yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (26)
    • medya (0)

    26. bu konuda uzun uzun yazılır aslında da türkiyede din, dil, ırk, cinsiyet, cinsel tercih gibi anlam veremediğimiz bir çok tercih, olgu vs gibi alevi olmak da maalesef zor bir yaşam demek. lafa gelince çok hoşgörülüyüz ama 21.yüzyılda bile bunları aşmanın fazlasıyla

    gerisindeyiz.

    ben alevi değilim ve muhafazakar bi aileden geldim. çocukluğumda çevremden çok saçma şeyler duydum ailevilik ve alevilerle ilgili. ama aklımın ermediği zamanlarda bile bu ötekileştirmeleri doğru bulmamıştım. büyüdükçe aldığım eğitimle zaten kendi fikirlerim iyice oturdu. neyse ki çevremdeki hoşgorüsüzlüğün de zamanla azaldığını gördüm ama hala bunlar yeterli boyutta değil. şunu söyleyebilirim türkiyedeki çoğunluk kesimle alevi insanları kıyasladığımda onlara saygı duymak da bi yana onları daha çok seviyorum diyebilirim. çünkü bu zamana kadar tanıdığım tüm aleviler daha aklı selim insanlardı. çok iyi bi eğitim almış ya da almamış hepsi atatürk ilkelerine bağlılar bi defa. bu ülkedeki azınlık olmayanlardan çok daha fazla sahipleniyorlar ülkelerini. o yüzden seviyorum onları.

    youtube!da bi videonun altında şöyle bi yorum görmüştüm bi defasında.. (inanın videonun ne videosu olduğunu bile hatırlamıyorum). birisi : "alevi olmadığım için utanıyorum" demişti. videonun ne videosu olduğunu hatırlamasam da orda mevzu tam da böyle birşeydi diye hatırlıyorum. yani onların bu ülkenin değerlerine daha bağlı olmaları ile ilgili bişeydi diye hatırlıyorum. bunu yazan kişi sadece bu cümleyi söylediği için altına saçma sapan cevaplar yazanlar olmuştu. tahmin edersiniz.. kin, nefret dolu cümleler, küfürler, hakaretler filan.. yorum sahibinin ne demek istediğini anlamıştım ve ben de tam olarak onun gibi düşünüyordum aslında. o iğrenç cevaplarsa bir kez daha utanmama sebep olmuştu. o azınlık içerisinde olmadığım için.

    20 ocak 2018 23:20

    25. Benim yakın olarak tanıdığım iki alevi var. İkiside klas kişilikler, dürüst ve namuslu. Biriyle alevilik hakkında konuşma fırsatım oldu, kendisine aleviliğin bir din ya da mezhep olmadığını fikrimce bir kültür, yaşam tarzı olduğunu söyledim. Bana katıldı kimileri beş vakit namaz kılar, oruç tutar kimileri ise hiç inanmaz dedi. Uzun uzun konusamadik, aklimda ki sorulari sormaya firsatim olmadi ortam hic uygun olmadi cunku. 

    Ayristirma farkli olan her tarafta ister istemez yapiliyor. Esim karadenizli ona sık sık su kalibi kullanirim; siz karadenizliler ... cunku ben karadenizli degilim farkliyiz ve farklilik kotu birsey degil. Kötü olan klişe olacak bunu örneklemek ama en basitinden evleri isaretlemek, insanlara saldırmak, linç etmek. Kisi ben muslumanim diyorsa emir ve yasaklara uymasa bile bunlara iman etmek zorunda iman etmiyorsa müslüman değildir bu kadar basit alevilik bambaska bir durum ama bazi insanlar sabitlemisler kendilerini alevi musluman olmaz. Muslumanligin sarti bellidir uymuyorsa sunni bir aileden gelen de alevi aileden gelen de musluman degildir. Bunun terazisini Allah bilir böyle yargılayıp haaa bu aleviymis diye burun kivirmak kimsenin haddi değil. Zaten ustunluk hic bir irkta kulturde ivir zivirda degil takvadadir. 

