yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (43)
    • medya (0)

    43. Türkiye'de kendi mesleğimin yasası yok (gizlinot: Psikolog olarak çalışıyorum) yani çalışıyorum ama devlet hem benim haklarımı hem de bana gelen kişilerin haklarını korumuyor ve ben böyle bir ortamda rapor imzalıyorum. Yıl olmuş 2021 ama biz hala 50 yıl geriden geliyoruz.

    Patron haklarımı gasp etmeye çalışıyor, etrafta bir sürü dolandırıcı psikolog, terapist var halkın ruh sağlığını olumsuz etkiliyorlar ve bu dolandırıcılar insanların paralarını alıyorlar, bana gelen bazı kişiler verdiğim hizmet içerisinde kurallara uymak istemiyor ve bu durum beni endişelendiriyor.. ben böyle bir ortamda neden diken üstünde çalışayım ki? Haklarımın anlık kararlarla, genelgelerle değil geçerli ve güvenilir yasalarla korunmasını tercih ederim.

    Yakın zamanda İstanbul Sözleşmesi feshedildi. Bu gitmek için yeterli bir sebep. Çünkü bu ülkede insanların hayatı, hakları ve emekleri korunmuyor. Bu duruma çok üzülüyorum umarım düzelir..

    18 mayıs 2021 13:52

    42. İmkan yakalayabilen herkesin yapması gereken. İnsanın çalıştığında karşılığını aldığını görmesi harika bir his. Türkiyedeki kaosta bunu unutmuşum. 

    18 mayıs 2021 05:31

    41. 7 ay önce gerçekleştirdiğim eylem. Buraya gelirken bu kadar eksi ve zor yanlarının olduğunu düşünmemiştim ama ayaklarımın üzerinde durmayı, kendime güvenince her şeyi başarabileceğimi ve asıl survivor oynunun canım ülkemde yaşamak olduğunu gördüm. Alışma evresini tamamladım, Umarım her şey gönlümce ve gönlümzce olur.

    Not: burayı kötüleyen bazı türklere sadece "He" demek yeterli, sonradan gelenleri istemiyorlar bu sebeple kötülemek için ellerinden geleni yapanlar olacaktır

    23 mart 2021 17:30


    40. Sonunda 1 ay sonra birkaç yıllık Türkiye maceramı sonlandırıyorum. Buradan okuyan gurbetçi dostlarıma sesleniyorum; ben ettim siz etmeyin sakın canım vatanım(gizlinot: Bu arada canım vatanım ama kötü insan popülasyonu şuan yoğunlukta) diyip gelmeyin; her ne teklif gelmiş olursa olsun. Beklediğiniz hiçbirşeyin olmadığı gibi var olan özgürlük ve haklarınızı da kaybedebilirsiniz. Aman diyim! Benim ailem Almanya'da olduğu için kurulu bir düzene gidiyorum ancak yeni gidecek olanlar inanın korkmayın hangi ülke olursa olsun 5-6 ayda adapte olacaksınız.

     Ama şunu unutmayın hangi ülke olursa olsun göç ettikten sonra geri döndüğünüzde bıraktıklarınızı aynı şekilde bulamayacaksınız. Arkadaşlarınız ve aileniz sizin yaşadığınız tecrübeleri yaşamamış olacak ve onlar artık bıraktığınız kişiler olmayacak. 

    23 mart 2021 00:43 24 mart 2021 23:28

    39. Kendimi yaşadığım bu ülkeye, bu topluma ait hissetmiyorum artık. Özellikle pandemide ekonomik, sosyal, psikolojik açıdan çok yıprandık. Kadınlara verilen değer ortada(gizlinot: Yok). Başkaları ne der diye yaşıyoruz(gizlinot: Ben yaşamasam da ailem yaşadığı için etkileniyorum). Sağlık okuryazarlığı ilkokul 2.sınıf düzeyinde ama herkes sağlık alanında uzmanmış gibi konuşuyor, tespitler yapıyor. Amerika'yı aile yapısı yok diye eleştirmek yerine özeleştirimizi yapmıyoruz. Ayrıca Doğan cüceloğlu'nun dediği gibi bu ülkede birinin yakını olmak binbir emekle aldığın diplomadan daha değerli. Artık ciddi ciddi yurtdışına çıkma planları yapmaya başladım.

