süslüler iyi günler, aranızda terapi alarak değişebilen kendini sevebilen var mı?

1. Aslında arkadas konusunda benzer durumdayız, ben çok fazla kazık yediğim için herkesten uzaklaştım, tek tük nadiren görüştüğüm birkaç kişi kaldı, onlara da arkadaş denebilirse.. ama o insanların beni sevip sevmemesi beni ilgilendirmiyor açıkçası, başlarda üzülsem de beni üzen, takmayan insanlar için neden kendi hayatımı zehir edeyim. Sizi kimse sevmese de bu sizi kötü, değersiz, sevmeye layık olmayan biri yapmaz ki. Tek bir hayatınız var, bunu başkalarının saçmasapan düşünceleriyle heba etmeyin. Kafanızın yattığı bir psikologla tekrar terapi deneyebilirsiniz belki, illa ilaç içerek tedavi olmanız gerekmez diye düşünüyorum. ☺️

2. Süslü öncelikle yanıtınız için teşekkür ederim. Ben de sizin gibi düşünüyordum hala herkes beni sevsin düşüncesinde değilim ama tam kendimi biraz iyi ediyorken yeni birkaç kişiyle tanışmışken bir şekilde bazıları tarafından sevilmediğimi öğrendim ve inanın bu beni şu an en dibe sürükledi. Ben artık depresyonumu atlatıp normal kabul edilebilecek bir sosyal hayatım olsun istiyorum çünkü diyorum ya yıllardır yapayalnızım ve eve kapanmış durumdayım 

3. süslü eğer bir pskiyatr size depresyon teşhisi koyduysa ve ilaç içmeniz gerektiğini söylüyorsa bence içmelisiniz. çünkü bu bir hastalık ve doktor kontrolünde olduğu sürece psikiyatrik ilaçlar öcü değil. yanlış anlamayın yalnızca sizin özelinizde söylemiyorum ama genelde psikolojik rahatsızlıklarda insanlar anlamsız bir şekilde ilaç içmeyi reddiyorlar. acaba kalp, şeker hastası olsak aynı cesareti bulabilecek miyiz kendimizde? ben hiç sanmıyorum. tabii ki kontrolsüz bir şekilde içmek doğru değil ama bu rahatsızlıklarda ilaç tedavisi gerçekten çok önemli.

ben 3 sene kadar önce psikiyatriste gittim bazı şikayetlerim nedeniyle, gitmeden önce de kendimi depresyonda sanıyordum hatta neredeyse emindim ama teşhis anksiyete bozukluğu çıktı. birkaç doktora gittim hatta hepsi aynısını söyledi. 2 buçuk senelik ilaç tedavisiyle çok yol kat ettim. bu süreçte doğru ilacı bulmak da önemli bir mesele ayrıca.

size tavsiyem doktorunuzu dinleyin ve kendinize bu ızdırabı çektirmeyin. kullanmanız gerekiyorsa ilaçları kullanın, korkmayın. terapiyle ve psikiyatristinizin yönlendirmesiyle ben çok yol kat edeceğinize eminim. geçmiş olsun.

4. Süslü çok teşekkür ederim, sanki antideprasan bağımlılık yapıcak gibi bir çekincem var ama doktor kontrolünde yapmaz büyük ihtimalle. Artık iyi olmak istiyorum gerçekten.

5. Ben varım. 1 yıldır psikoloğa gidiyorum. Bazı istisnai durumlar hariç (hastalık, şehir dışında olma vs) her hafta gittim. Benim kadar kendinden nefret eden bir insan var mıdır bilmiyorum. Şu an çok daha iyiyim. Hala zaman zaman aklıma benzer düşünceler, hayattan soğuma geliyor ama daha çabuk atlatıyorum. Eğer hızlı değişim beklentisiyle psikoloğa gitmeye başlarsanız bir sonuç elde edemezsiniz. Sonuçta yılların problemi bir anda çözülmeyecek. Ben 10-11aydan sonra farkedilir bir faydasını görmeye başladım.

İlaç konusuna gelirsek, psikoterapi yanında ilaç da kullanıyorum. Öyle çok korkulacak ve gözde büyütülecek bir şey değil. Burda da önemli olan iyi bir psikiyatrist bulmak. Benim psikoloğum ve psikiyatristim gerekli oldukça telefonda konuşup birlikte değerlendirme yapıyorlar. Bu bana daha çok güven veriyor.

6. Süslü her hafta mı oluyor seanslarınız benim gittiğim psikolog ve psikiyatristin görüşmesi en son 350 tl'ydi her hafta onu karşılayamam malesef. devlet hastanesine falan mı gidiyorsunuz ya da eğer ankaradaysanız bana kendi psikolog ve psikiyatrınızı önerebilir misiniz? çok zaman alacak da olsa bi yerden başlamak istiyorum artık çünkü yok olan intihar düşüncelerim ve ağlamalarım tekrar gelmeye başladı normal biri olmak istiyorum