yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (51)
    • medya (1)

    51. son zamanlarda,daha önce olmadığım kadar şişmanlığımla yüzyüze olduğum için bu başlığa bir şeyler yazmak istedim. şişmanlık ve şişman olmakla alakalı biraz yakınacağım.

    ergenlik dönemimde girdiğim ve hala çıkamadığım bunalımlar nedeniyle bir nevi yeme bozukluğu edindim. hala düzelmiş durumda değil tabii. sadece yemekle ilişkimin sağlıksız olduğunun farkındayım ve bunu değiştirmek için çabalıyorum. obez sınıfındayım. öncelikle şişmansanız/obezseniz ve bu döneminiz bilhassa ergenliğe denk geldiyse şişman şakalarından nasibinizi almanız herkesin tahmin edebildiği bir şey. yetişkinliğe geçiş ve yetişkin olma aşamasında "aa ben büyüdüm bak çevremdekiler de büyüdü ne güzel" kafasıyla empatinin yaş aracılığıyla gelen bir şey olduğunu sanıp dibe düşme ihtimaliniz var. en azından ben düştüm eheheh.

    yüzün güzelciler,hey şşt size sesleniyorum. yüzüm güzel ama bedenimi de tam sen bu bokum gibi cümleyi söylediğin an sevme aşamasındaydım. ona değer verecek,onunla ilgilenecek ve belki de sırf bedenime iyi davrandığım için kilo dahi verecektim. amaan neyse hep insanları suçluyorum. bir 932354 kez daha bu cümleyi duysam ne olacak sanki. bir de ah bir kilo versem manken olacağımı söyleyenler. ee ben manken olmak istemiyorum ki ama ? bir sürü başarılı manken var. bana ihtiyaç olduğunu sanmıyorum ki kariyer planımda da bu yok. ah yine üst mertebe güzellik !

    bak ben de şişmandım biliyor musun,dur anlatayım sana nasıl verdiğimi.. tebrik ederim seni ! azimli ve hırslıymışsın benden çok daha fazla hem de.ama bu olayın psikolojik tarafıyla başa çıkmakta şu an gerçekten çok zorlanıyorum.kilonun nasıl verildiğini ben de biliyorum ama yapamıyorum işte. neyse,boşver. ee nasıl verdin ?

    aklıma şu an daha fazla örnek gelmedi. zaten bu ve bunların çeşitleri oluyor. bu yüzden demek istediğim şu ki şişmanlık kötüdür. çünkü kendinizle uğraşmak yerine bir de dışarıdan gelen söylemlerle ister içinizde ister dışınızda uğraşmak zorunda kalırsınız. tek tek de insanlara "bak kardeşim bu böyle böyle ben bu yüzden yiyorum.tamam mı ?" diye anlatmaya uğraşmak istemez,çoğu zaman da paylaşmayı tercih etmezsiniz..

    şişmanlık gerçekten çok kötü bir şey.zira insanların büyük bir kısmı değişmiyor. sosyal medyada body-positivity akımı veya yeme bozuklukları ile ilgili bilinçlendirme arttıkça

    "ama obeziteye özendiriyorlar !" yorumu yapan kişilere dönüşüyorlar sadece.

    bu dünya boktan bir yer ve şişmanlığınızı bile kendinizle,kendi içinizde yaşamıyorsunuz.

    6 ekim 2019 03:28

    50. gece uykusu çok önemli u konuda, yağları eriten hormonların yalnız gece çalıştıkları sebebiyle uymadan önce 6 saat önce bişey yemeyip gece 2 ile 5 arsında uyumak gerekiyor...ek olarak gündüz bol su içmek

    13 temmuz 2016 17:03

    49. Ailem dahil herkesin bana üstüne basa basa söylediği kavram. 18 yaşındayım 1.67 boyum ve 58 kiloyum. Aynaya bakınca şişman denebilecek bi insan görmüyorum. Sorun şu ki geçen sene 48 kiloydum ve iki ay gibi bi sürede 12 kilo aldım allahtan biraz verebildim. Birden birde kilo almak, dünyalarca kıyafetimin artık üstüme olmaması, yürürken nefes almakta zorlanmam bünyemin kaldırmaması, herkesin sevgilin ne kadar yakışıklıymış zayıflada kaçırma demesi (gizlinot: kendisi beni böyle sevdiğini ama zayıflamak istersem destek olacağını söyler hep ) yani ne biliyim bunlar beni psikolojik olarak çöktüren şeyler. Yani aynaya bakıyorum e normal diyorum ama insanlar bi başlıyo konuşmaya çöküyorum adeta. Neyse özet bence kimseyi takmayın yani ben başaramıyorum ama siz takmayın

