süslülerin anlam veremediği şeyler

751. Kıskançlık. Lohusayken bir kere kıskandım eşimi, düğüne giderken çok yakışıklıydı bana göre ve ben gitmek istemiyordum ki bahanemde vardı. Onun dışında 36 yaşındayım kıskanmadım. İmrendim o ayrı. Oda iki defa. 

İnsanları bu kadar önemsemek çok saçma. Başka insanların ne yaptığından banane. 

750. göz göre göre suç işlemiş, c*nayet işlemiş ve suçlu olan kişilerin mahkemelerce salınıyor olması.

749. sabah akşam çalışıp asla yaşamayanlar mesela.

bir kadın var iş yerinde 40 küsürlerinde falan. sabah normal işe geliyor, bazı akşamlar da bir kaç yerde nöbete kalıyor ve fena sayılmayacak para kazanıyor. para her eline geçtiğinde kuyumcuya gidip altın alıyor, ufak tefek düşeş arsa bulunca onu alıyor vs ama kıyafet alacaksa en ucuzunu hatta 2. el kıyafetler alıyor. sıfır kıyafet alırsa saklıyor asla giyemiyor. bir yere gidip güzel bir yemek yemiyor, iş yerinden eve yemek, ekmek taşıyor. sorsan çok yemiyor ama ortaya bir şey konulduğunda da o gömülüyor. işte buna anlam veremiyorum! çalışıyorsun hem de sabah akşam ama yaşamıyorsun. ayda bir defa da olsa en güzel yerde, en sevdiğin yemeği ye. sen hizmet sektöründesin, ayda bir defa da sana hizmet edilsin. ayda bir defa da olsa git kendine en sevdiğin elbise, çanta, ayakkabı, parfüm, artık ne ise, onu al. gez, dolaş, yaşa. market boyası ile boktan bir saç rengi ile gezme mesela. saçıma bakım yapacağım diye aktardan yağ alıp iş yerinde vıcık vıcık bir kafa ile gezme, daha profosyonel bir çözüm uygula. 20 yıl önceki pantolonu artık giyme, bedenine de, yaşına da, konumuna da yakışmıyor. o kadar çok şey var ki, hangisini yazsam...

hayatım boyunca para benim için sadece araç oldu, asla amaç olmadı.

bu ve bunun gibi insanlara hiç anlam veremiyorum işte.

748. Ölüme anlam veremiyorum. Belki bir isyan değil ama anlayamıyorum. İçimde tamam desem de aklım hep orda.

İnsan birine sırtını yaslamak istiyor. Ağaç değilsin ki köklerini toprak tutsun toprağa güvenesin. Dallarını toprağa sarasın. İnsansın köksüz nilüfer gibi. Birine güvenmek zorundasın. Orda olacağına emin olduğun anında yanına koşacağın arkanda duracak birisi...

İnsan yalnız kalmamalı hep güvendiği huzur bulduğu birileri olmalı

747. ülkenin geldiği ekonomik, siyasi, ticari, ulusal ve uluslararası rezil hale rağmen, koyun sürüsünün kafasını yerden kaldırmaması

746. yasadıgınız sorunları en ince detayına kadar bilmenize rağmen,terapide anlattığınız zaman her seferinde terapistten yumruk etkisi yaratan sorular ve çözümlemeler duymak.ben cocukluk yasında yasadıklarımın hayatımı bu derece etkilediğine inanmazdım.İnanmamak değil de o kadar uzun zaman olmuş ki,daha guncel zamanlardaki travmalar neden oluyor derdim bugunumuze.hİçbiri değilmiş,sadece cocukluk.

745. Bir evli çift arkadaşım çok defa kavga ettiler. Volkan misali biriken sorunlar artık patlamış. Bir kaç gün ayrı evlerde, bir tanesi bende, hayatlarına güçlü müdahale ile tekrar konuşmalarını sağladım.

Öncesinden daha iyiler, ama diğer sonuç benimle görüşmeyi çok azalttılar :)

Başka bir çok yakın arkadaşım, eşine evlilik yüzüğünü verip evini ayırıp boşanma davası açacaktı. Yüzüğü ben aldım, ödünç. Bir kaç gün vermesini istedim. Kocası ile de konuştum. Bir kaç gün onlarla konuştum.

Öncesinden daha iyi oldular şimdi, sonuç ben gene görüşmüyorum kimseyle :)

Başka bir evi çift ama onları tanımıyordum. Arkadaşımın sitesinden bir arkadaşı, eşi ile çok ağır ama çok ağır uzun süreli kavga etmişler. Bana gönderildi, seni bu iyi eder diye. O da ben de kaldı ve sorunlarını bir şekilde çözüldü. O gün tanımıştım sadece.

O kadar söz yemin bırakmam seni falan, onlarla da görüşme olmadı tabiki.

Sanırım insanların kötü günlerini çözen değil hatırlatan kişi olarak görüldüğü için böyle durumlarda hayatlarından çıkarılıyoruz.

744. yeşil ışıkta beklemek

743. tren ve uçağa binenlerin önüne geçip seni ittirerek araca binmeye çalışması. yahu zaten bilette oturma yeri belli, kimse yerini kapmıyor, başüstü dolaplar da sadece oturduğun 2 veya 3lü kadar yer sabit, neyine acele ediyorsun? metro değil, metrobüs değil. hayallah ya!

742. etik anlayışının yok olması... anlam veremiyorum gerçekten. bir daha şaşırmam dedikçe hergün daha fazla şaşırıyorum. kurumlardan, sokağa kadar her yerde etik anlayışı sıfırlanmış durumda. kimsenin bir duruşu, omurgası kalmamış sanki. ticarette, ne bileyim yönetimde, hukukda, markette, eğitimde, insanların birbirleri ile olan sosyal ilişkilerinde etik namına bir şey kalmamış ve kalmadığı gibi de insanlar bunları normalleştiriyor. hepsini kendine hak görüyor, bir takım kılıflara uyduruyor. anlam veremiyorum, vermeyeceğimde. asla ama asla normalleştirmeyeceğim. kimsenin yaptığı işi, davranışı etik şekilde yapmamasını normalleştiremem.

biri etik davrandığında da göklere çıkartıp alkış tutuyoruz. yahu olması gereken bu zaten. diğerleri etik davranmıyor diye etik davranan birisini ektra yüceltmenin anlamı yok ki? etik davranmayan insanları yalnız bıraksak, bir daha alışveriş yapmasak, muhattap olmasak belki biraz çözülecek ama bizde büyük bir sorun var; "e o da yapıyor, tamam bu yaptı ama şu da yapıyor ona neden bir şey denmiyor" gibi saçma sapan cümlelerle yanlışı yanlışla örtmeye çalışmakta vahim geliyor bana. düşünce sistemimizin evrimi müthiş bir noktaya gelmiş, inanamıyorum.