yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (52)
    • medya (0)

    52. Gerçekten Sonsuz uykuya dalmak bir daha hiç uyanmamak eylemi olsaydı bi dakika beklemez hayatımı sonlandırırdım sanırım. 

    Ama bunu deneyimleyen herhangi birinin yorumu olmayınca ne çıkacağını bilmediğim bir belirsizlik için ne kadar boktan bir hayatım olsa da o kadar cesur olamıyorum (gizlinot: bok da çıkabilir)(gizlinot: swh)

    Her gece sadece, ölüm benim için daha mı iyi olur daha mı kötü düşüncesiyle geçici uykuya dalmaya devam sanırım. 

    9 ekim 2022 23:10

    51. Dün 84 yaşını geçmiş babaannemi toprağa verdik.

    Ölümü memleketinden uzakta oldu. Sonra defin için buraya, memleketine getirdiler.

    Son günlerinde dediler ki toprağını istiyor, onu bekliyor. Virüstü bilmem neydi derken, ölmeden getirmeye muvaffak olamadık.

    58 yaşındaki halam dedi ki bugün "öyle böyle gitti yavrucağız." dışarıdan bakanlar çok çekiyordu, allah kurtardı diye düşünüyor belki ama 84 yaşında da olsan, sana bakan 58 yaşındaki çocuğun için yavrucağız olabiliyorsun öldüğünde. Birisi senin için bu hislerle üzüntüsünü ifade edebiliyor.

    Kimseye bir zararın yoktu babaanneciğim. 13 yaşındayken anneni kaybettiğin günden bugüne önce kardeşlerin, sonra çoluk çocuğun, sonra torunların için kendini paralamakla geçti ömrün.

    Dünyadan pek bir şey almadın, 46 kiloydun zaten, onu da verip 40 kilo ayrıldın bu dünyadan. Yılan çıyan yiyecek etim kalmadam gideyim derdin. Öyle de oldu. Melek gibi gittin.

    Seni çok seviyorum. 81. Yaşında pasta üflerkenki fotoğrafına bakıp ölümünü unutacağım birazdan. Hoşçakal.

    27 ağustos 2020 13:12

    50. Malesef günlerdir bu korkuyla baş etmeye çalışıyorum. Kendi ölümümden hiç korkum yok, fakat sevdiklerimin ölmesi.. Annemin , babamın, kardeşlerimin , yeğenlerimin, sevgilimin ölmesi. Onları bidaha göremicek , seslerini duyamayacak olmak. Korkunç bişey Allahım. Bunları düşündükçe ağlama krizlerine giriyorum. Bununla başa çıkanlara Allah sabır versin.

    29 ocak 2020 21:32


    49. Ölüme uzakken en korktuğum şeydir ölmek. Ölmek düşüncesi beni inanılmaz daraltıyor. Yok olma düşüncesi değil de, sanki öldükten sonra beni o tabuta koyduklarında, üzerime toprak attıklarinda bunların hepsini hissedecekmisim, o tabuttan çıkmak için çabalayip bir türlü çıkamayacakmışım, parazitler bedenimi yerken ben bunların hepsine şahit olup hiçbir şey yapamayacakmışım gibi geliyor ve bu beni çok korkutuyor.

    Geçen sene kötü bir araba kazası geçirdim, fren patladı ve şarampole yuvarlandik. Kaza yapacağımızı anladığım an garip bir şekilde nedense hiç korkmadım, "galiba ölüyorum" diye düşündüm. Minibüsteki herkes çığlık çığlığa bağırırken ben hemen ölümü kabullenmiştim ve gerçekten aklıma başka hiç bir şey gelmedi, biraz bile panik olmadım. Insan ölme ihtimaliyle aniden karşılaşınca o kadar da korkmuyor bence. Beni asıl dumura uğratan şey hastanede biraz kafam dağılsın diye telefona bakarken sevdiğim herkesin, kazadan bihaber hayatına devam ettiğini görmek oldu. Ben o gün ölseydim hayat gene de devam ediyor olacaktı. Hayatın ne kadar yalan, ölümün ne kadar gerçek olduğunu o gün anladım. Ve artık eskisi kadar korkmuyorum. Ölüm, doğmak kadar normal bir şey. Önemli olan nasıl öldüğün. Allah herkese ölümün bile hayırlısını versin.

    27 kasım 2019 23:43

    48. Beni belki de en çok korkutan şeydir ölüm. Her memleketten gidişimde buruk bir hisle gidiyorum.

    Ya yakınlarıma bir şey olursa?

    Koruyamazmışım gibi geliyor, sanki olacağı zaman engelleyebilecekmişim gibi. Ayrılmak istemiyor insan, belki de bilinmezliktir bizi korkutan...

    23 ağustos 2019 06:07

    47. Bazen çok uzak bazen de çok yakında hissedilen.

    23 ağustos 2019 01:38

    46. hepimiz büyüme çağındaydık. kaç yaşında olursa olsun, herkes. bütün dünya. döne döne geçiyorduk büyüme çağından. başımız döne döne. bu yüzden yiyorduk ve yemeliydik. birbirimizi ve her şeyi. ihtiyacımız vardı bir an önce büyümek için. bir an önce büyüyüp de gebermek için. yeni bir çağ başlasın diye. mümkünse bu çağa benzemeyen. çünkü bizden bi bok olmayacağını anlamıştık. o kadar da aptal değildik. o kadar da değil.

    22 ağustos 2019 22:49


    45. “Bize ne başkasının ölümünden demeyiz

    çünkü başka insanların ölümü

    en gizli mesleğidir hepimizin

    başka ölümler çeker bizi

    ve bazen başkaları

    ölümü çeker bizim için.”(gizlinot: Üç firenk havası)(gizlinot: ismet özel)

    22 ağustos 2019 15:39

    44. sevdiğim biriyle ne zaman aram bozulsa, kalbini kırsam içime “bir gün hepimiz göçüp gideceğiz, ya ben ya o, ölürse ne yaparım” hissi çöküyor ve canım sıkılıyor. bu yüzden hiç sevmem sevdiklerimi üzmeyi, kırmayı. küçükken de sürekli “acaba ölsem annemler ne yapar” diye düşünür ağlardım. çocukluk işte. dayımı ve canım anneannemi kaybettim bu zamana kadar en yakınım olarak. anneannemi hepimiz çok severdik ama çok yaşlıydı kıymetlim, ömrü o kadarmış. zor bir şey sahiden sevdiğini kaybetmek. bazen annemin 54, babamın 60 yasına geldiği geliyor aklıma da dertleniyorum. sevdiklerini kaybeden herkese sabır dilemekten başka söylenecek bir şey yok aslında. ölümlü dünya, kırmamak kırılmamak lazım. 

    29 ocak 2019 22:06

    43. Bir insanın başına gelebilecek en kötü şey.En sevdiklerinin kaybıysa söz konusu olan insan uzun bir süre üstesinden gelemiyor bu durumun.2 yıl olmak üzere annemi kaybedeli hala yokluğuna alışmış değilim.Ondan kalan hatıralarla,anılarla mutlu olmaya çalışıyorsun ama her ne yaparsan yap bir yönden hep eksik kalıyorsun.Allah sevdiklerimize sağlıklı,mutlu ömürler versin demekten başka bir şey diyemiyor insan..

    28 ocak 2019 14:12