şekeri bırakmak

1. 3 gündür yapmaya çalıştığım eylem. Çok güzel ilerliyordum ki bugün unutup ikram edilen lokumu alıp yedim. Yedikten sonra farkettim ama iş işten geçmişti. Çayı kahveyi vs şekersiz içtiğim için sıkıntı yok. Şerbetli tatlı çok severim. bugün baklava gördüm ve yemedim kendimi tuttum ama saatlerdir o baklava aklımda, hep onu yediğimi düşünüyorum. Onun dışında çevresel faktörler de çok zorluyor beni. Birşeyler ikram ediyorlar. Şekeri hayatımdan çıkarmaya çalışıyorum dediğimde yarın bırakırsın bugün ye diyorlar. Çok zor tutuyorum kendimi ama yemeden durabiliyorum. Uzun vadede başarabilirsem, olan değişiklikleri yazarım.

Edit: başaramadım.

2. Çok değil 2 yıl önce damarlarımdan kan yerine Nutella akardı. Daha sonra şekeri bırakmaya karar verdim ve voilaa bırakamadım ama epey azalttım. Çaya 8 şeker atarken, şeker yerine limon atmaya başladım, Kahvede tamamen kestim. Şekersiz 21 gün denemelerim hep 8 saatte kalsa da pes etmiyorum.

3. her hafta niyetlendiğim ama her yemek sonrası tatlı tüketerek bokunu çıkarttığım gerçeğiyle son bin yıldır yaşıyorum. insan bir şeyin doğrusunu bilip niye yapmıyor diye her gün sorguluyorum, çok zor da değil yani, alt tarafı her gün tatlı tüketme, ayda bir yine künefeni baklavanı pastanı ye, bir arkadaş buluşmasında hadi tiramisu diye gaza gelmişsin ye, pms dönemi canın çekmiş ye ama her gün yeme! yok yapamıyorum yada daha doğrusu yapmıyorum pfst :s

sonra yok sivilce çıktı, yok anksiyetem tuttu, yok kilo veremiyorum, yok dişim çürüyor... eee yani, şeker hepsinin tetikleyicisi, tüketmeyiver -- şeker temalı belgeseller seyredip oha ya zehirleniyoruz diyorum yine durmuyorum -_- iyi ki sigara filan içmiyorum hayatta bırakamazdım, sıfır irade :/

bariz bağımlılık yapıyor ama bir şeyi 3 hafta yaparsan alışkanlık olurmuş, spor yapmak, aynı saatte kalkmak/yatmak, aynı saatlerde yemek, şeker tüketmemek vb. onun ümidi var içimde, 21 gün tüketmezsem kurtulucam bu bağımlılıktan.

4. son günlerde kahvaltı ediyorum yarım saat sonra acıkıyorum. Öğle yemeği yiyorum hiç yememişim gibiyim. Hiç doymuyorum sürekli açım. İnsülin direnci böyle mi oluyormuş bilenler benimle paylaşırsa sevinirim. İşe başladığımdan beri de çok fazla kek, bisküvi hatta regl dönemi bilee  çikolata aramayan ben çikolara gofret yemeye başladım. Çene bölgemde sivilceler çıkmaya başladı. Zaten bi ayda 7 kilo aldığımı söylemek bile istemiyorum. Şimdi ise canan karatay ile ilgili bi şeyler okudum. Şekeri çıkarın hayatınızdan diyor. (gizlinot: canan karatay tarzı beslenme denemiş olan varsa yine beni bilgilendirirse çok sevinirim) zaten çay kahve vs şekersiz içiyorum beş yıldır. ama şu paketli gıdaları kesmek istiyorum asıl. 

5. kademeli olarak yapılmasını tavsiye ettiğim eylemdir.

yaklaşık 1 aydır rafine şeker, paketli ürün tüketmiyorum ve şu an hiç eksikliğini hissetmiyorum diyebilirim, ki öncesinde şeker bağımlısından halliceydim.

çayı, kahveyi 3 şeker atarak tüketirdim; öncelikle bunda bir azalmaya gitmem gerektiğini düşündüm ve bir buçuk yıl önce bir şekere indim, bir yıldır da içeceğime şeker atmaktan vazgeçtim ve içtiğim şeyin tadını asıl bu şekilde aldığımı farkettim. eskiden içtiğim şey şekerli suymuş resmen.