    Bazi uc bes capulcu ben ülkücüyüm diyen sulu kuru içip ot çeken ama cuma gunu geldi mi en afili cuma mesajini yayinlayan pislikler onuruyla haysiyetiyle yasayan alevi ailelerini mimliyorlar iste buna deli oluyorum.

    Fakat ne olursa olsun alevi bir erkekle evlenmeyi istemezdim sirf alevi degil safi biriyle de dusunmezdim. Cekirdek ailem kendi dusuncelerimi kulturumu paylasan insanlar olsun isterim, maksimum karadenizliye kadar acilim yapabildim. Onlarin adet gelenek farkliliklari bile bazen bana zor geliyor.

    Türkiye'de aleviliğe dönecek olursak Türkiye'de herşey zor dindar olmak, kürt olmak, acik olmak, kapali olmak, ermeni olmak ya da başka bir milletten olmak hepsi zor bu ülkede en kolay namussuz şerefsiz haysiyetsiz onursuz olmak kolay.

    20 ocak 2018 02:07 20 ocak 2018 02:13

    24. erkek arkadaşım alevi. onunla konuşuruz bazen bu konuları, biz azınlığız bu ülkede olan hep azınlıklara olur der. zor onlar için, gerçekten.

    evlilik konusunda da zorlukları var. "aleviye kız verilmez" gibi saçma bir tabir var ya, o işte. şimdi ailesi de benim açımdan böyle düşünülmesinden tedirgin. adetleri, ibadet şekilleri vs farklı olduğundan benimsenmek, kabul görmek gibi kaygılar yaşıyorlar. aileler de evleniyor düşüncesinden geliyor sanırım bu kaygılar. halbuki insanız işte, kürt alevi türk çerkez, hepimiz insanız. iyi olalım, iyi insan olalım sadece.

    bide, kadına gerçekten çok değer veriyorlar. ailelerinde bunu o kadar net gördüm ki.

    edit:ekleme

    20 ocak 2018 01:12 20 ocak 2018 01:13


    23. alevi olduğumuzu söylemememi isterdi ailem. ben de çok ilgilenmezdim zaten bu konuyla söylemedim yıllarca kimseye, gerek de duymadım. bir gün bir ortamda söylediğimi hatırlıyorum, bi kız sizler pis olurmuşsunuz annem öyle söyledi dedi. etrafındakiler onayladı, mum söndü ritüelinden bahsettiler ve hep beraber güldüler. o gün ne kadar şaşırdığımı tahmin edebilirsiniz. bu nasıl bi genellemeydi öyle?

    herhangi bi inancım yoktur benim, din konularına kafam da basmaz araştırmam da. ama ailem ve büyük akrabalarım cemlere gitmekten büyük mutluluk duyarlar. kendi aralarında bunlar hakkında konuşurken başka dinden insanlara asla hakaret etmezler. bu yüzden onlarla gurur duyuyorum.

    17 temmuz 2017 19:58

    22. Yapılan çoğu yoruma katılmakla birlikte şunu da eklemek istiyorum.Bir ortamda alevi olduğunu söyledikten sonra illa kötü yorumlar yapmasına veya mum söndü saçmalığını sorgulamasina gerek yok bi insanın. Mesela "ya olsun benim de alevi arkadaşlarım var" yada "onlar da iyi insanlar ya" cümlelerindeki o ince ayrım bile beni rahatsız ediyor bazen. Uzaklaşıyorum o insandan direkt. Alevi olduğunu belirtmek biraz turnusol görevi görebiliyor arkadaş ortamında

