yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (15)
    • medya (0)

    15. annem olmak istiyor ancak cesaret edemiyor. çok fazlalık kilosu olanlar için biraz zor bir işlem.

    6 eylül 2023 16:44

    14. ameliyat ismi bile korkutucu geliyor bana ya. korktuğum operasyon.

    30 ağustos 2023 16:51

    13. hep merak ettiğim bir şeydir.

    29 ağustos 2023 14:37


    12. 2 şubat tarihinde 122 kilo ile bu ameliyatı oldum. öncelikle belirtmeliyim ki benim oldukça düşük bir kan şekerim, insülin direncim ve reflüm vardı. ayrıca kol ve bacaklarımda lipödem de mevcut.

    ameliyat olmayı düşünenlere önerim: bu ameliyata basit bir operasyon gözüyle bakmayın. çünkü ben kesinlikle doğal yollarla zayıflamayı isterdim. belki de artılarından daha fazla eksileri vardır. beyin obezitesi veya psikolojik olarak yeme bozukluğu olan bireyler öncelikle terapi alıp daha sonra bu ameliyatı olmalı.

    ben ameliyattan çıktıktan sonra acıdan öleceğim sanmıştım. bu durum kişiden kişiye göre değişiyor. örneğin yan odada kalan hasta pek fazla acı çekmediğini söylemişti. ama ben hayatımda bu kadar acılı 2 saat geçirmedim. mideniz kesiliyor ve doğal olarak midenizde büyük bir acı oluyor fakat en zoru sırt, boyun ve göğüs bölgenizdeki ağrı. ameliyatı yapabilmek için göğsünüzü bir gazla şişirdikleri için ayağa kalkıp, yürüyüp o gazı atana kadar nefes bile alamıyorsunuz.

    kabus gibiydi fakat birkaç saat içinde ağrılarım tamamen bitti. hastanede 3 gün kaldım ve 2. günün akşamında direnlerim çıktı. o direnlerin çıkma hissiyatını size anlatamam düşündükçe hala tüylerim diken diken oluyor. acı değil kesinlikle ama içinizden upuzun bir boruyu yavaşça çekiyorlar...

    2. günün sonunda ilk öğününüzü alıyorsunuz ve böylece benim 2 haftalık sıvı dönemim başlamıştı. bu dönemde elma, havuç, armut suyu, protein tozu, laktozsuz süt gibi içeceklerle beslendim ve açlık hissetmedim. zaten 1 çay bardağı sıvıyı 1 saatte anca bitirebiliyordum. bu süreçte dışarı da çıktım ve sosyal ortamlarda pek zorlanmadım.

    püre döneminde ise öyle korkulduğu gibi bütün yiyecekleri bebek maması gibi yapıp yemedim. benim doktorum yiyecekleri çok fazla çiğneyerek ağzımda püre haline getirip yutabileceğimi söylemişti. genellikle ton balığı, sebze türevlerini güzelce çiğneyerek yedim. ben 1 ay bu şekilde beslendim. hemen katı döneme geçmek istemedim bu yüzden süreci uzattım.

    hazır olduğumda ise katı dönemde her türlü yiyeceği yemeye başladım. salata ve çiğ sebzelere katı döneme geçtikten 2 hafta sonra başladım. şu an istediğim her şeyi yiyorum. hamburger de yiyorum pizza da. fakat hem çok az yiyorum (örneğin mcdonalds çocuk menüsündeki o küçücük hamburgerin yarısı ve yanında 3-4 patates) hem de spor yapıyorum. ayrıca dengeli beslenmeye çalışıyorum. örneğin pazartesi cips yediysem geri kalan günler normal ev yemeği yiyorum. ve inanın canınız istemiyor çünkü zaten çok az yesenizde anında doyuyorsunuz. midem tabii ki ilk günki gibi değil, büyüdü. ilk ameliyat olduğumda 1 çay bardağı çorba içebiliyorsam şimdi 1 çorba kasesi çorba içince tıkabasa doyuyorum. acıkmam da zor oluyor.

    bu arada bu kadar yüksek kilolar veriyorsanız eğer doğal yolla da verseniz ameliyat da olsanız mutlaka sarkıyorsunuz. çünkü o fazla deriler sporla gidecek gibi değil. ister deli gibi pilates yapın ister kolajen kullanın. ben şimdilik 37 kilo verdim. spor yapmama rağmen az da olsa sarktım.

