yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    14 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    fikrinize ihtiyacım var süslüler ?

    merhaba, birçok kişiye çok garip gelebilecek bazı sorunlara sahibim, öncelikle lütfen beni yadırgamayın çünkü yardımınıza çok ihtiyacım var. ben o kadar utangacım ki hayatım zehir olmaya başladı. mesela erkek arkadaşım gece eğlenmeye gidelim diyor, ben sırf onun karşısında dans edeceğim diye utancımdan gitmeyelim diye kavga çıkarıyorum, yalan söylüyorum migrenim var sese gelemiyorum falan diye. ya da onun arkadaşları mesela sevgilileriyle geliyor, ben kendimi onlardan daha aşağıda veya çirkin görüp mutsuz oluyorum, o kızlarla aynı ortama girmek istemiyorum ve bunun için de kavga çıkardığım oluyor. zaten kendini de asla beğenen biri değilim, bununla alakalı da kendi içimde ciddi boyutta bir özgüvensizlikle uğraşıyorum. ama bunu aşamıyorum. size sadece 2 olay söyledim ama aslında bunlar gibi pek çok kendimi kusurlu bulduğum, beğenmediğim, konuşmaya değer görülmeyeceğim düşünceleriyle aslında çok eşleneceğim yerlerden ortamlardan çok kaçtım, yapmaya da devam ediyorum. bu durumu yenebilmek için psikiyatristle görüşmeye başladım, henüz net bir cevap alamasam da terapilere devam edeceğimizi söyledi. bir sorun var farkındayım ama harekete geçemiyorum. sanki yarı uykudayım, alarm çalıyor ama ne tamamen uyanıyorum ne de alarmı kapatabiliyorum. benim sormak istediğim bu durumu nasıl aşarım? benim gibi olan süslüler var mı? varsa eğer sizler neler yapıyorsunuz? cevaplarınız için çok teşekkür ediyorum şimdiden. 

    1. Ben de sizin gibiyim. Utanmaya devam ediyorum yapabilecek bir şeyim yok :(

    22 mart 2019 22:28

    2. iyi siz o utangaçlıkla sevgili bulabilmişsiniz süslü. ben onu da bulamıyorum bu utangaçlığım yüzünden :(

    22 mart 2019 22:39

    3. Kendine neden kızgınsın? Okur okumaz kendini bir nedenden dolayı affedemediğini veya kendini cezalandırmak istediğini düşündüm. Louise Hay'i bir araştır derim. böyle binlerce insan var. Çocukluğunda veya ailenden yaşadığın bir tramvan olabilir bilinçaltına attığın. Ayna çalışması yapabilirsin. Link bırakıyorum. Eğer gözlerinin içine bakarak kendini sevdiğini söylemekte zorlanırsan dediğim gibi bir durum var demektir.  Olumlama yapabilirsin. https://youtu.be/LYM6s1RdXoM

    22 mart 2019 22:53


    4. Anonim 1 ve 2, onu da sosyal medya üzerinden buldum zAten, gerçek hayatta mümkün değil bir erkeğe yaklaşmam. 

    22 mart 2019 22:55

    5. Anonim 3, çocukluğum malesef çok kötü geçti, anne babam ayrı ve ortalarda büyüdüm deyim yerindeyse. Kendimi affedemediğim birşey var mı bilmiyorum ama kendimi sevdiğimi gözlerimin içine bakarak rahatça söyleyemem asla. Yani hissederek söyleyemem söylerim de. Psikiyatriste gitmekte buldum çareyi. Öyle kötü boyutlara ulaştı ki bu durum, mesela bir elbise alıyorum kendime çok beğenip. Birçok insan onu ilk fırsatta, hatta mümkünse ertesi gün hemen giymek ister ama ben yapamıyorum. Alıyorum, çok beğeniyorum, herkes üstüne yakıştı diyor alırken ama senelerce giymeden etiketiyle dolabımda bekletiyorum çünkü onun bana yakışmayacağını düşünüyorum, insanların beni onunla beğenmeyeceğini, kötü kötü bakacaklarını düşünüyorum. Geçen gün böyle uzunca süre durmuş bir etek giydim, cesaretimi topladım. Herkes bakıyordu ama neden baktıklarını anlamadım. Aklıma ilk gelen eteğin bana yakışmadığı ve bu yüzden bana baktıkları oldu. Öyle kötü hissettim ki okuldan eve zor döndüm. Bu durumu bir olumlama ile aşabilir miyim sizce? Neden bilmiyorum ama bu hastalık gibi geliyor bana. 

    22 mart 2019 22:59

    6. Bu arada bahsettiğiniz yazarı da mutlaka okuyacağım, kitaplarını araştırmaya başladım bile şuan. Umuyorum ki bana faydası olur. 

    22 mart 2019 23:03

    7. Neden diğer insanlarin düşünceleri önemli?siz begendiyseniz diğer insanlarının görüşlerinin önemi yok bence.onemli olan sizsiniz.

    22 mart 2019 23:03


    8. Anonim 5 bunu bende kendime söylüyorum ama özgüvensizliğim mutlaka kazanıyor. Ne yapacağımı bilemez haldeyim. Tıpkı sorudaki benzetme gibi, alarm çalıyor ama ne uyanıyorum ne de alarmı kapatabiliyorum. O iğrenç uykuyla uyanıklık arası bir yerdeyim. Yoksa İnan çözümleri kendime söyleyebiliyorum, korkmamam gerektiğini, diğer insanların düşüncelerinin önemsiz olduğunu vs vs herşeyi düşünüyorum. Benim itici bir güce ihtiyacım var veya bu saplantılı duygudurumundan kurtulmaya. 

    22 mart 2019 23:06

    9. Dediğim gbi böyle o kadar çok insan var ki. Kendini sevmekle başlıyor herşey. Ben sıkılınca kendi kendime şarkı söylüyorum. Ayşee seni çok seviyoruum falan diye. Aynada kendime bakıp ne kadar güzel oldum ya diye taklit ediyodum. Taklitle başla, iç sesin buna alışıp bir süre sonra farketmeden kendiliğinden güzel şeyler bulmaya başlayacak. Louise Hay terapilerini anlattığını bir bölüm var haftalarca aynaya bakamayan insanlarla çalışmış. Okudukça seveceksin eminim. ben bu ara kilomdan dolayı üzerimde ne görsem beğenmiyorum mesela. Aynaya bakıp harika bir vücudum var 55 kiloyum ve taş gibiyim diyorum. Bak olucam değil ya da 55 kilo olsam değil, oldum diyorum. Gerçekleşmiş gibi davranıyorum. Bunların hepsi taktik. Bana bunlar iyi geliyo bunlarla devam ediyorum sen kendini mutlu edecek ihtiyacın olan şeyi bilirsin zaten. Sana güveniyorum

    22 mart 2019 23:32

    10. Şu herkes bana bakıyor mevzusu tamamen beynin bir oyunu algıda seçicilik. Güneş gözlüğünle gez. Benim güneş gözlüğü takınca daha bir özgüvenim olur. Duygularımı hemen belli edebilen bir yapım var, caddede yürürken rahat rahat süzebiliyorum insanları böyle olunca 🙂

    22 mart 2019 23:38