yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (30)
    • medya (1)

    30. sevdiğim insanların üzülmesi. benim başıma üzücü şeyler gelmesinden daha çok üzer beni.

    29 eylül 2023 16:10

    29. ailem, korkularım ve hayatta en sevdiğim insanı kendimle mutsuzluğa sürüklediğimi fark etmem.

    5 ekim 2022 20:52

    28. babam.

    3 ekim 2022 21:07


    27. Oyun oynaması ve okula gitmesi gereken yaşlardaki çocukların çöpten kağıt toplaması. O koca arabayı sırtlanıp dik yokuşlardan çıkması.

    Gencecik kadınların sahipsizlikten, çaresizlikten ve eğitimsizlikten ötürü pavyonlarda dans edip iğrenç insanları eğlendirmesi.

    Ailelerine bakabilmek için ağır işlerde çalışan anne-babaların iş kazası sonucu ağır engelli hale gelmesi. Bazen tazminat bile alamayıp iyice yoksullaşması.

    Kadın cinayetleri, sebebi ne olursa olsun.

    Giydiğim şeyi beğenmedikleri için veya sadece kadın olduğum için sokakta düz yürürken şiddete/tecavüze uğrama korkusundan ve öldürülme/takip edilme korkusundan sürekli arkama bakarak yürümek. Genel olarak sırf cinsiyetimden ötürü tehlike altında hissetmek, önlem almak zorunda kalmak. Kısa veya açık giyindiğimde annemin gözlerindeki endişeyi görmek.

    3 ekim 2022 05:38

    26. Gerçek anlamda ülkemin hâli.

    Çok üzülüyorum sözlük aklıma geldikçe gerçekten gözlerim doluyor. Ne olursa olsun ülkesi için savaşmış insanların torunları bunları hak etmiyordu.

    29 ağustos 2021 11:18

    25. 3 kardeşiz ve annem ablam ve erkek kardeşimin her huyunu, sevdiği yemeği Bilirken benim hiçbir detayımı bilmemesi. Kardeşim ve ablamın doğum gününde onlarla sosyal medyaya fotoğraf koyarak kutlar ve benim doğum günümde hicbir sey paylaşmaz.

    Annemle aramın asla düzelemeyecek olması.

    28 ağustos 2021 17:46

    24. Kendimi hiçbir yere ait hissedemiyorum herşeyden soyutluyorum kendimi ve bu anı kaçırmama sebep oluyor. 

    28 ağustos 2021 12:24


    23. Aldığım kararlarda kendim için iyi olandan çok o an herkes için iyi olan neyse o kararı alıyorum ve bu durum artık (gizlinot: Yaşımın getirdiği bir etki mi bilmiyorum )angut gibi hissetmeme sebep olduğu gibi içimde bencil olmamı tetikleyen bir dürtüye de sebep oluyor, ister istemez üzülüyorum

    28 ağustos 2021 10:50

    22. mesajlarına çok alıştığım birinin geceme iyilik dilememesi... tek bir mesaj tüm karın ağrımı alır götürürdü şimdi, bu tatsız uykulardan uyandırırdı beni. neden atmadın, bile bile beklediğimi? 

    28 ağustos 2021 00:25

    21. Asla sahip olamayacağım anne ve baba. Terapistim sadece ölenin yası tutulmaz, sen ihtiyacın olan ama olmayan anne babanın yasını tutuyorsun demişti. Hakkını yemeyeyim, annem de babam da fiziksel açıdan asla aç bırakmadı. İhtiyacım olan şey ne olursa olsun alınırdı. Ama gel gör anne baba sevgisi, ilgisi yoktu evde. Vardı da teomanın aşk kırıntıları dediği gibi sevgi kırıntıları vardı, o kadarcık sevgiyle karın doyururdunuz. Ben büyüdükçe daha da uzaklaştılar benden. Annem zaten işiyle kariyeriyle hayatı dopdoluydu. Bana zamanı doğru düzgün olmadı. İşinden geç gelir, sonra da saatlerce telefonuyla işe bakar. Bir de çok şey bekledi benden, hep başarı bekledi. Başarılı olmayınca sevgi ilgi yoktu pek. Başarılı olunca vardı.

    Babam da kendi sorunları ile uğraşmaktan beni pek göremedi. Disiplin disiplin düzen diye deyip durdu ama bir kere de psikolojim nasıl diye merak etmedi. Yemeği yedin mi ödevini yaptın mı? Tamam o zaman sorun yok. Akşamları oturur çay içer telefona bakar. Saatlerce yanında oturur ama konuşmaz. Sessizlikten çıldırırdım. 

    Ben de yıllarca hak ettiğim sevgiyi ve ilgiliyi göreceğim diye debelendim durdum. Şimdi bir kardeşim var, azıcık standartlardan uzak. Annemin babamın istediği gibi davranmıyor pek. Okulda bir şey oluyor, kardeşimi anlamadan dinlemeden suçlayıp kızıyorlar. Hiç kardeşimi anlamaya, iletişim kurmaya çalışmıyorlar, sadece şikayet ediyorlar, kızıyorlar. Sabah kardeşim azıcık geç kalmış, annemi bekletmiş. Annem de kardeşimi okula bırakıyor. Bekletince babamı arayıp " Ben uğraşamam bunla, servise yazdır." diyor. Zaten annem geç geliyor işten, kardeşimle hafta içi hiç konuşmuyor sabahları kahvaltı dışında. Sabahları da bekletince ben uğraşamam bunla diyor. Kardeşim pek alınmaz ama ne de olsa çocuk hala. Ben onun yerine alınıyorum mesela. Bunu duyunca kalbim paramparça oluyor. Kendi acım aklıma geliyor, kardeşiminkiyle birleşiyor. Çocuğu dünyaya getirdikten sonra ilgilenmeyecek olanlar niye doğuruyor? Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil. 

    27 ağustos 2021 22:59