yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    3 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    trikotillomani yani bir diğer adıyla saç oynama hastalığından muzdarip olan süslüler?

    bende yıllardır saç kopartma hastalığı var ve o kadar güzel bakımlar yaptığım saçlarımı mahvediyorum özellikle ön tarafımdaki saçlar keçe gibi oldu kestirmekle baş edemedim hatta kestirince daha da belirginleşmeye başladı. aynı sorunu yaşayan biri varsa bundan kurtulmak için ne yaptığını nolur paylaşsın bazen oturup ağlayasım geliyor

    1. Süslücüm ben de 3 yıl önce saçlarımı koparıyordum. Psikiyatriste gittim kaygı bozukluğundan kaynaklanıyormuş benimki. Antidepresan tedavisi uygun görmüştü. Düzenli kullandım ve geçti, uzun zamandır saçlarımı koparmıyorum. Ama yine bazen çok stresli anlarımda kopardığım oluyor yani tam kurtulamadım ne yazık ki. Sen de psikiyatriste gidebilirsin. Altında yatan nedeni bulup ona göre bir çözüm izlersiniz. Çok geçmiş olsun

    23 eylül 2018 23:46

    2. ben de yıllarca kaşlarımı ve kirpiklerimi yoldum bu hastalıktan,doktorlar ya da ilaçlar kesinlikle işe yaramıyor hatta daha kötüye götürüyor diyebilirim. iş tamamen insan iradesinde bitiyor şu an çok şükür kaşım da küstüğünü düşündüğüm kirpiklerim de çıktı yine boşluklar var  ve zaman zaman elim gitmiyor değil ama bu o zamanki halime göre çok çok azaldı ve bu halime çok şükür diyorum yani. bu süreçte sürekli bir şeylerle oyalanmaya bakın ve hiç yalnız kalmayın çünkü insan genelde tek kaldığında yapıyor bunu

    ek olarak gerçekten işe yarar saç bakım yağları alın ve bunlarla kendinizi motive edin,işe yarıyor

    24 eylül 2018 00:19

    3. Ortaokuldan beri kaşlarımı yoluyorum yaklaşık 8 yıl oldu. Çok zorlu zamanlar geçirdim, defalarca atlattığımı düşünürken herhangi bir sorun ya da stres karşısında tekrar başlayıp tepe taklak oldum. Antidepresan da kullandım ama kilo almanında ötesinde yan etkileri bende fazlaca etkili olduğu için bıraktım. Tam ergenliğimde bu hastalığa yakalanmak beni özgüven olarak çok etkiledi. Kaşlarımın abartısız hiç kalmadığı vakitler çok oldu, sabahları erken kalkar kalemle kendime yeni kaş çizerdim, yağmurlar kabusum olurdu, her teneffüs tuvalete gider silindiği yerler var mı diye kontrol ederdim ve silinmişse insanların gözü boyamaya utandığım için tuvalete girer kendimce aynasız bir şeyler uydurmaya çalışırdım. "Sana bir şey soracağım." Lafı kabusum olmuştu insanlardan köşe bucak kaçardım ama insanlar bu sorunun beni üzdüğü çok belli olduğu halde acımasızca köşeye sıkıştırıp sormaya devam ederlerdi. Ailem de bana bu süreçte destek olmak yerine suçluluk hissettirmeye devam ettikleri için evde de boyamaya devam ederdim. Duştan çıktığımda ilk işim kimseye görünmeden aynaya koşturup kaşımı çizmek olurdu. Sosyal fobim oldu. Bunu yazarken bile üzülüyorum; hayatımın en problemsiz geçmesi gereken yılları bana cehennem oldu. Daha sonra annem olayların bende yarattığı yıkımı en sonunda görmüş olmalı ki kaşıma dövme yaptırdı, bunun beni hastalığın pençesinden bir miktar çıkardığını söyleyebilirim çünkü kaşlarımın çizgisini bırak bir kılı bile olmadığı için daha da umutsuzluğa sürükleniyordum. Dövmeden sonra dövmenin dışında kalan yerleri almaya devam ettim ama içeri kısmına dokunmadım o sıra neredeyse tamamen düzelmişti kaşlarım. Hint ve badem yağı sürmenizi öneririm. Hemde eller kaydığı için yolmak zorlaşıyor. Eve geldiğimde kaşlarımı bantla kapatıyordum ellememek için, sizde bir tülbentle halledebilirsiniz. Boş vakitlerimde televizyon filan izlerken annem parmaklarımın ucunu flasterle sarıyordu kaşlar ince ve kısa kıllar olduğu için yolmak zorlaşıyordu sizde kendinize ayarlayabilirsiniz. Unutmayın bunların hepsi gerçekten geçecek, eskiden yaşadığım olayları düşünürken nasıl katlanabildiğime inanamıyorum, dışardan bakan biri için bu iş belki basit görünür ama atlatmak için ciddi bir istikrar ve güç, en önemlisi kendine inanç olmalı. Başaracağız, lütfen kendinize inanın:)

    24 eylül 2018 12:47