    1. ay: 12 kilo

    2. ay: 4 kilo

    3. ay: 8 kilo

    verdim. bu şekilde hızlı ve yavaş zayıflama dönemleri olabiliyor. ama sonuç olarak 7 ayda 122 kilodan 85 kiloya düştüm. tabii ki çok büyük özgüven geliyor. 1.71 boyundayım ve eski halimle kıyasladığım zaman 85 kilo muazzam benim için. fakat hala beyin obezliğini aşabilmiş değilim ve canım sürekli bir şeyler istiyor. isteyip de yiyemediğim için mutsuz oluyorum. yemek yemek benim için hobiydi çünkü. kıyafetlerin üstüme yakışması ne yazık ki yemek yemek kadar mutlu etmiyor.

    bu arada su içmediğim için safra kesesi ağrılarım başladı. içmemeye devam edersem safra kesesi ameliyatı olmak zorunda kalacağım. bu ağrı da çok korkunç, çığlıklar içinde acillik ediyor insanı. ambulans çağırın diye yalvarıyorsunuz. o yüzden su içmeye dikkat ediyorum artık.

    bazı insanların geri kilo aldığı görülmüş. kilo almak için mideyi büyütüp eski haline getirmeye gerek yok. her gün ve her dakika kalorili beslenirseniz yine kilo almanız mümkün. bu yüzden ben sağlıksız yiyecekleri hayatımdan çıkarmak, kendime yasak koymak yerine sınırlama getirerek kilo vermeye devam ediyorum. tekrar alacağımı da hiç sanmıyorum. şekerim, reflüm, insülin direncim düzeldi. artık ilaç kullanmıyorum. fakat ömür boyu kullanmak zorunda olduğum multivitaminlerim var tabii ki. lipödemin de tamamen zayıfladıktan sonra bir çaresine bakacağım.

    27 ağustos 2023 19:20

    11. 15 Aralık’ta olduğum ameliyat. 1.66 boya 96 kilo ve yıllardır bitmek bilmiyen insülin direncimle girdim ameliyata. Şu an 78 kiloyum. Bilgi almak isteyen merak ettiği olanlar hiç çekinmeden her şeyi sorabilir süslüler

    5 şubat 2021 10:50

    10. Pazartesi sabahı annemin geçirdiği ameliyat. Covid sonrasına bırakacaktı normalde ama mide kanaması riski ve safra kesesi taşı yüzünden olmak zorunda kaldı. Tam beş buçuk saat sürdü ameliyat, ameliyat sırasında tansiyonu fırlamış.(gizlinot: O yüzden safra kesesi de alınamadı ki bu ameliyat sonrasında safra kesesinde taş oluşması da bekleniyormuş. Anneminkinde hali hazırda iki santim taş var.) Yoğun bakımdan bugün çıktı, tansiyonunu ancak kontrol altına aldılar (gizlinot: ama yaşadığımız ekstrem koşullar nedeniyle görmeye gidemedim). İki günde sanırım 4 saat falan uyudum, Düşündükçe panikliyorum ve üstünden bir altı ay geçene kadar rahat edemeyeceğim. İlerleyen zamanlarda süreci bu girdiyi güncelleyerek anlatırım.(gizlinot: Umarım annemin ne kadar sağlıklı ve keyifli olduğundan söz ederim) şimdilik söyleyebileceğim şey şu, çokça cesaret gerektiren zor bir ameliyat, işin kolayı falan değil. Keşke bu sürecin başında müdahale edip işin bu boyutlara ulaşmasını önleyebilseydim.

    3 ay sonra Edit: ameliyatın birinci haftasında hiçbir şey olmamış gibi hayatıma döndü annem. İlk bir ayda ciddi bir kilo kaybı yaşadı.(gizlinot: Yaklaşık 15 kilo) hızlı kilo vermek çok çekici bir şeymiş gibi görünse de bu tip ameliyatlar sonrasında, hastanın süratle kilo kaybetmemesi için çok çok çok(gizlinot: Bu kısmı ne kadar vurgulasam azdır) dikkatli olmak gerekiyor. Zaten bir çay bardağı kadar besini zor alabiliyorken, o besinin besleyici niteliğine dikkat etmek şart. Çeşitli mineral eksikleri, depresif ruh hali, saç dökülmesi gibi etkenler hep bu beslenememe sorunundan kaynaklanıyormuş.