çaydan, kahveden çıkarmış olabilirdim ama hala gazlı içecek, meyve suyu, çikolata, abur cubur gırla gidiyordu. bir ay önce bunu da hayatımdan çıkarmam gerektiğini düşünerek şekersiz 21 gün programına başladım. ancak ben yine beyaz pilav ve patatesten vazgeçememiştim mesela, sonra buna da kademeli olarak girmem gerektiğini farkettim. ilk 21 gün paketli ürün, beyaz ekmek tüketmedim ama patates, pilavı haftada 1 kez olacak şekilde yemeye devam ettim. çikolatayı hayatımdan çıkarmak ilk üç gün için ağlatacak kadar zorlamıştı beni, dolabı açtıkça burnuma buram buram çikolata kokusu geldi, ofiste ara örünlerde canım çikolata yemek istedi, herkes bir parçadan bir şey olmaz diyebiliyor bu durumlarda, iradeli olmam gerektiğini ve bir kere bozarsam devamının çorap söküğü gibi geleceğini bildiğimden elimi dahi sürmedim. ilk haftada böyle zor geçti ve sonrasında alışmaya başladım, canım tatlı istedikçe kuru meyve, muz, ceviz-fındık tükettim. bol bol su tükettim, yemekte ızgaraya, yağsız ürünlere, tam buğday ununa yöneldim.

böyle böyle bir aydan birkaç gün fazla zamandır şekeri hayatımdan çıkardım, şimdi haftada bir kere pilav ya da patates yiyerek programıma devam ediyorum ama bu da kademeli olarak bırakma kararımdan kaynaklanıyor tabii, bir süre sonra onları da tamamen kesmeyi planlıyorum.

hiç zorluk çekmiyorum şu an, daha iyi hissediyor muyum emin değilim ama psikolojik bir rahatlık var tabii. herkes zayıfladığını belirtmiş, benim zaten kilo problemim yoktu hatta düzenli yemekten 1-2 kilo almış bile olabilirim ama ihtiyacım vardı zaten bu kiloya, o yüzden problem değil benim için. sivilcelerimde bariz bir azalma var ama şu sıralar ilaçlı tedavi dönemindeyim, şekeri bırakmak için doğru zamandı bence(gizlinot: (daha önce 3 kere ilaçlı tedavi gördüm, çözüm olmadı.))

bu program bana içerik okuma alışkanlığı kazandırdı, yemek seçerken daha fazla zaman harcıyorum tabii ama içim rahat ediyor, uzun zamandır hazımsızlık, mide rahatsızlığı hissetmiyorum. şekersiz tariflere bakıyorum internetten sürekli, deneyip güzel olunca mutlu oluyorum. hiç yoktan mutluluk point :p

ben kararımdan çok mutluyum, bundan sonra böyle devam etmeyi düşünüyorum. aklında başlamak olan herkese de tavsiye ediyorum. (gizlinot: klişe olacak ama ben bıraktıysam herkes bırakır)

6. şeker isteğimi tarçınlı kavrulmuş elma ve tarçınlı sütle bastırmaya çalışıyorum. çok önemli bir olay olmadıkça şekerli şeyler tüketmiyorum. kendi doğum günümde pasta da yememiştim. ama bazen gerçekten yemelik durumlar oluyor o zamanlar da hindistan cevizi cipsi alıyorum. içinizden diyorsunuzdur şimdi, ne yani bu kız hiç mi tatlı tüketmiyor diye. hafif sütlü tatlılara karşı değilim ama çikolatayla arama mesafe koyalı uzun zaman oldu. yazın sütlü dondurmayla yaptığım milkshake’de tüketiyorum tek, onu da ayda yılda bir çok keyiflendiğimde yapıyorum. senelik tatlı krizim gelir onda da elmalı kurabiye tüketirim. diyabet değilim ama bazen diyabetik gıdalar da tüketiyorum. kendimi daha zinde, kafamı daha aydınlık hissediyorum. çay kahve olayına hiç girmeyeyim. onlar zaten kafadan iptal.

7. yapamam. o kadar da sağlıklı olmayıvereyim. uzun yaşamak da istemiyorum. güzel yaşayayım yeter. çikolatalı pasta yiyemediğim bir hayatta ben mutsuz olurum.

tanım: yapmayı düşünemediğim şey.

8. 2 yıl önce yapmıştım. Kilo problemim vs yoktu. Sadece sağlıklı beslenmek için yapmıştım.

Çayı çok severim ve ona bile alışmıştım şekersiz ki ben çayı bal yapıp içenlerdenim.

30 gün boyunca sürdürdüm disiplinle. Yediklerimde dikkat ediyordum şeker kullanmıyordum.

Arkadaşımın çayıma yanlışlıkla şeker atmasıyla başladı herşey ve bozdum kararımı.

30 gün boyunca şekersiz hayatımda pek birşey fark etmedi ya da hatırlamıyorum.

Şuan tekrar bırakmak için motivasyonum yok. Ancak denemek isterim.

9. (bkz: i'm here for a good time not a long time)

keske yapabilsem dedigim sey. ama tatli gorunce gozum karariyor :<

10. Ekmek yemiyorum, pilav makarna çok düşük miktarda, tatlı adına tükettiklerim sadece meyve, kuru meyve, %80 kakaolu bitter çikolatadan ibaret.

Sadece çok açsam gözümün önüne türlü türlü tatlılar gelebiliyor, onun dışında iyiyim. Hiç inanmazdım ama insan belli bir zaman sonra alışıyormuş.