yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    11 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    inancı olanlara soruyorum: allah'ın varlığını sorguladığınız, isyan ettiğiniz oluyor mu? oluyorsa bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?

    öncelikle bu soruyu tartışma yaratmak için açmadığımı bilmenizi istiyorum. inanç konularını özel bulduğum için çevremle de çok paylaşmam, size içimi dökmek istedim. dini inancı çok yüksek biri değilim açıkçası ama belki alışkanlıktan belki de sığınma ihtiyacımızdan allah'a kendi içimden geldiği gibi dua ediyorum. belki psikolojiktir bunları bilemeyiz ama bir gücün koruduğunu, beni sevdiğini hissedebiliyorum. zaten size soru sorma amacım, bu histen uzaklaşıyor olmam. son altı senem çok karanlık geçti. gerçekten daha fazla dibi göremem derken daha da dibe battım. o kadar gözyaşı döktüm ki, artık isyan etme noktasına geldim. bazen bana neden bunları yaşatıyorsun diye bağırmak istiyorum. dün ağlama krizine girdiğimde yine istemsiz "gözyaşlarımı hiç mi görmüyorsun?" diye seslendim. intiharın eşiğine kadar geldim yine seslendim "son noktam burası, lütfen kurtar" dedim. allah'a ve adalete inanmayı bırakmak istemiyorum. bütün bu acılar boş yere yaşanıyor, her şey daha kötü olacak ve kimse kurtarmayacak düşüncesine girersem intihar etmekten korkuyorum. böyle bir soru sorduğum için de kusura bakmayın, sadece siz dayanma gücünüzü isyan etmeden nasıl sağlıyorsunuz merak ediyorum.

    1. matematik sınavına girdiğinizi varsayalım. tek bir soru var ve siz o konuya çalışmamışsınız; bu durumda öğretmeninizden yardım isteyebilir misiniz ? hayır.

    demem o ki her insan her durumdan ancak kendi kendine kurtulabilir. kötü bir durumdaysanız, daha da kötüye gitmemek için durumu düzeltmeye çalışın. pozitif olun. olmuyorsa bile oldurun, sizin canınızdan değerli ne olabilir ? her durumda her halde şükredip, yolunuza devam edin.

    19 temmuz 2018 22:31

    2. İnanın bir süredir ben de aynı durumdayım, ki eskiden namazlarıma falan dikkat eden biriydim. Ülkenin geldiği hal, islamın alet edildiği şeyler.. mahvediyor beni bu düşünceler. Aynen sizin gibi sığınmak ihtiyacıyla inanıyorum hissediyorum 

    19 temmuz 2018 22:31

    3. cevaplar için teşekkür ederim. tabi ki her zaman hayatta iyi ki denecek şeyler var, bunu biliyorum. yanlış anlaşıldığım tek nokta, sadece kendi dertlerim yüzümden sorguluyorum anlamı çıkmış. ben de eksik yazmışım. bazen ne yaparsan yap kendini kurtaramıyorsun, işte o noktada allah'ın yanımda olduğunu keşke hissedebilsem. zaten soruda da söylediğim gibi büyük ihtimal psikolojik bir şey bu bilemeyiz.

    3.anonim lütfen beni yanlış anlamayın, bu sorgulamam kendi yaşadığım sıkıntılarla başlamadı. dünyanın geldiği hali düşününce isyan etmemek imkansızlaşıyor. ben kendi özelimden bütün dünyayı düşünüyorum. acı çeken tek insan değilim, son da olmayacağım. ama hayal da olsa keşke bütün acıların bir sebebi olduğuna, daha beterinden korunduğumuza inanabilsek. her şey çok daha kolay olurdu.

    19 temmuz 2018 22:50


    4. süslüm ben de sizi çok iyi anlıyorum. zaten tam da saydığınız nedenlerden bu hislerden uzaklaşıyorum. zaten hiçbir zaman dinlere inanmadım ama evrensel bir adalete inanmayı bırakmak istemezdim. böylesi daha karanlık.