    Neticede kadıncağız iki lokma yiyebildiği için günlük protein miktarını sadece besinlerle tamamlamak imkansızdı. Bu yüzden protein tozu takviyesinde karar kıldık. Ama benim tombiş anneciğim damak tadına çok önem veriyor. deneyimli insanlarla konuştukça, obezite cerrahisi sonrası için üretilen protein tozlarının tadının genel olarak berbat olduğunu, pek çok hastanın içemediğini öğrendim. Ben de çeşitli yabancı forumlarda, makalelerde tarama yaparak, aslında herhangi bir laktozsuz, şekersiz, izole protein tozunun güvenle kullanılabileceğini gördüm. Üstelik fiyatları daha uygun ve tadından şikayet eden kimse de yok.(gizlinot: Obezite cerrahisine özel üretilenler de içerik olarak aynı fakat talep daha az olduğundan fiyatlar fırlıyor. Üstelik ithal olanını da bulmak zor, ben de büyükçekmece'de üretilmiş protein tozunu kullandırmak istemedim. ) biz hardline izowhey aldık ve ilk iki ay, günde 30 gramdan başlayarak kullandık. Tadı öyle güle oynaya içilecek gibi değil ama "içemedim, kenarda duruyor" denecek gibi de değil. Hatta çikolata aromalısını(gizlinot: Tabii şekersiz, çikolatayı sadece birazcık andırıyor.) aldık, biraz keyfi yerine gelsin diye. Kilo kaybının kas kütlesinden olmaması için bu çok önemli.

    Ameliyat sonrası bizi en çok zorlayan şey korona oldu. Annem yakalansa, günde 8 adet devasa ilacı yutması imkansız, yani tedavi olamazdı. O yüzden sıra dışı tedbirler aldık, bakkala giden annemi bir hafta göremedi mesela. Neyse ki bu süreç geride kaldı.

    Şu an annem yaklaşık 20 kilo kaybetmiş durumda. Son yıllarda yüzünde gördüğüm ağrı, acı kaynaklı mutsuz yüz ifadesi şıp diye değişti, her gün en az 10.000 adım atıyor, önceden olsa eklem ağrıları yüzünden annemi yürütmek imkansızdı. Meğer annem yaşlanmamış, fazla kilo yüzündenmiş o hali. kadın ses etmeden ne kadar acı çekiyormuş diyorum şimdi; şu an Gayet mutlu, keyifli.

    Neticede: olmaması için çok karşı çıkmıştım ama salaklık etmişim. Bugünkü halina bakınca diyorum ki Keşke daha erken olsaydı.

    16 aralık 2020 01:58 26 mart 2021 22:57

    9. Bu ameliyatın dsö' ye göre yapılma endikasyonu iki tanedir. Ya hastanın vücut kitle indeksi 40 ve üzeri olacak ya da vücut kitle indeksi 35 ve komorbid hastalığı olacak. Gözlemdiğim kadarıyla obezite cerrahısi yapan hekim arkadaşlarım, biraz da para kazanma kaygısı ile morbid obez olmayan insanlara da bu ameliyatı yapıyor. 10 kg fazlanız için bu ameliyatı lütfen yaptırmayın. Uzun ve kısa dönemde komplikasyonları olan bir süreç. Azıcık fazlanız için, boğazını tutmayı beceremeyip midenizi kestirmeyin. Mental olarak kilo vermeye hazır olmalısınız. Ama bu sadece istek düzeyinde olmamalı. Bunun için çaba göstermek ve fedakarlık yapmak gerekiyor. Ha bunları yapmadan obezite cerrahisi geçiren herkes 36 beden oluyor benim tanıdığım. Sonra yine boğazını tutmazsa spor yapmazsa 100 kiloya geri ulaşıyor. Herkese sağlıklı günler

    7 haziran 2020 14:17


    8. 1 ay geçti ben bu ameliyatı olalı.

