıkta sağlıkta birlikte olma sözü değil midir zaten?  mümkünse biraz daha düşünmek için bu düğünü erteleyebilirsiniz belki. yıllara aldanmayın derim ben kaç yıllık eşler boşanıyor, ya da ilişkiler bitiyor. stres size her seferinde böyle saldırması için bir sebep olamaz. eğer bu düşüncedeyse evlenince daha çok üzülebilirsiniz. evlilik yaşımda değilim sadece düşüncemi paylaştım. umarım kendiniz çok mutlu olursunuz onunla ya da onsuz:)

    15 temmuz 2018 20:17

    10. bence bu iş evlenseniz bile olumlu sonuçlanmaz gibi. bu kadar ana lafından etkilenen biriyle ileride çok daha büyük problemler yaşarsınız

    15 temmuz 2018 20:29