yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    1 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    çok kaygılı, düşünceli, her şeyi hesaplayan, korkan, endişeli biri olmak..?

    merhaba herkese. ben yukarıda bahsettiğim gibi bir insan değildim, anı yaşayan andan gelecek olanı düşünmeyen, sadece “güzel şeyler ummayı seven” biriydim. bazı durumlar yaşadım ve artık hep kaygılı, düşünceli, korkağım, her şeyi hesaplamaya çalışıyor ve korkuyorum. mutlu olurken dahi sadece mutlu değilim hep korkuyorum planlıyorum, tek bir şeyde ve yerde kalamıyorum sanki. çevreme hep “öyle olmaz dimi, böyle olur mu, olmaz di mi” gibi sorular soruyorum ama inanın 5 yaşında çocuğun güvene duyduğu ihtiyaçla(20 yaşındayım). çevremi de sıkıyorum... allaha şükür hayatımda bir sorun yok, mutlu ve güzel şeyler yaşıyorum ve zaten mutlu ve güzel hissediyorum da. sadece hiçbir zaman kaygısız değilim, inanın en mutlu anı bile kaygı ve korkuyla geçirmek çok yoruyor alttan alta..sanırım bu yaşadığım anksiyete oluyor ama fiziki olarak bir yansıması (nefesle ve panikle ilgili bir durum) olmuyor. geçen sene yaşadığım ev arkadaşımın histerik hareketlerine maruz kalışım, ani tavırları, masayı itişinden perdeyi çekişinden korkar olmam, arkadaşlarının bana cephe alması, koca koca kadınların arkamdan gülmesi, ardından ev arkadaşımla yaşadığım evden sen gideceksin ben gideceksin kavgası ve onun gidişiyle birlikte yalnız kalarak yaşadığım korkular ve planlamalar. anneme çok düşkünüm o dönemde hiç aile evime de gidemedim, önce çok yıprandım ve sonra çok yalnız kaldım. daire 2. kattaydı ama yere yakındı çok. ve parmaklık yoktu, tekken bu yüzden yaklaşık 4 ay geceleri hiç uyumadım. ben bunların sebep olduğunu düşünüyorum en çok tabi küçüklükten, ergenlikten gelen meyiller de var onlar da sorunlu geçti. ama idare ediyordum sanki geçen sene patlama noktası oldu bir şeylerin..şimdi ben bunu aşmak olmazsa azaltmak istiyorum. psikologa gitme gibi bir şansım maalesef şu an için yok, bunları konuşabileceğim kimse de yok uzun uzadıya. sizce neler yapabilirim süslüler? görmezden mi gelsem, aklıma kaygılar düştüğünde yok mu saysam yoksa kendime laf mı anlatmaya çalışsam? ne yapsam? genel ruh halim hep bir sorun çıkacak olmasından korkmak, bir şey olacak diye kaygılanmak, geleceği düşünüp kurmak, bir şeyler istediğim gibi gitmezse ne yaparım diye darlanmak, sevdiklerimi kaybetmekten korkmak, sağlıkla ilgili endişeler, her şeyin hep güzel olmasını istediğimi sürekli dile getirmek. not: lütfen yargılayacak olan arkadaşlar yazmasın. sadece benim gibi olan varsa, aşan varsa, onlardan akıl almak istiyorum. teşekkür ederim herkese.

    1. süslü,bahsettiğin durum ve benzerleri günümüzde gerçekten yaygın fakat buna kendi kendine teşhis koyman yanlış.bahsettiğine benzer bir durumu ben de yaşıyorum ve 4-5 aydır psikiyatra gidiyorum,faydasını da görüyorum.kesinlikle bir psikologa veya psikiyatra görünüp içini dökmeni tavsiye ederim sana çok iyi gelecektir.insanın kimseye hatta bazen kendine bile söyleyemediği şeyleri psikologa/psikiyatra anlatması ilk başta zor oluyor fakat seni yargılamayacak ve sorunlarına çözüm odaklı yaklaşacak olan bir uzmanla terapi yapmak kesinlikle iyi geliyor.onun dışında meditasyon-yoga gibi hem bedenini çok fazla zorlayıp yormayacak hem de zihnini ve bedenini rahatlatıp,kendine dönmeni sağlayacak aktiviteler yapabilirsin.ben bunların da faydasını görüyorum.

    19 ocak 2019 11:22