    22 mart 2021 09:55

    38. İçten içe her gün keşke gidebilsem diye içimden geçirip, YouTube üzerinden devamlı yurt dışı vloglarını izliyorum ancak maalesef ne benim mesleğim ne eşimin mesleği yurt dışında kolay iş bulabileceğimiz ve hayatımızı sonsuza kadar oralarda sürdürebileceğimiz meslek grubunda değil.

    22 mart 2021 09:42

    37. Yaşadığım her gün gelen haberlerle nefesimin kesildiğini hissediyorum sanki, sanki ben bu ülkenin içinde nefes alamıyorum. Ülkedeki kadınların, çocukların yaşadıklarını duyuyor korkuyorum. Biz daha iyisini hak ediyoruz. Sırf bir kısım gerizekalı zengin olacak, şu bu olacak diye hayatlarımız, umutlarımız, hayallerimiz göz ardı ediliyor. Ben kendimi biliyorum, övünmüyorum ama kalbimi biliyorum, doğayı, çocukları severim, farklı olana saygı duyarım. En büyük isteğim bilime katkı sağlamak, insanlığın mirasına bir şeyler bırakmak ama bu ülkede benim bilimsel çalışma yapabilmem bile kimi tanıdığıma bakıyor. Ve ben hayatımı kendi reklamımı yaparak uyduruk çalışmalarımı sanki yeni gezegen keşfediyormuş gibi sunup birilerinin gözüne girmeye çalışarak , ya da sırf biri daha iyi reklam yapıyor ya da amcası bir yerlerde diye hakkettiğim yeri vasıfsız insanlara kaptırarak geçirmek istemiyorum. Hayatımın bir değeri olsun istiyorum. Ben gitmek istiyorum gün sayıyorum bunun için nasıl ya da nereye bilmiyorum ama , gideceğim annem ve babamla birlikte benimle kim gelirse onunla birlikte...

    22 mart 2021 03:46


    36. Eskiden asla derdim, dürüst olmak gerekirse gidenlere de kötü gözle bakardım.

    Ne kadar cahilmişim.

    Bir kadın olarak yaşama şansın yok artık. Canın ve değerin bir başkasının elinde. Üç kuruş kazanıyorsun, bir paket çikolata yemek lüks sayılıyor. Git gide fakirleşiyorsun. En önemlisi istediğin hayatı yaşayamıyorsun. Kıyafet seçerken taciz edilir miyim diye düşünüyorum ya.

    Karşı görüşlere hep hoşgörülüydüm ama sikerler artık. Çok polemiğe girdim andavallara hep bir şeyler anlatmaya çalıştım. Yok anam yok ya. Bir şeyler değişmiyorsa artık coğrafya değişmelidir belki de.

    Söylemeden olmaz, Herkes için daha aydın bir türkiye diliyorum. (Evet yıllar geriye akmıyor)

    22 mart 2021 01:17

    35. Yapacak olsam, yani imkanım olsa ailemi köye yerleştirip yapabilirdim. Yaş ilerledikçe arkama bakmadan gitme halim azaldı. Önceden olsa hiçbir şeyi, kimseyi düşünmem diyordum.

    Genel olarak rahatsız edici bir çağdayız gideceğim yerlerde de mükemmel bir hayat yok, ama asgari düzeyde bile yaşayamamak çok üzüyor artık.

    İhtiyaçlar hiyerarşisinin piramidi bizim ülkede tersyüz olmuş vaziyette.

