1. Bana da oluyor maalesef. Bundan bahsettiğim kişiler yardım almamı önermişti. Dönem dönem bu psikolojiye giriyorum. Daha öncesinde yaşadığım bastırılmış olaylardan kaynaklanıyor. Ya da herhangi bir sorumluluğum/planım/hedefim yoksa yaşıyorum. Bir de aksine çok ciddi bir eşikteysem. Kendimde o eşiği geçecek gücü bulamadığım zamanlarda böyle hissediyorum. Mutsuzluğumu kamufle edip başka yollarla dışa vuruyorum. Düşününce bu bile bir kibir aslında. Kendim o kadar mutsuzken farkına varmayı reddedip başkasının mutsuzlukları için üzülme hakkı görüyorum kendimde.
Belki siz de şu an bir amaç doğrultusunda çalışmadığınız için daha fazla düşünüyorsunuzdur. Çalışan insanlar sorgulamazlar. Bununla alakalı bir şeyler okumuştum, o yüzden alt sınıf işçileri bir şeye inandırmak/kabul ettirmek daha kolaydır. Ya da onlar daha kolay yaşarlar çünkü durup düşünmeye zamanları yoktur. Daha mutlu yaşarlar esasen. Kış uykusunu izlemiş miydiniz? Orada aydın ne kadar düşünceliydi mesela. kendi kalesinde kral olduğu çok güzel bir dünya simülasyonu kurmuştu kendine ama yine de sürekli bir mutsuzluk hakimdi üzerinde. Ben film boyunca o gözükmeyen huzursuzluğu hissetmiştim.
Sürekli evdeyseniz o da sizi boğmuş olabilir. Bol bol yürüyüş yapıp temiz hava alın, bana çok iyi geliyor. Yoga da yapıyorum evde camları açıp. Özellikle hava soğuksa üşümek çok güzel hissettiriyor.
Kendinize açık olun. Şu an böyle hissediyorum neden diye sorun ve derinine inmeye çalışın. Ben böyle yaptıkça aslında o bahsettiğim bastırılmış şeylerle alakalı olduğunu fark ettim.
Kan değerleri de etkiliyor yine. Onlara da baktırın, vitamin/mineral eksikliğiniz olabilir.
Güzel şeylere odaklanın hayatınızdaki. Annenizle, sevgilinizle kaliteli vakit geçirin.
Güzel müzikler dinleyip güzel filmler izleyin.
Bir hobi edinin ki o telaştan başka şeylere vaktiniz kalmasın. Ayrıca rahatlamış da olursunuz.
Ve de kendinizi sakın üzmeyin:)