    Hastanede 4 gün kalmayı saymazsam fiziksel olarak ağrısız bir ameliyat. Gerçekten ağrı kesici ihtiyacı duymadım hiç. Psikolojik olarak kesinlikle daha yorucu. Eski alışkanlıklarınız yok çünkü. Canınız sıkılınca veya moraliniz bozulunca yemeğe sarılmıyorsunuz. Paketli ve hazır gıda kesinlikle hayatınızdan çıkıyor aynı karbonhidrat gibi. Eğer çevreniz biliyorsa ameliyatınızı sürekli soruyorlar kaç kilo verdiğinizi. Bu baya can sıkıcı bir şey. Herkese aynı şeyleri tekrar tekrar söylüyorsunuz. Herkes kafasına göre bir tavsiye veriyor, spor yap sarkarsın, az ye tekrar kilo alırsın.. herkesin "bir tanıdığı" var kilo alan ameliyattan sonra.. bunlara hazırlıklı olun. Bir de sanki liposuction yaptırmışsınız gibi şıp diye 50 kilo vermenizi bekleyen bir kitle var. Haa eğer ameliyatınızı söylemezseniz ne ala. Ben söyledim çünkü halsizliğim ve tahammülsüzlüğüm çok oldu. Zaten az olan enerjimi gereksiz olan hiçbir kişiye harcamamayı öğrendim bu 35 günlük süreçte. Çok kolay bir ameliyat değil asla diyet yapmak daha kolay buna eminim. 1 yudum suyu fazla içince midede ağrılar sizi yatağa düşürüyor. 1 lokma midenizi ağzınıza getiriyor. Yemek yiyemediğiniz için halsizsiniz, yemekten önce ve sonra su içmek için en az 30 dk beklemek zorundasınız gibi gibi.. bu ameliyatı "kolaya kaçtı zayıfladı midesini aldırdı" olarak beyan edip (ki midesini aldırmamış kişinin beyanıdır) algı yaratan herkesten tiksinir hale geldim. Asla ve asla before&after 6. Ay fotorafları gibi kolay değil. Hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değil. Neyse ne öyle ne böyle internette araştırma yapmadan oldum çünkü doktoruma güveniyordum. İnternette bu ameliyatla ilgili milyon tane çarpık içerik ısıtılıp ısıtılıp önümüze sunulmuş. Olmayı düşünen varsa söyleyeceğim şu; ilk 1 ay kolay değil. Sıvı ve püre yemeğe alıştıktan sonra ısırarak bir şeyler yemek ve onu yutmak, yuttuktan sonra midede tutmak bile garip geliyor. İyi bir doktor ve diyetisyen eşliğinde bu ameliyatta korkulacak hiçbir şey yok.

    Edit: gördünüz mü hemen çıktı bile "bir tanıdık". İşte bunlara alışmanız lazım. İnsülin troid son noktadayken "40" kilo verilir yaaa ameliyatsız az ye hahaha" diyenler hep olacak. Kulak tıkayın bomboş konuşmalara.

    7 haziran 2020 13:44 7 haziran 2020 14:24

    7. Bende yaklaşık 1 yıllık tüp mideli olarak yaşadığım ameliyatı olumlu olumsuz yönleriyle anlatmak isterim sevgili süslüler.

    Öncelikle ben çocukluğumdan beri obez olduğumu belirtmek isterim. herhangi bir hastalığım, insülin direnci gibi problemlerim hiç olmadı benimki tamamen keyfiyen yemekten ve aşırı iştahlı bir ailem olmasından kaynaklı bir obezlikti. Daha önce bazı girdilerimde bunun beni ne kadar rahatsız ettiğinden ve çevremden çok fazla baskı gördüğümü dile getirmiştim.

    Ameliyat kararım tamamen bir anda gelişen bir olay oldu. Evde her zamanki gibi yemek yerken annemin, ablamın önümden yemek aldığını görünce geldi bana ağlama. yeter artık ben bıktım sizden ameliyat olacağım ben dedim ve bir sonrak gün babam beni elimden tutup dahiliye doktoruna götürdü.(gizlinot: Artık babamda bu durumla tek başıma mücadele edemeyeceğimin farkındaydı .) ailemde amcam ve annem tüp mide ameliyatı olduğu için benim için çok korkutucu değildi bu ameliyat.

    Doktor görüşmemde daha önce neler denediğim neden her seferinde başarısız olduğumu konuştuk. Doktorda kararlı olduğumu gördüğü zaman yarın gel tahlilleri yapalım, Sonraki günde ameliyata girersin dedi.

