tüketmiyoruz kampanyası

1306. Çok uzun süredir neferi olduğum bu kampanyada artık tüketmeyeceğim çok şey kalmadı. İhtiyaç dahilinde alışveriş yapmaya çok alıştım. Pandemi dönemi süresince ben annemin saçını boyuyorum, annem benim saçımı kesiyor ve kardeşim babamın ense traşını yapıyor. Böylece ailece kuaför masrafımız sıfırlanıyor. Pandemi sürecinin kattığı şeylerden biri oldu kampanyanın bir başka boyutuna katılmış olmak.

1305. markete gittiğim zaman alışveriş sepetine önce canımın çektiği bütün abur cuburlardan koyuyorum. sonra aldıklarıma bakarak sepetimi ne kadar gereksiz şeyler doldurmuş olduğumu görüyorum. kasaya gidene kadar bu olmasa da olur, bunu yemesem de olur diyerek hepsini geri yerine koyuyorum. abur cuburlarla karnım doymasa da gözüm doymuş oluyor.

1304. (bkz: minimalizm) Annemin de dahil olduğu, ve beni de dahil etmeye çalıştığı akımdır. (gizlinot: swh) (gizlinot: Sanırım ben iflah olmam.)

1303. Renkli kozmetik almıyorum. Almama gerek olmayacak kadar ürünüm var. Bir ürünü bitirmenin verdiği hafiflik beni motive ediyor.

Dışarıda yeme içme olayım çok olmasa da ofiste yemek pişmediği ve catering firmasıyla anlaşmamın bir anlamı olmadığı için en büyük giderlerimden biri öğle yemeği. Öğle yemeğini atlamayı düşünüyorum.

Bir ayakkabı daha almayı gerektirmeyecek kadar çok model ve renkte ayakkabım, terliğim var. 

Kıyafet uygulamalarının neredeyse tamamını sildim.

Bin tane jilet başlığım, bin tane duş lifim, kremim, maskem var.

Bunaldım, bunlara vakit ayırmaktan, ömrüm boyunca birikim yapmamış olmaktan bu nal dım.

Gelirim serbest çalıştığım için sabit değil ama her gelirin minimum %15 ini biriktirmekle başlıyorum.

1302. uzun zamandır benim de katılmaya çalıştığım yaşam şekli. ancak sosyal medya yüzünden bu bazen çok zor oluyor, özellikle o kaydırmalı linkler. bir bakmışım dolabımda duran giymediğim bir sürü kıyafet varken kendimi yeni sepet yaparken buluyorum. ama çoğunlukla almıyorum. bunun çözümünü bir iki saat bekleyip öyle almaya karar vererek buldum. genelde bir iki saat sonra almaktan vazgeçiyorum.

gereksiz alışveriş yaparken asıl ihtiyacım olan parçaları almadığımı fark ettim. mesela uzun zamandır sort istiyorum ama almamışım, yazlık rahat bir pantolonum yok ama bir sürü tshirtum var.son zamanlarda evde yemeye de alıştığım için artık birikim yapmak ve deneyime hpara harcamaya odaklandım. zaten market alışverişleri bile çok pahalı, aile yanında olmayınca gider kalemleri sürekli artıyor. doğrusu ülkem de tüketmemek dışında bir seçenek bırakmıyor.

bu arada izlemediyseniz Netflix'te Hasan Minhaj'in Patriot Açt programında markaların gerçek yüzünü anlattığı bölümü izlemenizi öneririm. bir de The True Cost belgeselini. içinde petrol içeren polyester ürünler için hem cildimize zarar veriyoruz, hem de çocuk işçiliğini destekliyoruz. Bu ürünlerin üretildiği fabrikaların çevresinde yaşayan insanların röportajlarını izlemeniz fikrinizi değiştirmek için oldukça yeterli. Bence sırf bunun için bile alışveriş yaparken iki kez düşünülmeli.

1301. 2019 yılı sonlarına doğru içeriği temiz makyaj malzemelerinden oluşan minimal bir koleksiyon oluşturma isteği ile hem yeni ürün almayı çok azalttım hem elimdekilerde pan görme hedefi koydum hem de çok sık kullanmadığım veya bana gitmeyen ürünleri ikinci el satış sitelerine koydum. Bu yaptıklarımın üçü de işe yaradı ve elimdeki ürünler oldukça azaldı. Fakat korona sürecinin de başlaması ile birlikte yeni ürünler de almadım. Ülkenin ve çalıştığım sektörün durumu çok iç açıcı değil. Bu sebeple hedeflediğim makyaj kolleksiyonumu oluşturmak amacıyla dahi olsa gerçekten ihtiyacım yoksa alışveriş yapmıyorum. Kredi kartımda yalnızca önceden kalan birkaç taksit ve gıda harcamalarım var. Dolayısıyla küçük çaplı bir birikim bile yaptım. Ve yola bu niyetle çıkmadığım halde en çok işe yarayan "tüketmiyoruz kampanyası" çalışması oldu.