    13 temmuz 2016 13:03


    48. Bende inanılmaz bir takıntı yapan durum. Ben de çocukluktan beri hep balık etliydim. Etim sıkı ve kemiklerim kalın, yani olduğum kiloda hiç göstermem daha az dururum ama 168 boyuma 69 kiloyu gördüm. O zamanki erkek arkadaşım şimdiki eşim bana biraz zayıflarsam çok daha iyi duracağımı söylemişti. O zaman kızmıştım ona beni seven böyle sevsin diye ama bana büyük bir iyilik yapmış. O yaz 56 kiloya düştüm, arada alsam da 57-58 bandında geziyorum genelde ve 34-36 beden giyiyorum. Bu büyük mutluluğu tadınca da birkaç kilo bile alsam hemen takıntıya bağlıyorum. Sözün özü kilo vermek zor ama yarattığı mutluluk hissi bağımlılık yaratıyo sürekli o kiloda kalma takıntısı olabiliyo.

    13 temmuz 2016 12:38

    47. fazla kilolu olmaktan obeziteye kadar varan skalanın adı.

    şimdi bir şişman olarak, övülmemeli ama yerilmemeli de. her girdiyi okumadım ancak pek çoğunu okudum ve mutlu oldum gördüğüm girdilere.

    nasıl zayıflık bir güzellik ölçüsü olmamalıysa, şişmanlık da bir çirkinlik ölçüsü olmamalı.

    ancak (normal dağılım eğrisi gibi düşünün) her iki ucun da sağlıksal dezavantajları olduğunu unutmamak gerek. doğaya bakıldığında insan veya insanın beslediği türler haricindeki canlılarda çok nadiren gözüken bir durum şişmanlık. fazla yeme meselesine asla değinmicem aşırı saçma bulduğum, üst girdilerde de saçmalığına değinilmiş bir konu. ancak, işlenmiş gıdalarla, gdo lu gıdalarla beslenmeye değinicem, dışarı çıktığımızda zamansal ve maddi açıdan en yakın şeyin fast food olmasına ve bu gıdaların bağımlılık yapmasına değinicem. ha tabi ki her gün tüketilmediği sürece bunlar da ne derecede şişmanlığa neden olur bilemiyorum. bol şekerli içeceklerimiz ondan da beteri tatlandırıcılı içeceklerimiz dolu etrafımızda. bugün hazır kahveler bile bir çok insanda "sivilceme bu neden olmuş" diye konuşuluyor, nedeni ise ( bir makale okumadım, bunu iddia eden kadınların dediğini aktarıcam) bu tarz fazla işlenmiş gıdaların karaciğer ve böbrek fonksiyonlarında farklılaşmaya neden olmaları olarak söyleniyor. bakın buraya kadar sağlıksal bir durumdan bahsetmemiştim bile. pek çok hastalığın ve hatta ilacın etkisi olduğu gibi bir de depresyon gibi mental durumların etkisi ( yeme bozukluğuna bağlı) olabiliyor. gerek metabolizma hızı gerek başka hormonal problemler şişmanlığı, şişmanlık da başka hastalıkları ( kalp, kolestrol, tansiyon ve hatta kas ve eklem hastalıkları..) getiriyor.

    işin bir de dayatma estetik algısı boyutu var ki amaaan. bunu dillendirmekten çok yoruldum. özetle sığ bir fikir olarak görüyorum, lütfen bununla kendinizi hiç üzmeyin.

    son olarak, eğer bir hastalıktan müzdarip olmayan bir şişmansanız, şişmanlığın getireceği hastalıklardan korunmak için çok yavaş da olsa bu durumdan dönmek için adım atmalısınız ( kendiniz için)

    eğer bir hastalıktan müzdarip değil ve amaaaan hayat da kısa bee 80 değil de 60 yaşasam olur diyosanız gelin benimle arkadaş olun swh

    13 temmuz 2016 04:50

    46. Incecik arkadaşlarıma bakınca kafayı yiyip kendimi bu kategoriye koyduğum, kimi zaman başkalarına bakıp bakıp yook yaw dediğim sıfat. Evet kıyaslamak yanlış ama bizi bu psikolojiye getirenler utansın.

