çocukluk travması yaratan öğretmenler

28. tanırım kendisini. derste anlamadığım bir yeri sorduğumda ayağa kaldırır bütün sınıfın içinde gerizekalı imaları ile rencide ederdi, yanına gidip öğretmenim ben bu ödevin şurasını yapamadım dediğimde cetvelle vururken gözleri parlardı. bir yaz ağladım onun yüzünden. ailem artık durum galiba sandığımızdan ciddi diye düşünüp korkmaya başladı. annemin gelip kızım anlatamadığın şeyler mi var sakın korkma anlatabilirsin bize diye korkarak sormasını hiç unutmuyorum. o kadar bunalıma girdim ki o yaz annem herhalde çocuğum taciz edildi anlatamıyor bize diye düşünmüş korkmuş. yeni dönemde ne yapacağım ben o adamla diye gerçekten hayatımın en kötü yazını geçirmiştim. bir de diğer derslerinizde başarılı ve öğretmenleri tarafından sevilen bir çocuk olunca ve bir kişiden böyle muamele görünce o çocuk akıl, çocuk kalp çok bocalıyor, sorun kendinde sanıyor ama bütün iyi niyetine rağmen çözemiyor da.

O yaz bitip 7. Sınıfa başladığında bir baktım matematikçi değişmiş, yaşadığım rahatlamayı anlatamam size. öğrendim ki belalı bir semtte bulunan liseye yollamışlar , oradaki öğrencilere diş geçirememiş, süt dökmüş kedi gibi geziyorumuş okulda. yüzüne edilen küfürlere, takılan lakaplara hiç cevap verememiş.

Bir kaç sene önce duydum ki ölmüş. hakkımı helal etmediğim tek kişisin beytullah hoca, allah rahatlık vermesin. karşılaşacağız inşallah.

27. En sevdiğim öğretmenim gitmiş yerine başka bi öğretmen gelmişti. bu öğretmeni de bi türlü sevememiş ve dersine çalışmamaya başlamıştım.

Bi gün ne olduysa deli gibi çalıştım ve her dersin başında o günün konusuyla ilgili çalışıp çalışmadığınızı kontrol amaçlı sorular sorardı.

Ben tabi çalıştım ya aksi gibi kimse parmak kaldırmıyor bi tek ben kaldırıyorum gururlu gururlu.

Ne olsa beğenirsiniz?

"Neyse kimse çalışmamış derse geçiyorum" dedi ve bana söz hakkı vermedi.

Nefretimsin huysuz öğretmen.

26. Göz kapaklarım doğuştan kahverengi ve burnum hokkadır. Orta okulda bir hocam gözünde far mı var senin diyerek göz kapaklarımı ıslak mendil ile silmeye kalkmıştı (gizlinot: o yaştaki çocuğun makyajla ne işi olabilir anlamış değilim ). Bir diğeri ise lisede bir hocamın burnumu estetikli sanıp her ders beni iğnelemesiydi. Saçma şeyler ama aklımdan çıkmamış nedense bende anlamadım.

25. İlkokul boyunca bizi okutan öğretmenimiz aslında iyi bir insan olsa da öğrencileri arasında büyük bir kayırma yaptığını daha yeni yeni fark ediyorum,bir de 1.sınıftayken tek suçlu ben olmamama rağmen arkadaşlarımla yaptığımız yanlış bir davranıştan dolayı herkesin gözü önünde bana okkalı bir tokat atmasını unutamıyorum

24. Anaokulu öğretmenim ve ilkokul öğretmenim. Anaokulunda bayrağımızı yanlış boyadığım için bağırıp çağırmıştı sert bir şekilde hiç unutmam yahu bu çocuk 6 yasında karıştırabilir neyin derdindesin. Diğeri ise çok sert mizaçlıydı ele tahtayla vurmalar felan. O zamanlar hem aileler kabullenmiş hem de biz galiba. Şimdi olsa en ufak şiddete kıyamet kopar kabullenip susmuşuz meğer. Şimdi hemen adapte olamayan, çekingen halimin sebebinin bunlar olduğunu düşünüyorum.