1300. parafin (mumun ana maddesi) in astım ve akciğer kanserine yol açtığını öğrendim, küçüklüğümden beri en sevdiğim şey mum izlemektir. mum yapmayi ogreneceğim ve artık parafin tüketmeyeceğim çünkü 3 gün önce astımım oldugunu ogrendim ustune harika oldu :)

1299. evde uzun süredir aynı eşofmanları giydiğim için haliyle eskidiler ve spor taytlarıma geçiş yaptım. Bu süreçte spor taytlarımın da yıpranmaya başladığını fark edince eşofman almam gerektiğini gördüm ancak pandemi döneminde online alışverişten olabildiğince uzak durmaya çalıştığım için sitelere bakıp çıkmakla yetindim. Dün Evde eski kıyafetlerimi karıştırırken bu iki eşofmanla karşılaştım ve çok mutlu oldum. Birini terzi hatası sonucu aldıktan sonra (gizlinot: her ne kadar ayağım arkada olduğu için belli olmasa da) dışarıda giyemeyeceğim kadar kısa kestirmiştim, diğer ise belden bol gelen bir eşofmandı. Hem bel hem de paça kısımlarını dikiş sökücü ile söküp lastik geçirdim ve içten düğümledim. Tekrar dikmeme bile gerek kalmadan iki adet ‘influencer eşofmanım’ olmuş oldu. Dışarıda bile giyebilirim diye düşünüyorum. (gizlinot: bekle beni beyond akaretler:d ) Bir anlamda tüketmeden de, sahip olduğuma yeni bir şey katarak hevesimi almış oldum. 

1298. corona döneminde ücretsiz izne çıkarılmış borç batağında bir yeni çalışan olarak parasızlıktan dolayı dolu dizgin katıldığım kampanyadır. süper durum, her şey on numara. 

1297. seyahatler için para biriktirirken benim de fark etmeden dahil olduğum kampanya. arkadaşlarımla gittiğim ilk tatilde bütün giderlerimi kendim karşılayabilmek için eşek gibi para biriktirdim. o süreçte üstüme yetecek her şeyim vardı hiçbir şey almadım, içimden de gelmemişti zaten. zaten çok fazla alan bir insan değilim ama bir yandan da bir parçaya 100 lira vermek yerine tatilde çok şey yapılabileceğini görünce biriktirmeye başlamıştım. tüketmeyişime yardım eden en büyük faktör buydu.

bir diğer faktör ise her şeyi kolay kolay beğenmeyen biri olmam. milletin her görüp ayıla bayıla aldığını ben beğenemiyorum genelde. özellikle dümdüz bir ayakkabıyı bile seçebilmek için dört dönüyorum resmen. dolayısıyla her şeyi almıyorum, aldığımı da iyi seçiyorum. kıyafetlerde de bir şey alırken "bunu ne ile kombinleyebilirim" ve "dolabımda bu renk bu tarz bir şey var mı" diye düşünüyorum. daha çok basic giyindiğim için joker parçalar seçiyorum.

bir diğer faktör ise, çok fazla eşyadan bunalıyor olmam. dolabımdaki kazaklara baktıkça boğuluyorum. hele ki yığılmışlarsa.. ben eve yeni bir tane eşya daha getirdiğimi cidden hayal edemiyorum. o yüzden vazgeçiyorum almaktan.

instagramda makyaj bloglarını, mağazaların fotoğraflarını paylaşan blogların hepsini engelledim. onlara bakarsam bir şeyler alasım geliyordu. zamanımın çoğu da kütüphanede ödev yazarak geçiyordu, dolayısıyla avmlere gidecek vaktim olmuyordu, internetten de karşıma çıkmamış oldu.

makyajda ise çok iyi değilim ve kullandığım renkler hiç değişmiyor. dolayısıyla nasıl olsa bi gün kullanırım dediğim paletleri kalemleri almıyorum. önceden rengarenk göz kalemleri almıştım ama hiç kullanmadım çünkü. 2 lira da olsa 20 lira da olsa ziyan ziyandır.

kişisel temizlikte ve bakımda ise kullandığım ürünler neredeyse hiç değişmedi. minimal gidiyorum. 1 şampuan, 1 saç kremi, 1 saç serumu, 1 vücut losyonu, 1 el kremi, kese ve sabun yetiyor. dermokozmetiğe geçmemle uygun yüz temizleyicisi buldum fakat iyi bir nemlendirici ve tonik bulamadım. onları da buldum mu tamamdır. arada maske yapıyorum onlar değişebiliyor sadece.

fiyatlar gittikçe uçuyor ve bence de artık hiçbir şey eskisi kadar hak etmiyor alınmayı. alacaksam "bir tane al iyisini al" mantığıyla devam ediyorum, onu da tepe tepe kullanıyorum. annemin ve babamın çalıştığı ortamları gördüğüm için parayı ne sabırla kazandığını da biliyorum o yüzden çatır çutur harcamaya kıyamıyorum.