evini terk eden var mı, neler yaşadınız?

1. 18 yaşımdaydım. part-time çalıştım ve krediyle geçindim. her türlü imkanım olan bir aile evinden, yemek yapmak için piknik tüpü kullandığım, hiç eşyamın olmadığı, uzun bir süre bavulum ve 2. el bir yatakla yaşadığım kendi evime çıktım. iç huzurumu, kendime olan güvenimi, mutluluğumu ve kendimde hissettiğim gücü size kelimelerle ifade edemem. muazzam bir adım atıyorsunuz, emin olun sizi ne bekliyor olursa olsun kıyas kabul etmeyecek kadar güzel günler sizi bekliyor. gönülden sevindim sizin adınıza.

2. İstanbul da mı yaşıyorsunuz. Üzüldüm şimdi. Ev arkadaşı edinip ciksaniz hani sitelerde falan oluyor bazen forumlarda..

3. Suslucum, kendine guzel bir hayat kurmayi hak ediyorsun. Gunlerini mutluluk icinde, huzur icinde gecirmeyi hak ediyorsun. Hayatina senin degerini bilecek insanlari alip onlari secilmis ailen yapmayi hak ediyorsun. Bunlara ulasmak icin ne yapman gerekiyorsa yap <3 korkma.. namus diye pesine dusecek baba erkek is arkadasinla konustun diye de yapar, istedigi adamla evlenmedin diye de... kaldi ki yobaz demissin, siddet egilimli dememissin. Korkma, siddet egilimli olsa dahi yapacagi seyin onu kotu gosterecegini anladigi anda geri basiyorlar, kendi ailemden biliyorum. Sen kendi hayatina bak, hak ettigin hayati kendine saglayabilirsin! 

4. ilk zamanlar apart/otel gibi bir yerde kalabilirsin, hem elektrik su var hem toptan para ödemiş oluyorsun. aylık ödeme yaparsan fiyatı indirebilirler. bunun haricinde mutlaka ev arkadaşı bulmaya bak. ya da ev arkadaşı arayan/oda kiralayan tanıdığın varsa onların yanında kal. genelde insanlar masraftan kısmak için 3.arkadaş ararlar eve. tek yaşayacaksan eşten dosttan yatak yorgan tüp gibi şeyleri alabilirsin, 2.elcilere de mutlaka bak temiz eşyalar oluyor oralarda. 2 ay para biriktirip de çıkabilirsin eve.