23. Lisedeki matematik ve fizik öğretmenlerim. temelimin içine s*çtığınız ve 5 yıl sonra bugün bile bunun acısını çektirdiğiniz için sizden nefret ediyorum. O emekli paralarınızın hayrını görebilecek misiniz acaba ? Bir nesilin hayatını kararttınız insan müsveddeleri. (gizlinot: adjjadj kin kustum tövbe)

22. Yaşadığım doğu ilinden doğduğum, kütüğüm olan ilçeye taşındık. Henüz 8. Sınıftayım. Teknoloji tasarım dersinde ekşi suratlı bir kadın öğretmen bana kütüğümü sordu. Bende bilmediğimi söyledim. Nasıl bilmezmişim olur mu öyle şey diye tüm sınıfın önünde beni azarlamaya başladı. Gözlerim doldu ama gururluyum ya ağlamadım. Babamın doğduğu yeri sordu burası dedim. Onun babasının doğduğu yeri sordu bilmediğimi söyledim. Kadın bana cahil doğulu diye fırça attıktan sonra oturttu.

O senenin sonuna doğru fen lisesine gezi düzenlendi. Yatakhane kısmına bakıp bir kız arkadaşımla amma dağınıklar diye kendi kendimize kıkırdarken yine aynı kadın gelip bize tepeden bakıp "hıh sanki herhangi bir lise kazanabileceksiniz de" diyip gitti. İkimizde iyi bir lise kazandık.

Doğu diye aşağıladığı yerde hiçbir çocukluk travmam olmaması hatta evde ailem olmadığında bana annelik yapan öğretmenlerim vardı.

Vatanseverliğimi, ingilizcemi, bilime merakımı ben o doğu ilinde kazandım.

Henüz istiklal marşı'nı bile doğru okuyamayan okulda değil.

21. bende uzun bir süre özgüven problemi oluşmasına sebep olan ilkokul öğretmenim. zaten çok itici bir kadındı. 30 lu yaşların sonlarında habire sigara içen bir tipti. eşiyle de araları hep bozuktu sanırım ne zaman siniri bozulsa bize patlardı. birde gerzek bir oğlu vardı bizden 1-2 yaş küçük arada sınıfa onu getirirdi çocuk bize ağzını geleni söylerdi annesi hiç bir şey demezdi bizde sesimizi çıkaramazdık tabi. birgün okuldan gelirken anneme son dersin müzik olduğunu ve ögretmenimizin de bizimle şarkı söylediğini anlatıyordum. o sırada yanımızdan geçti bu. ertesi gün beni çağırıp korkunç bir şey yapmışım gibi sen sınıfta olanları annene mi anlatıyorsun dedi. Bütün gün bana bakıp laf soktu bi de. (gizlinot: sınıftaki tembel ve yaramaz bir kıza sen sinemin yanına geç iyi anlaşırsınız demesi. Son derste de bana bakıp sınıftan laf taşıyanlar var demesi.) Çocuk aklımla gerçekten kötü bir şey yaptığımı düşünmüştüm. sayısız kere herkesin içinde azarladı beni. bir kere sınav bittikten sonra ayağı kalktım kağıdımı teslim etmeye arkadaşıma da bakıp normal gülümsedim. Gelip kağıdımı suratıma attı. Sonra ayağına gidip özür diledim ne dese beğenirsiniz ben senin zaten kopya çekmeyeceğini biliyorum dedi. Tam bir dengesiz. birde ben içine kapanık çok sakin bir çocuktum. Nasıl vicdansız bir insansa artık bir çocuğa böyle davranabiliyor. Tüm yaptıklarını buraya sığdırabilmemin imkanı yok. ilkokul ögretmenini mutlulukla hatırlayan insanlara çok özeniyorum hep. ben sadece nefretle hatırlıyorum çünkü...

