yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    7 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    sanırım depresyondayım varoluşsal kriz yaşıyorum nasıl aşacağım?

    canım süslüler merhaba. size yaşadığım şeylerden bahsetmek isterim. en sevdiğim insanlar olan annemi babamı sevgilimi kaybetmekten çok korkuyorum. onlara bakarken ölürse ne yapacağım ben de ölürüm diye ağlayasım geliyor ve hatta ağlıyorum. bir gün hepsi ölecek diyorum. bir gün ben de öleceğim. ben ölünce ne olacak bunca şey hiç olup gidecek mi. bütün hayatım hiç yaşanmamış gibi yok olup silinip gidecek mi. sizin de içinizi kararttım üzgünüm. ama durum bu. ben onlarla sonsuza kadar bir arada olmak istiyorum. onları kaybetme düşüncesine ya da kendim ölünce bunca güzelliğin yok olacağı düşüncesine asla alışamıyorum. nasıl aşabilirim ben bu buhranlı halimi? depresyon mu bu? varoluşsalar sancılar mı? ahirette bir arada olacaksınız diyecek süslülerim için de belirteyim deistim. deistler arasında bazı inançlar kişiden kişiye göre değişiklik gösterir. ben ölümden sonra yaşam olduğuna inanan inanmak isteyen deistlerdenim. ama yine de bilinmez tabii. gerçekten çok acı çekiyorum ya şunları yazarken bile ağlıyorum şu an. ben onlarsız olmak istemiyorum.

    1. canım benim,gerçekleri lütfen kabullen. realist bak hayata yoksa çok hassas ve özgüvensiz kırılgan biri olup çıkarsın.

    ben babamı kaybedeli 3 sene oluyor, kimse 1 ay sonra arkasını dönüp de iyi misin bile demedi, kendi kendinin yaralarını sarmayı öğrenmelisin. ya da çok aşırı duygusal bir dönemden geçiyorsun duyguların yıpranmış olabilir.

    onlar yanındayken sev,kucakla,şükret şuan tek yapabileceğin şey bu

    16 temmuz 2018 16:19

    2. varoluşsal sancı gibi gelmedi bana. kaybetme korkusu yaşadığınız

    16 temmuz 2018 16:19

    3. 1. anonim süslüm teşekkür ederim. realist ol dediğin yok olup gideceğimizi kabul etmek mi peki :( belki de ölümden sonra yaşam yoksa yok olup gideceksek bunların hiçbirini hatırlamayacağız bile. Ama işte bu düşünce bile bana öyle korkutucu geliyor ki. ayrıca doğru tahmin ettin süslüm. Hassas bir dönemden geçiyorum. babamın çok zor bir hastalığı var kaç defa ölümden döndü. Sevgilim işi gereği çok ama çok uzakta çok nadir görüşebiliyoruz. sürekli sevdiklerimin sağlığıyle ve onlardan uzak kalmakla sınanıyorum. Gerçekten artık çok doldum yıprandım. Kendime nasıl geleceğim çıkış yolumu nasıl bulacağım. Bilemiyorum.

    16 temmuz 2018 16:26


    4. 2. Anonim evet zaten aşırı derecede kaybetme korkusu yaşıyorum. ama bu yok olup gitme korkum ölümden sonra ne olacağız gibi düşüncelerim varoluşsal şeyler olduğu için öyle demiştim.

    16 temmuz 2018 16:28

    5. Varoluşsal sanci değil de kaygı bozukluğu olabilir. Yardım almanızı öneririm

    16 temmuz 2018 17:29

    6. sadece çok zor ve sabır gerektiren bir dönemden geçiyorsun sabırlı ol 

    17 temmuz 2018 09:16

    7. okuduğumda soruyu farkında olmadan ben mi yazdım acaba dedim. Tam olarak aynı durumu yaşıyorum, dönem dönem neredeyse uyumadan önce hep alakasız bir yerden bu düşünceler beynime giriyor aniden. Sevdiğimiz en yakınlarımızı bir daha hiç göremeyecek olmak, çürümek ve bu döngüde bir şekilde doğaya karışmak, biz şuan nasıl bir kaç kuşak önceki büyüklermizi bilmeyip anımsamıyorsak, bizim de bu hale geleceğimiz, sanki hiç yaşamamış gibi olmak, dünya parçalanacak mı başka bir gezegende mi yaşanılacak ne olacak bilememek... Bir bilgisayar oyunu gibi. ama tekrarı olmayan.. Sanki insan hep doğacak ve hep böyle yaşayacal gibi geliyor ama öyle değil... Çocukluğumdan beri ölümsüzlük konusuna takıntılıyım..Büyüdüm hala öyleyim.Sevdiklerimi hiç göremeyeceğim ve ben de yok olacağım. Ve aynı sizin yazdığınız gibi, bu konuyu bir kaç kişiyle konuştuğumda kötü hissedip içini kararttıysam özür dilerim diyorum. Ölümden sonraki yaşama inananlar en azından bizim kadar yoğun sıkıntıyı çekmiyordur diye düşünüyorum. Ben Yalom'un Gündelik hayatlar kitabını aldım, bir psikiyatristin ölüm hakkındaki terapileri konulu. Daha başlamadım ama güzelbir yol olur diye düşünüyorum. 

    17 temmuz 2018 10:33