    Küçüklüğümden beri hep balık etliydim. Liseye geçene kadar pek gözüme batmazdı. Ilginc bir şekilde ortaokul arkadaşlarım öyle kiloyla dalga geçen falan tipler değildi. Zaten ben de aşırı şişman değildim ama bir 10 kilo fazlam vardı.

    Liseye geçince nerdeyse tüm okuldaki kızların 55 kilo altında olduğunu fark edip şok yaşamıştım ve o zaman dank etmişti : ben şişkoyum.

    Ufak diyet denemeleri, ara ara depresyonlar, üzülme yüzün çok güzel diyen arkadaşlar bir de ilgi gösteren 1-2 karşı cins olunca yaram hafiflemişti lakin o ergen yaşımda orta şiddetli bir depresyon atlatıp (etkisinden 4 sene geçmişken bile kurtulamadığim ) 77 kiloya kadar çıktım. O yaz inat edip 68 kiloya indim. Okula başladığımda herkes çok kilo vermissin diyip durdu ama ben hala benle aynı boydaki arkadaşlarımdan en az 15 kilo fazlaydım.

    Sonrasında 2 kilo alıp verdim sürekli. Şu an 72 kiloda ve diyetteyim. Bu sefer biraz umutluyum çünkü artık şişman olmaktan çok sıkıldım.

    Dar pantolon giyip yakışmamasından, iki bacağin birbirine sürtüne sürtüne pişik olmasından, fotoğraflarda fazla yer kaplamaktan, bütün erkeklerin şişman kankası olmaktan, şişman yanaklardan, al al bitmeyen bacaklardan, oturunca 3 kat olan göbekten çok çok çok çok sıkıldım.

    Keşke bu sorunları yasayan herkes icin pratik bir çözüm olsa ama yok.

    Yaşımız ilerlemeden, bu kilolar yerleşmeden kurtulalım sevgili balık etli süslüler. Görsellik için değil, bizi beğensinler diye değil, aşınmaktan arası yırtılan pantolonlar için, aynaya baktığımızda ben bunu başardım diyebilmek için.

    12 temmuz 2016 23:18 2 temmuz 2017 13:02

    45. Önceden çok çok zayıf olup doktor doktor gezdirilip neresinden tutsak elimizde kalıcak bu denilen bir küçük hannım kızken sınav dönemine girmemle 20 kilo birden almam(2 yılda hemde) ailemin bu seferde sağlığım için endişelenip şeker konusunda çok dikkatli olmam lazım çünkü sağlıklı beslenmem için baskı yaptığı durum.ama beni mutlu eden şey ne ailem ne kas yığını erkek arkadaşım benim için kiloyu önemsemiyor.olabilicek hastalıklar korkusundan hepsi üstüme düşüyor.tabii bi anda alınan kilolara adapte olabilmek o kadar zor ki kendimle anlaşamıyorum kıyafetlerimle anlaşamıyorum eski alışkanlıklarım bile benimle anlaşmıyor gibi artık ama ailem ve erkek arkadaşımın desteğinden çok memnunum en azından kendi görüntümden rahatsız olmamam gerektiğini düşünmem gereken şeyin güzel fizik değil sağlıklı vücut olduğunu öğrettiler bana.ah bide o abur cuburdan o çikolatadan vazgeçebilsem sözlük.çikolata diye ağlar mi insan yani ağlıyormuş olmuyor tatlıdan abur cuburdan koparamıyorum kendimi

    11 aralık 2015 13:52


    44. tokken "36 bedene düşecem, incecik olacam görsünler" diye hırsa geldiğiniz ama acıkınca deli gibi yemeğe saldırdığınız durum. şişmanlık aşırıya kaçmadığı sürece sorun değil bence. "aşırı" olması ise bence sağlık sorunlarına yol açtığı raddede ortaya çıkıyor. kişi kendinden memnunsa kimseye laf düşmez. ancak burada sosyal baskı, toplum yüzünden kendini sevsen bile vücudun hakkında ki düşüncelerini değiştirebiliyorlar. yani insanı zorla bunalıma sokuyorlar adeta.