    19 temmuz 2018 23:34

    5. çarşı karışır dedim ama herkes anlayışla yaklaşmış birbirine :/

    varlığını sorguladığım oluyor ama isyan etmiyorum, yani gerek kalmıyor da diyebilirim. eşeğini sağlam kazığa bağlayanlardanım :d

    19 temmuz 2018 23:47

    6. Ben boşverdim. Araştırdıktan ve kuranı okuduktan sonra inanmayı bıraktım. İncili okumadım ama hristiyanlık tarihini de biraz okumuştum. Şu an agnostiğim. Dünya gerçekten kötü bir yer, başımıza her an bir şey gelebilir ve bizim elimizden hiçbir şey gelmiyor. Bu yüzden bir koruyucu,tanrıya inanma ihtiyacımız var bence. allaha,tanrıya edilen duaların işe yaramadığını tamamen psikolojik olduğunu düşünüyorum. Gerçekten şansa yaşıyoruz bence koruyan bir güç yok. Koruyacak olsa bizi değil bebekleri,hayvanları korurdu. İnanmadığım için dua da etmiyorum. 1 yıldır eksikliğini hissetmedim.yaratıcının Üzerine düşünmemeye, bir sorunla karşılaşınca sorundan sadece kendi kendime kurtulabileceğimi kabullenip elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

    20 temmuz 2018 15:12

    7. süslüm çok haklısın. zaten elimizden gelen tek şey kendimizi kurtarmak ben de bunun farkındayım. iyi insan olmak, adaletli davranmak bu dünyada sana güzellik olarak dönmüyor. hayvanlar, çocuklar acı çekiyor. işte tam da bu şartlarda korunduğuna inanmak imkansızlaşıyor. benim de merak ettiğim tam da bu, inancını koruyanlar bunu nasıl başarıyor bilemiyorum. sizin de dediğiniz gibi psikolojik olarak rahatlatıyor sadece ve bundan da uzaklaşırsam iyice karanlığa düşerim gibi geliyor. bunca acı, bunca dert boşuna yaşanıyorsa biz ne yapıyoruz burada? ben varlığımızı sorgulamaya başladım iyice konu saptı:d

    20 temmuz 2018 18:12


    8. Ben hiç bir zaman başıma gelenlere allah’ın durduk yere gönderdiği ceza ya da ödül gözüyle bakmıyorum. İyi ya da kötü bir şeyin karşılığı olabilir de olmayabilir de. herkesin özgür iradesi var birinin bana kötülük yapmasını allah’a isyan sebebi olarak göremem. Başımıza gelenleri daha çok bir yol olarak görmeye çalışıyorum. Yolumuz evet daha öncesinden belli ama bunlar bizim irademizden kaynaklı.

    20 temmuz 2018 19:45

    9. süslüm teşekkür ederim yolladığın videoyu izledim. işaret beklememizle alakalı kısım çok hoşuma gitti.

    12.anonim, ne güzel bir bakış açınız var. kabullenmenin, sorgulamamanın huzurun kilit noktası olduğunun farkındayım. sadece uygulamakta zorlanıyorum. ister din yoluyla olsun ister de yoga, meditasyon tarzı enerji çalışmalarıyla olsun; hayata bakış açımı umarım değiştirebilirim:)

    20 temmuz 2018 21:49

    10. Aslında sorgulamamak değil. Tam tersi her şeyi sorgularım. İnanç kalpten gelen bir şey o ayrı tabii. Olan şeylerin birikim sonucunda meydana geldiğini düşünüyorum. Kötü bir insanın kalbine birden kötülükle dolmasıyla değil de yetiştirilmesi, yaşadıkları, toplumun yargılarının bir birikimiyle o hale geldiğini düşünüyorum. Bunlar da yine başka insanlardan kaynaklı şeyler.

    20 temmuz 2018 23:56