içinden çıkamadığım aşırı sevgisizlik durumu?

1. benzer şeyleri yaşıyorum süslüm. bu başlığı takipteyim ben de

2. Takipteyim. Acaba psikoloğa mı gitsem diye düşünürken başlığa rastladım.

3. takipte kalan süslüler, bu konuyla alakalı biraz araştırma yapmıştım. ve paranoid kişilik bozukluğuyla karşılaştım. maalesef belirtilerin çoğunu göstermekteyim. ancak internetten araştırıp kendime hastalık yakıştırmak istemiyorum. çok ama çok zor sevgisizlik, kendini dahil kimseyi sevememek.

4. süslü cevap için çok teşekkür ederim. şu noktada sıkıntı yaşıyorum, "ardıma atmak"

nasıl anlatsam, öyle bir çıkmazdayım ki, bir bakış, bir kelime, bir göz süzüş bile günümü mahfediyor. öyle saplantılı bir hal aldı ki çareyi insanlardan kaçmakta, yabanilikte buldum. çünkü ne kadar insanla muhatap olursam o kadar sevgisizlik, kötü enerji hissediyorum. kendime duyduğum nefret mi daha baskın merhamet mi bilmiyorum, çünkü kendime acıyorum da...

5. Bende aynısını yaşıyorum şöyle ki mesela öğle arası iş arkadaşlarımla yemek yemek yerine yabancı dizi daha keyif veriyor bazen o kadar sığ konuşuyorlar ki zeka geriliği yaşadığımı sanıyorum sohbete maruz kalınca. Toplu şekilde dışarıdayken insanların hart hurt davranışları çocuklarına sahip çıkmayıp bağırtmaları elimi ayağımı titretiyor nerde sessiz tenha yer varsa orda oliyim istiyorum kafam kaldırmıyo valla

6. sevgisizlik bi yerden sonra içimi buz gibi hissettiriyor resmen kısır döngü. kimseyi sevememek, sonra bu sevgisizliğin kendine yönelmesi.

7. Süslücüm ben link bıraktığın soru sahibiyim. Evet çok benziyo hislerimiz. Yalnız ben bu denli güvensiz değilim. Hatta gereksiz güveniyorum ve üzülüyorum çoğu zaman. Ama hep gıcık olucak bi yan bulabiliyorum herkeste. Dolayısıyla kimseyle çok vıcık vıcık ilişki kuramıyorum. Sende hep mi vardı bu durum??

8. son anonim merhaba. güvensizlik durumu son bir senedir var. öncrden ben de çok güvenen be her konuda tereddütsüz biriydim