    18 Nisan 2019 da ameliyat oldum. Boyum 1.77 ameliyata 100 kilo olarak girdim. 4 gün hastanede kaldım. Ameliyat sonrası aşırı diyeceğim bir ağrım olmadı beni rahatsız eden şey sondaydı onuda 6 saat sonra çıkardılar. 4 gün boyunca hiç birşey yiyip içmedim su dahi. Bu süreç zarfında aşırı derecede mide bulantısı yaşadım ameliyat konusunda tek problemim buydu onun dışında çok rahattım.

    Mavi su testinin ardından 5. Gün eve çıktım ve ameliyatımın 7. Günü gündelik hayatıma dönüp dışarı çıkıp gezmeye başlamıştım. Eve çıktıktan sonra herhangi bir olumsuzluk yaşamadım. Beni Tek zorlayan şey herkes yemek yerken benim oturup onları izlemem oldu resmen bir süre kendime işkence ettim. Ancak sonrasında akıllanarak artık onlarla aynı masaya oturmamaya başladım.

    Evet kimseye hemen git ve ameliyat ol diyemem ancak ben her yıl 20 kilo verip 30 kilo alanlardandım ve artık bu mücadele beni yormuştu. ben şuan hayatımdan gerçekten Memnunum. Neden memnunum çünkü artık kimse önümden yemek almıyor tam aksine biraz daha ye diye ısrar ediyorlar. Bir mağazaya gittiğim zaman burdan alışveriş yapamam bedenleri uymaz bana gibi bir kaygım yok. Mağazaya gidiyorum istediğim şeyleri seçiyorum bedenimi alıp çıkıyorum. Belki çok komik gelecek yada insan sadece bunun için ameliyat olur mu diyeceksiniz ancak gerçekten bunu yaşamayan bilemez anlayamaz. Bu benim son çaremdi ve herhangi bir problem yaşamadan neredeyse 1 yılı devirdim. Şuanda 66 kiloyum çok iyi hissediyorum terleme, iki adım atıp nefes nefese kalma gibi problemlerim yok artık. Artık kilolarıyla mücadele edemediğin düşünen insanlarında ameliyat olmasına kesinlikle karşı değilim. Çünkü biliyorum ki sen ne kadar mücadele edersen et nefsin senin kadar dirayetli olamıyor. üzülüyorsun yiyorsun, seviniyorsun yiyorsun. hep içinde yeme isteği var bütün duyguları onunla pekiştiriyorsun çünkü. Ben bu ameliyatla en yakın arkadaşım yemeğimden ayrıldım şuana kadarda herhangi bir pişmanlık yaşamadım umarım ameliyat olan veya kararını alan kimse pişmanlık yaşamaz.

    15 şubat 2020 20:03 15 şubat 2020 20:06

    6. 15 temmuzda  tam 5 ay önce tüp mide ameliyatı oldum. burada da herkes karşı çıkmıştı ancak kimseyi dinlemedim ve oldum. ameliyat çoğu kişi tarafından kolaya kaçma gibi görülüyor bunun farkındayım ama değil inanın bana değil. 

    158 boya 85 kiloydum aslında tam sınırda bir şekilde ameliyata kabul aldım. Kabul alma sebebim aşırı yüksek olan ve iğne/ilaç asla fayda etmeyen insülin direncim oldu. ameliyata girerken ağrı sızıdan değil de ölcek miyim diye korktum. ben biraz iğnedir bıçaktır korkan birisiyim. acı eşiğim yüksektir ağrım olmaz dedim. keşke demeseymişim, ameliyattan sonra ilk 2 güne dair hatırladığım en net şey ağrım olduğu. ortalığı ayağa kaldırmışım, sağ olsun sevgilim ve hemşireler iyi sabırlı çıktı çok ilgilendiler. gaz sancısı oluyormuş ameliyattan sonra ancak maksimum 1 haftada geçiyor.