    6 ağustos 2016 17:42

    21. Benim anlamadığım benim tanıdığım bütün Alevi arkadaşlarım konu açılınca Alevi olduklarını söylüyordu. Nasıl ben yeni tanıştığım insanlara adım soyadımdan sonra sünniyim demiyorsam Alevi arkadaşlarımda demiyordu. Muhabbeti açılınca herkes söyler sonra Alevi Sünni Şafi ne ise Bi önemi kalmazdı. Ne bileyim demek ki gerçekten çok çekinen varmış. Öyle lüks bir ortamda da yaşamadım ayrıca. Bildiğin gece kondu ve herkesin Sünni Dindar olduğu Bi mahallede büyüdüm. Ona rağmen de alevi komşularımıza bir gün saygısızlık yapıldığını görmediğim gibi hep yakın olduk. Sadece yaşadığım yer değil gittiğim okullar, üniversite farklı bir çok gezi, iş hiç rastlamadım Alevi olduğunu söylemekten çekinen. Rastlamadığım gibi burada anlatılan bu hikayelere de inanamıyorum Nasıl doğru olur diye. Velhasıl kelam benim için Türkiye'de Alevi olmanın Sünni, Şafi, Mecusi vb şeylerden hiçbir farkı yoktur.

    6 ağustos 2016 13:56

    20. Çevremde bir sürü alevi arkadaşım oldu, bir tanesinin bile ayrımcılığa maruz kaldığını görmedim. yaşanılan yere göre değişiklik gösterebilir, orasını bilemem.

    fakat siyasi görüşümden ötürü, içlerinde tuttukları nefreti bana kustuklarını bilirim.

    peki hepsi aynı mıydı ? tabi ki değil. biz alışmışız insanları memleketine hatta memleketindeki ilçeye göre ayrıştırmaya. o nedenle biriyle tanıştığım zaman hiç umursamıyorum bile, düşünün annem giresunlu olduğu için bile onca laf işittim :)

    tekrar alevilere dönersek, kendi içlerinde bile adetleri çok farklı, o nedenle yorum yapmak anlamsız. bir tanesinin alevi geleneğinde var dediği şeye başka biri yok diyor.

    6 ağustos 2016 13:26


    19. Ben bir alevi kökenli bir aileden gelmiş biri olarak nispeten bu başlık altında yaşananlar kadar ağır bir şey yaşamadım. Kendimi "şanslı" addetmem gerekiyor bilmiyorum ! Ama etrafımdaki insanlardan ailelerinden bir dışlanma hiç görmedim. Tuhaf durumlar olmadı değil. Mesela derslerde hoca sorar aranızda alevi olan var mı ? Ama ben hiçbir zaman bundan çekince duymadım o parmağı her zaman kaldırırdım. Gerçi şimdi bakınca böyle insanların "öğretmen" olması, bir öğretmenin sınıf içinde bunu sormasının yakışık alır bir tarafı yok. İşte sınıfın ortasında uzaydan gelmişçesine sorular sormak falan neyse ki o zamanlar bu bende olumsuz bir iz bırakmamış. Hiçbir zaman ezilen taraf psikolojisine girmedim, her zaman dik bir tutum takınmaya çalıştım. Mum söndüyü soranlar oldu, açıkladım. Hı, şimdiki aklım olsa o küçük aklımla girdiğim çabaya girmezdim. Mum söndü gibi bir olayı kendi ahlaki tartısında olabilecek bir şey olarak görüp bunu sorma gereksinimi hisseden biri ile konuşmak ne kadar doğru olur. Şimdi öyle bir imada bulunan bir insanla asla ikinci kelama girmiyorum.

    Gusül konusundaki sorulara artık alıştım. Öyle ki eski erkek arkadaşımın annesi merak etmiş bunu oğluna sormuş. Hı bu arada aynı annenin şii kökenli olmasına rağmen alevi olduğum hususunu aman sakın babannenlere falan söyleme diye direttiğini de söyleyeyim. Ama bunlar benim içinde hiçbir zaman duygusal bir yere oturmadı. Bu sıkıntıları yaşayan insanlara da bunu öneriyorum. Ezilenler psikolojisine girdikçe daha da tepenize binerler. Böylelerine daha cazgır, net, kesin ve gerekirse aşağılayıcı bir tutum sergilemenin gerektiğini düşünüyorum. Hı, anlayacak kapasiteye sahipse anlatın elbette. Ama güzel zamanınızdan da olmayın.

