süslülerin kedileri

14. Benim artık uyuyan meleğim Boncuk

13. Kedimi Aralık ayında instagramda bir ilanda görüp sahiplendik. Sahiplendiğimizde 1 yaşındaydı. Geçici yuvadan aldık. Daha önce evde bakıldığı ve sonrasında taşınma bahanesiyle sokağa atıldığını öğrendik. Hatta geçici yuvadakiler kedişimin köpeklerle bir arada yaşadığını ve yağmurda dahi bir yere girmek için çabalamadığını söylemişlerdi. Muhtemelen ev ortamında doğdu ve sonrasında sokağa bırakıldı. Bu hikayeyi her hatırladığımda sana nasıl kıydılar diye üzülüyorum. Neyse benim oldu ajxjsjsk. Kısırlaştırdık ve su an evimizin neşesi.

Evlendikten 2 hafta sonra sahiplendim.normalde daha sonra olur diye düşünüyorduk ama kedilerle vakit geçirince kedisiz yapamıyorsunuz.

Evimize kedi sinekliğini de yaptırdık, düzenli aşılarını yaptırıp veteriner kontrollerine de götürüyoruz. Ah minnoşum seni çok seviyorum <3

12. hayatımda aldığım en doğru kararlardan biri. keşke çok daha önce hayatıma girselerdi. eminim hak etmeyecek kişilere gereğinden fazla değer vermezdim o zaman.

eski ofisimde de bir sürü kedim vardı bahçede ama işten çıkarılınca onlara veda etmek zorunda kaldım tabi :/ evimin arka bahçesindekiler ne yazık ki hiç yaklaşmıyorlar. sanırım kedilere çok hoş davranmayan bir muhitte yaşıyorum.

11. 9 aylik dunyalar tatlisi bir oglum var. Ailem kedi beslemeye karar verdikten sonra bircok cekincem oldu, cunku kedi insani degildim. ama dumisimin, canim yavrumun evimize geldigi ilk gunu, onu gordugum ilk ani hatirliyorum. direkt yanina cokup "askim, bebegim" diye sevmistim minik dokunuslarla. sonra bir odaya alip yarim saat hic kipirdamadan oturup bana alismasini beklemistim. korkudan ve heyecandan bebegimin bacaklarinin nasil titredigini hatirliyorum... simdi de bir canavar oldu. geceleri birlikte uyuyoruz, tez sunumlarimi yaparken masama cikip cesitli sebeklikler yapiyor (bu sayede tez hocam da yumusyor tabii). ve eskiden kedi sevmeyen ben, duman'dan sonra cok degistim. artik butun kediler benim bacimdir.

10. Neredeyse 1.5 yıl olmuş süslüden gideli ve geliş girdim de bu konuda olsun istedim.Burada ilk kedimi sahiplendikten sonra onun fotoğraflarını paylaşmıştım . Sonrasında ise iki kedi daha sahiplendim ,3 tane evladım var şimdi .Ve gerçekten bu sevgi öyle farklı ki arada dürtüyor beni hadi şunu da sahiplen kap götür eve diye.Fakat üç kedinin sağlık,beslenme, bakımmasrafları bile olabildiğince zorluyor.Ama ilk kedim Balım'ı sahiplendikten sonra çok daha duyarlı, bilinçli biri oldum sokaktaki diğer canlılara karşı o günden beri elimden geldiğince beslenme desteğinde bulunuyorum.Calistigim hastanede oradaki iş arkadaşlarımızla para toplar mama alır,mesailerimizde beslerdik.Simdi farklı sehirdeyim ve burada eşimle yapmaya devam ediyoruz .Aynı zamanda bizim kedi sahiplenmemiz ailemi de fazlasıyla etkiledi .Önceden de sever ,korumaya ve beslemeye çalışırlardı ama köydeki olanakları kadar.O zamandan beri onlarda artık düzenli olarak 10'a yakın kediyi besliyorlar ve duyan geliyor . Kısacası benim bir anda karar verip ilk kedimi sahiplenmem ile çevremdeki bir çok insanın sokak hayvanlarına karşı fikri değişti ,ailem düzenli mama ile beslemeye başladı,eski hastanemden en yakın arkadaşım iki kardeş kedi sahiplendi . Bunları paylaşmak istedim ve bir kaç fotoğraf ekleyeceğim . Teşekkürler ^_^

9. ailemle birlikte yaşarken kedilerimiz vardı ama yalnız yaşarken hiç olmamıştı. sonra ben kedisiz yapamayacağımı anladım. çok enteresan bir şekilde, geçen sene, 3 gündür miyav miyav miyavlayan ve sesi 7. kattaki balkonuma ulaşabilen bir kedinin peşine düştüm. onu 3 gün boyunca aradım. derken 3. gün, sesi takip ettim artık. sesin geldiği yerdeydim ama ortada kedi yok. ben üzgün. durdum biraz öyle. ondan sonra ne göreyim, sokağa bırakılmış koltuğun altından bir şey çıktı. "anaaaaam, yavruymuşsun sen...." deyip direkt kucaklayıp getirdim eve. çakıl o gün bugündür benimle. enteresan olan, onu bulduğum gün, aynı zamanda doğumgünüm olması. bu yüzden bir armağan kabul ettim onu, şu an epey epey evin erkeği konumunda :)

8. Muhteşem derecede vizyonsuz olanına sahibim. Büfelerin verdiği beleş pipet ve çöpe atılması gereken bir ip parçası en sevdiği oyuncakları, hergün aynı aşkla oynuyor, pahalı ve minnoş oyuncakları asla umrunda değil, kedi evi ve ağacı var ama bugün gördüğüm üzere poşetin içine girip uyumayı tercih etmiş, önceki hayatında fazlasıyla yokluk çekti sanırım iyi düşünmek istiyorum.

7. Yeni keşfettiğim ve medya bölümünden çıkamadığım başlık.

Hepsini yerim, patilerini öperim, göbüşlerine puuf yaparım. Bazıları bana kaybettiğim ve senelerdir unutamadığım bebeğimi hatırlattı. Bebek yaşta değildi ama benim bebeğimdi.

Hepinizin kedisine/kedilerine maşallah diyorum, daha çok böyle şeyler görmek istiyoruz.

Fotoğraflara özendim resmen canım çekti, zaten yapacaktım ama artık hazırım, mutlaka tekrar sahipleneceğim yakın zamanda.

6. Böyle tatlı da uyumazsın be oğlum!

5. Kendisi 11 yaşında bir salon beyefendisidir. Şaka şaka bildiğiniz kabadayıdır. Kapalı kapı sevmez, okşanmaktan hiç mi hiç hoşlanmaz. Evlat işte ne yapacaksınız her türlü nazı niyazı çekilir.