    ben hastanede 3 gün yattım, ameliyatım çok iyi geçmişti. doktorum istersem kalabileceğimi söyledi. ne zaman istersen o zaman çıkabilirsin gitmek zorunda değilsin dedi ben evime gitmek istedim, sanırım hastane ortamlarını sevmiyorum. dananın kuyruğu burada koptu. hastanede ne olduğunu anlamıyorsunuz ama eve çıkınca ben ne yaptım diyorsunuz. 15 günlük sıvı beslenme düzeni benim için çok zor oldu. normalde de az su içen bir insanken ameliyattan sonra hiç içemedim. suların tadı aşırı acı ve kötü geliyordu. evde sulardan açık büfe yaptık her markadan aldık hangisinin tadını seversem diye. ilk 15 gün ananas suyu ve ayranla beslendim. beslendim dediğime bakmayın koca gün 1 su bardağı içemiyordum. her akşam ağlıyordum ben ne yaptım ben bunu nasıl yaptım diye. hatta doktorumu suçladım nasıl beni ameliyat eder diye. bu pişmanlıkla başka bir profesöre gittim, kendisi çok tanınmış bir doktor. bu sürecin normal olduğunu ameliyat için uygun bir hasta olduğumu anlattı. birkaç ilaç ve protein önerdi. rahatlamıştım o depresyon hali sanırım ilk 1 ay sürüyor sonrasında toparlıyorsunuz. 

    böyle böyle derken kilolar gitmeye başladı. 4 günde 5 kilo vermiştim öyle düşünün. 15. gün 1. ay derken süre ilerledi. kilolar gittikçe özgüvenim yerine geldi. 5 ayda 29 kilo verdim.44 bedenden 36 bedene düştüm. mangoya girdiğimde bana ne olacak diye bakmıyorum hangisini neyle kombinlerim diye düşünüyorum. 

     ameliyatın yan etkisi olan saç dökülmelerim başladı. diyetisyenimin önerdiği vitaminleri ve günlük protein mamamı kullanıyorum. sağlıksız mıyım hayır hiç olmadığım kadar sağlıklıyım. zor mu çok zor. ama doktorunuzun ve diyetisyeninizin dediklerine dikkat etmelisiniz. ben abur cubur da yiyorum hatta az önce cips yedim ama bu cipsi yediğim için 2-3 gün bunu tolere edebilecek şeyler yiyeceğim. eğer diyetisyenim yememe izin vermeseydi yemezdim. ben vermem gerekenden biraz hızlı kilo verdiğim için bazı şeylerde bana daha toleranslı davranıyorlar. sarkmam olmadı. ameliyat öncesinde etim sıkıydı, sadece yumuşama oldu. yürüyüş dışında henüz bir spor yapmadım ancak önümüzdeki ay pilatese başlayacağım. diyetisyenim yüzme ve yürüyüş dışında bir spora ihityacım olmadığını söylemişti ancak benden çok daha kilolu kişileri spora başlattılar. 

    burada daha önce yazılanlar gibi ayılma bayılma olmadı, kusma 1 kere yaşadım o da benim suçumdu. bu ameliyatta doktor çok önemli. benim doktorum iyi bir cerrahtı ben henüz bir sorun yaşamadım. değerlerim ameliyat olan birisine göre aşırı yüksek çıkıyor. 

    ameliyat sabahına dönsem bu ameliyatı tekrar olur muyum bilmiyorum. bu sorunun net bir cevabı yok. kolay bir süreç değil sadece aynada gördüğüm kişi beni mutlu ediyor. 10 sene önceki kiloma sadece 5 kilo kaldı. bu beni heyecanlandırıyor. denediğim bir kıyafetin 36 bedenini aramak benim özgüvenimi yerine getirdi. bu kadar mı özgüvensizdin derseniz öyleymişim. farkında olmadan öyleymişim hem de. eski fotoğraflarıma baktığımda kendim için sadece üzülüyorum. siyah skinny jean giyip kendimi zayıf hissediyordum ama değilmişim. 

    bu ameliyatı başkasına tavsiye eder miyim? evet. o kiloda yaşayıp her gün farklı bir hastalıktan ölmeyi beklemektense olun. size dışardan az ye spor yap diyenler olacaktır. bu iş öyle kolay değil. yapan yok mudur tabiki var. ameliyat cicidir güzeldir demeyeceğim. bu ameliyat olacaksanız iradeli ve kararlı olmalısınız. tartıda eksileri gördükçe ne anlatmak istediğimi anlayacaksınız. 

    birde şunu eklemek istiyoru bu ameliyat bana hayır demeyi öğretti. tatlı yerken hadi bir kaşık daha al dendiğinde hayır bu kadarı benim için yeterli diyebiliyorum. biraz daha ye dediklerinde hayır doydum diyorum. eskiden olsa yapamazdım. 