    Metrobüsten indikten sonra evime 20-30 dakika yürümem gerekiyor, minibüste var ama ben yürümeyi seviyorum. Seviyorum ama yürüyemiyorum. Niye çünkü geçmem gereken bir sokak var ve o sokaktan erkekler bile geçemiyor öyle diyim. Genelde üç-beş erkek olur, benim gibi bir iki deli hemcinsimi görürdüm nadiren. Gece işten çıkıyordum sırf bunaldım tüm gün diye inada yürürdüm bu dediğim aylar önceydi, ne değişti? Aylar önce ülkede kadın cinayetleri vs yok muydu ama günden güne artan bir korku var. Ben şu an biri yanımda değilse o sokağa karanlıkta girmiyorum.

    Benim nefes alma özgürlüğüm yok ya. Yürümeye korkuyorsun. Kulaklığının tekini çıkartıyorsun. Telefonla konuşuyorsun. Sırf önde giden 3-4 kişi var diye hiç tanımadığın birilerine yetişmeye çalışıyorsun. Bütün bunlar ne için eve gitmek için hahaha. Sinirim bozuluyor.

    Bir şey daha anlatayım o zaman, yurtdışından kuzenim gelmişti. Minibüs sırası bekliyoruz baktım bir adam takıldı takip ediyor. "Hah bir sapığımız eksikti" deyip bir başka sokağa soktum "nerden anladın ya" dedi hayretler içinde. Anlıyorsun, anlamak zorundasın. Zaten artık bir şeyi ne kadar çok tecrübe edersen sana bu ülkede seve seve anlatıyorlar zaten.

    Arkamızı kollamak zorunda olmak, arkadaşa taksi plakası atmak, tek yaşadığını belli etmemek. Bunlardan birisi yaa tek birisi yeter gitmek istemek için. Daha işsizliğe, kendi işini, hayalindeki işi yapamamaya gelmedim bile. Niye, çünkü önce can güvenliği. Ama yok.

    İnsanlar gülmüyor, huzursuz, mutsuz. Dengeni korumak için biraz uzaklaşıp farklı şeyler paylaşsan, yapsan suçlu hissediyorsun. Onu hissetmesi gereken sen değilsin ama vicdanın elvermiyor.

    Halinden memnun belli bir kesim var. Yani olmaması mümkün değil herhalde, bu yaşadıklarımız gökten inmedi. Birileri tercihini yaptı ve çoğunluk kazandı.

    Gidenlere, gitmek isteyenlere kızanlar var. Kurtuluş Savaşı örneğini verenler filan. Yok ben onlardan değilim, imkanı olan gitsin zaten. Bu ülkeyi kurmak için verilen mücadeleyi kimse örnek göstermesin; çünkü 21. Yüzyılda görmediğimiz rezillik kalmadı. Kanıtlarıyla her şey ortadayken hâlâ ısrarla belli bir noktada kalmak isteyenler varken, bu ülkenin geleceği çocuklar istismarla yaşıyorken kimse başka örnekler vermesin. İki kişinin birlikte olmasını ahlaksızlık görüp, aile için tecavüzü örtbas eden anneler varken bu kepazeliği sindirmiş kimse için, kimse mücadele de etmesin zaten.

    Bir kere geliyorsun, bir kere genç oluyorsun. Gözünün önünde olan biten her şeyi birilerine anlatmakla yükümlü değilsin. Rahatsız olan değişime açıktır ve değiştirir.

    Çok doluyum ve artık cidden kaldıramıyorum. Aslına bakarsanız burada olduğum sürece artık koyver gitsin diye yaşamaya bakacağım. Başka türlü olmuyor çünkü.

    Son bir şey, seçim olursa her ne olursa olsun sandığa gideceğim. Bu bir şeyi değiştirir-değiştirmez. Ve karşısına çorap koy çoraba oy veririm. Bende ideoloji, ilke filan kalmadı. İnsan gibi yaşamıyorken oturup siyaset ve felsefe de yapamıyorum artık.

    22 mart 2021 00:52 22 mart 2021 12:10

    34. gerçekleştirdiğinizin ertesi günü gurbetçi diye etiketlenip mutsuzluğundan sizi sorumlu tutan insanların nefret objesi olmanıza sebep olacak eylem. düşünenler için şimdiden kolaylıklar diliyorum.

    21 mart 2021 17:27