    Geçtim aleviliği, sunniliği. Din denilen olguyu hizipçiliğe çevirmek, bunu bu kadar beşeri hayata insan ilişkilerine dahil etmek sorunun kökeni burada. Benim iyi bir insan olmamı ya da olmamamı benim mezhebim değil, mantelitem, "kendi" etik algılayışım, tabiatım belirler. Din bunu garanti etmez. Ki ikili ilişkilerde bir insanın seni etkileyebileceği tek noktada budur iyi insan-kötü insan. Bu alevi-sunni; gusül alan-almayan tarzında olmamalı yani bu noktaya kendi kendine bir insanın varamaması çok tuhaf.

    Ama şu modelleri açık ve net canımı sıkıyor. Ve ben de onların canını sıkmaya itina ediyorum. Alttan alttan duruma iğneleyici mesajlar verirler, sorular sorarlar sonrasında "Hayırdır ?" denildiğinde. " Aaa, olur mu canım benim alevi olan arkadaşlarım vaar." Aman ne büyük bir lütuf ! Baksanıza alevi arkadaşı varmış. Lütfetmiş alevi arkadaşı olmuş. E o da haklı biz ayrı bir türüz bizi evcilleştirip normal yaşama adapte edip arkadaşı olma şerefine nail etmiş bulunuyor. Haklı tabii :) Bunu antrparantezde belirtince yaptığı o yakışık almaz imaları aklamış oluyor.

    Bir noktada gülüp geçmek gerekiyor :) Ki zaten bence bu tarz algısını geliştirememiş insanlardan her anlamda uzak durmak gerekir. Bu konuda böyleyse diğer konularda başınıza neler açarlar. Makul insanlarla yolunuza devam etmek için iyi bir turnusol aslında kişinin bu mevzuya karşı tutumu.

    6 ağustos 2016 13:07

    18. Erkek arkadaşım alevi. İlişkimizin başlarında bana pat diye söylemişti. Heralde ayrılıcaksam o zaman ayrılıyım diye. Ama sırf inancının yönü başka yere doğru diye ben ondan nasıl vazgeçerim. Ayrımcılık yapanlardan nefret ediyorum. Bir de duymuştum. Pis olurlar gibi bir söylem. Evleri mis gibidir. Aile bağları kuvvetlidir. Bence çoğu da öyle. En azından çok medeniler. Kadınlar söz sahibi daha ne olsun ki. Bizim onları bağrımıza basmamamıza sebep ne olabilir ki

    6 ağustos 2016 12:48 ed.6 ağustos 2016 13:32

    17. Çok zor olduğunu biliyorum. doğuda, lisede görev yaparken teneffüste bahçedeydim. Sevdiğim bir kız öğrencim vardı. Biraz havadan sudan sohbet ettikten sonra 'öğretmenin sana bir şey söyleyeceğim kendimle ilgili' dedi. 'söyle' dedim. 'öğretmenim ben aleviyim' dedi. Tamam dedim, dedim ama şaşırdım. Çocuk 'öğretmenim kızdınız mı' dedi ve birden panikledi.. O an o kadar kötü oldum ki. Gencecik bir kız neden inancı yüzünden yüzümde affetme belirtisi arıyor? Sarıldım ona, bunun kızılacak bir şey olmadığını anlattım. Ancak gördükleri tepkileri anlatınca gerçekten çok üzüldüm. Daha sonrasında ev ziyaretinde evlerine gidecektim, herkes sakın evlerinde bir şey yeme, içme. Özellikle çay içme. İçine tükürüyorlar falan saçma sapan şeyler dedi. Evlerine gittim, hayatımda hiç bu kadar güzel ağırlanmamıştım. Velim baştan tepkimden emin olamadı ancak sonrasında pervane oldu etrafımda. Yemeğini de yedim, çayını da içtim. Hepsi çok güzeldi. Tanıdığım alevilerin hepsi terbiyeli ve iyi insanlardı. İnancı beni ilgilendirmez. Ben bir insan olarak, bir öğretmen olarak genç bir kızın gözünde korku görmek istemiyorum.

    6 ağustos 2016 10:46