    ameliyatla ilgili merak ettiğiniz bir şey olursa yanıtlarım.

    ek olarak 2 şey daha eklemek istiyorum. ben beslenme konusunda aşırı seçici ve zor bir insanımdır. sıvı dönemde tavuk suyu kemik suyu asla içmedim, içemedim. ameliyatta annem ve babam yanımda yoktu. ananem alzheimer hastası olduğu için o anneme benden daha fazla muhtaç. bu sebeple anneme gelme istanbul'a dedim. ama ameliyattan sonra anne şefkatine ihtiyaç duymuştum belki bu yüzden beslenme problemi yaşadım. birde eskiden regl olamayan ben 5 aydır düzenli bir şekilde regl oluyorum. ped fiyatlarını bile bilmiyordum öyle düşünün :) 

    9. ay editi: 4 gün sonra 9.aya giriyorum. kilom 50.3-51.1 arasında sürekli gidip geliyor 34 bedenim ve mutluyum. sarkmam yok denecek kadar az benim dışımda kimse farketmiyor bile. 

    ameliyat hala kolay değil ancak sonucu mutlu ediyor insanı. 9. ay tahlillerimi muhtemelen yaptıramayacağım. demir eksikliği yaşıyorum bence. aniden kalkınca baş dönmem oluyor onun dışında çok şükür hiçbir sorunum yok. saçlarım dökülmüştü onlar çıkıyor. et yiyemiyordum 6. aydan sonra yememe izin verildi. 2 kere birer yudum kola içtim, bunu özellikle diyetisyenim istedi. içtiğimde tiksindim diyebilirim. ekmek/makarna/bulgur/pirinç tüketmiyordum diyetisyenim onları da tüketmemi istedi. haftada 3 kere 1 dilim ekmek yiyorum. mevcut salgın sebebiyle beslenme sorunu yaşıyorum ancak bu tamamen stres kaynaklı. anksiyetem sebebiyle yiyemiyorum, acaba protein tozu kullanmaya devam mı etsem diye düşünüyorum. 

    27. ay editi: sağlıklı bir bireyim. mevcut kilom 46 (gizlinot: 48 kg olmam gerekiyor ancak stresli bir dönemdeyim ve pek bir şey yiyemiyorum ). kilo almadım ya da yeme düzenim genel olarak değişmedi. hala yarım porsiyondan az yiyorum. bazen benim de abarttığım anlar oluyor ancak yine 1 porsiyon bile etmiyor yediklerim. cips de yiyorum, alkol de kullanıyorum hatta saçmasapan şeyler de yiyorum. ama hepsini dengeli yapıyorum. kola vb asitli şeyleri bu 27 ayda toplasanız 5 kutu bile içmemişimdir. öğünlerimde hala katı sıvı ayrımına dikkat ediyorum. mümkün olduğu kadar hareketli bir hayat sürüyorum.

    d vitamini, folik asit ve demir eksikliğim var ancak ilaç kullanımıyla destekliyorum.

    saçlarım asla eskisi gibi gür olmadı, bu beni üzen bir durum malesef.

    15 temmuz 2019'a dönsen bu ameliyat tekrar olur muydun derseniz, kesinlikle evet. kendim için aldığım en doğru kararlardan birisiymiş. aynaya baktığımda ya da giydiğim bir şeyin ne kadar yakıştığını gördüğümde yaşadığım mutluluk o ameliyattan sonraki bütün acı ve yorucu zamanları unutturuyor.

    göbek bölgemde çok hafif bir sarkmamsı bir durum var daha doğrusu yumuşama. ama dışardan kimse asla anlamaz. göbeğimi açıp gistersem de ameliyat olduğumu bilmeyen kimse anlamaz. hatta yeni tanıştığım kimse ameliyat olduğumu düşünmez bile. o kadar normal duruyorum.

    size ameliyatın kolaya kaçmak olduğunu söyleyenler olacaktır, dinlemeyin. kolaya kaçmıyorsunuz size sadece bir fırsat sunuyor. ancak o fırsat en fazla 18 ay sürüyor sonrasında kilo alımı ve kilo koruma size bağlı.

    ameliyat kelimesi korkutucu biliyorum ama o kiloda yaşamak daha korkutucu. iyi ki ameliyat olmuşum.

    22 aralık 2019 01:02 16 ekim 2021 12:32