üniversitedeyim. yakın arkadaşlarım var ama bazen hiçniri ile görüşmek istemiyorum ?

1. acaba ben mi yazdim bunu diye dusunmedim degil

2. introvert olmak ❤

3. Ben de böyleyim ya ailem kızıyor ilerde yalnız kalırsın vs diye ama çoğu arkadasımla vakit gecirmek istemiyorum bile. Sizin durumunuzda olsam eve cıkmazdım yalnız, bu durumda her hareketleri gözünüze batar, yurtta devam :/ 

4. Biz introvertler neden birbirimizi hiç bulmayız ki :( sürekli mesajlama yok, 2 ya da 3 ayda bir buluşma, kafa rahat oh mis

5. zaten ne eve çıkmayı ne de aynı odada bulunmayı istemiyorum çünkü sadece kendi hayatlarını anlatıyorlar o kadar sıkılıyorum ki. telefonla konuşmaktan nefret ederim aradıklarında em az 1 saat konuşurlar. hayat bize çok zor :(

6. Aaa ben :d ben de yalnızım sanıyordum bu konuda. O kadar sıkıcı geliyordu ki insanlar. Ne bir bölüm arkadaşımla aynı odaya/eve çıkmayı düşündüm ne okula giderken aynı bölümde birileri peşime takılsın istedim. Çok güzel arkadaşlıklarım da kaldı bana. Ayda bir uzun konuşmayla olan bitenden birbirimizi haberdar ettiğimiz. Hiç pişman olmadım mesafe koyduğuma da.

7. ben öyle bi alıştırdım ki insanları arada buluşup ayda bir beni çağırıyorlar harika oluyor :d

8. ya halimden anlayanları görmek o kadar güzel ki sinirlerimle dalga geçer gibiler burada, ne var bu kadar dip dibe olmak isteyecek asla anlayamıyorum:((