    30 kasım 2015 01:16

    43. küçüklüğümden beri başımda olan beladır. her yaz illaki spora yazılırdım, yediklerime dikkat eder bir 10 kilo falan verirdim, sonra kışın yine onları geri alırdım. 23 yaşındayım ve hayatım boyunca hep "balık etli" "fazla kilolu" "şişman" kategorilerinde bulundum, zayıflığı hiç tatmadım. kendimi hep giyim konusunda sınırlamak zorunda kaldım. çünkü giymek istediğim şeyleri denediğimde kendime yakıştırmadığım gibi etrafımdaki insanların da yakıştırmadığını ve giyersem arkamdan "aaa gördün mü brida'nın şurası pörtlemiş" falan diye konuşacaklarını biliyordum. zaten gözümün önünde başka insanlara bu yorumları yapıyorlardı. e bunları bilirken de öz güvenli olmak, toplumun dayattığı güzellik algısına inat kendim olmak oldukça zor benim için.

    bazı kadınlar görüyorum şişman olup istediğini giyen ve kimsenin fikrini umursamayan, imreniyorum onlara. sadece kendileri için yaşıyorlar çünkü. yanlış anlaşılmasın, sağlıksız olmayı onaylamıyorum burada. zaten biliyoruz kalp, şeker ve neredeyse her türlü hastalığa neden olabileceğini bu illetin. sadece şunu demek istiyorum o dış görünüş odaklı, empati yeteneğinden yoksun, acımasız erkek ve kadınlara: sizin yüzünüzden biz de size benzedik be kardeşim! biz de aynaya bakınca kendimizi beğenmez olduk, sağlığımızdan önce görünüşümüzü takar olduk, fazla kilomuzu her alanda engel olarak görüp cesaretimizi ve öz güvenimizi yerle bir ettik. halbuki hayat nasıl göründüğümüzden ibaret değil ve bizi her halimizle seven insanı bulmak da mucize değil. çünkü şükür ki hala öyle insanlar var dünyada. ama siz de medyanın, moda devlerinin oyunlarına gelmeyip azıcık bile fazlası olan insanları sanki kendiniz çok bi bokmuşsunuz gibi empatiden yoksun şekilde değerlendirmezseniz dünya çok daha güzel bir yer olur.

    türkiye'deki erkeklerin nasıl bu kadar öz güvenle kadınlar hakkında istediklerini söyleyebildikleri konusunda, kendilerini mükemmel görmelerinin nedenleri konusunda belki sabaha kadar konuşabilirim. onlar bir yana, asıl anlayamadığım kadınlar! erkeklerin yaptıkları o seviyesiz yorumlara katılan, daha da beterini söyleyen çok kadın görüyorum. neden özellikle kadınların bu kadar ezildiği bir toplumda bir de biz birbirimize destek olamıyoruz? neden her yerde sürekli birbirinin kuyusunu kazan, başkasını kötü, kendini iyi göstermeye çalışan kadınlar var? neden bedenlerimizin metalaştırılması ve tek bir kalıba sokulmaya çalışılması konusunda birleşip tek ses olmak yerine, bu erkek egemen düzene bir de biz malzeme veriyoruz?

    konu belki dağıldı, ama bunların hiç biri birbirinden bağımsız değil. gördüğünüz gibi doluyum ve sabaha kadar anlatabilirim. neyse.

    son olarak: şişmanken yüzünüze bakılmazken, adınız bilinmezken zayıflayınca her koldan ilgi görmek, şımartılmak sizce de ortaya koymuyor mu toplumun kadınlara bakış açısındaki mide bulandırıcı detayları?

    ulan sırf bunlara inat şişman kalası geliyor insanın! neyse sakinim.

    30 kasım 2015 00:14

    42. çooook kilolar verdim, 51 falan olmuştur artık, sonra azıcık ara verdim diyete, sonra yeniden başlamak için bahane aradım, buldum ve şu grubu kurdum

    https://www.facebook.com/groups/860956677351097/

    her gün ne yedim içtim hangi egzersizleri yaptım paylaşıyorum

    geçen hafta neler yedim 70,5 kg den 68 e düştüm, hepsini paylaştım ve paylayışıyorum, sadece ben değil herkes paylaşıyor, isterseniz siz de katılın, siz de paylaşın siz de motive oldun ve motive edin

    30 kasım 2015 00:06