1. 20 yaşımdayken babamı asla affetmeyeceğimi söylüyordum. 26 yaşımdayım ve affettim. Herkesin hata yapabileceğini öğrendim. Bir insandan nefret etmek için hayat çok kısa ve nefret insanı içten içe kemiriyor. Kendime sen bundan daha değerlisin dedim.
Babamla 5 senedir falan 1 günden fazla vakit geçirmemiştim. 3 ay kadar önce babamla görüştüm. Yüz yüze Görüşmeyeli 2.5 sene olmuştu. Karşısında gördüğü kişi eski ben değildim ona yabancıydım. O da artık bana yabancıydı. Sanırım en büyük ceza bu oldu.