20. bugüne kadar hiçbir öğretmenimden şiddet görmedim, annem babam öldürürdü valla ne şiddeti selrngkşs ama gel gelelim, şiddet sadece fiziksel değil.

ilkokul öğretmenimi oldum olası sevmem, hala görürüm selam dahi vermem. çünkü öğrencileri o kadar ayırırdı ki. zengin, çalışkan, güzel falan diye de değil ha. böyle sevdiği 3-5 öğrenci olurdu, anneleri okuldan ayrılmayan tipler. e benim annem babam çalışıyor, veli toplantılarına geliyorlardı ki sorunlu bir çocuk da değildim, sürekli okula gelmelerine gerek yoktu. bu öğretmen yüzünden 5 yıl ezik bir tip olarak yaşadım, ortaokulda özümü buldum şükür rlkşgaes

bir de lisedeki felsefe hocam. dünyada tanıdığım en leş ve en öğretmen olmaması gereken insan yemin ederim. her sınıfı birbirine övüp bize sinir krizi geçirtirdi, en son ben cevap verince de bana "saldırgansın" demişti. hoş, sonraki gün annem gelince r yapmak zorunda kaldı. öğretmen dediğin kindar olmaz bir de güya. ben de senden nefret ediyorum ama liseden mezun olmuşum okulu ziyarete gelmişim. gelen herkesle konuşup benle konuşmadı, bak bak hareketlere bak. kininde boğulursun umarım püh.

19. biraz başlığı hortlatıyor gibi olucam ama geçenlerde annemle konuşurken ilkokul öğretmenimi hatırladım, aklımdan çıkmamakta o günden beri kendisi. yazayım da rahatlayım azıcık.

bende bunun küçük bir komün yaratmak isteyeni mevcuttu. sınıfı not düzenine göre hiyerarşik bir biçimde yerleştirirdi, en yüksek alanlar sağ arka köşede oturacak şekilde. sınıfta herkesin alamayacağı tropik meyve sebze yemek yasaktı, okula saçların açık asla gelemezdin. sabah kendi seçtiği öğrenciler diş fırçalama ve mendil kontrolü yapardı, çok fazla kural ihlalinde cüzzi bi miktar para toplardı hatta. biraz despot, baskıcı ve manyaktı ama severdim kendisini, götürdüğü kadar kattığı şey de çoktu çünkü. sınıf kütüphanemiz vardı örneğin, sene boyunca en çok kitap okuyana minik hediyeler verirdi.

işte beşinci sınıfta sınıf kütüphanesine 100 temel eser gelmiş, sınıfa da rastgele dağıtmıştı bu kitapları okuyun gelin diye. bana gelen kitap ömer seyfettin'den beyaz lale. bu kitabı da bilen bilir, öye 11 yaşındaki bir çocuğun hiç harcı olmayan bir kitap(gizlinot: detaylı bir şekilde tecavüz tasviri var sonu nekrofiliye doğru giden, iğrençlik ve ötesi) işte bu kız bunu okudu, sonra bakın bakın burda ne yazmışlar diye arkadaşlarına gösterdi. bu olay büyüdükçe büyüdü, öğretmenin kulağına gitti. bu kadın beni sınıfın orta yerinde azarladı arkadaş. ulan yazarken yine sinirlendim, sen kitap listesini kontrol etmeden küçücük çocukların eline böyle şeyleri tutuştur sonra ben suçlu olayım? tek yaptığım şey arkadaşlarıma okuduğum yerleri göstermek, başka bir çocuk olsa da aynı şeyi yapacaktı? zaten 100 temel eser listesinin içine ömer seyfettin koyanda esas kabahat, o çok ayrı bi konu ama böyle direk beni suçlu göstermesi çıkmıyor aklımdan. zaten kitap bozmuş yeterince psikolojimi, bi topluluk içinde aşağılanma eksik kalmış.

bundan sonraki kitabı okurken geminin kıçı falan yazıyordu, örtmenim burda kıç demiş ama falan demiştim yanına gidip bir de. nasıl korkuttuysa artık.