çocukluktan kalan beğenilmeme fobisi ?

1. ben de çocuklugundan itibaren kilo fazlası olan bir insanım. tek farkımız erkeklerin ilgisini kolayca çekebiliyorum. fakat en büyük ortak yönümüz her şeyi kiloya bağlamak. insanlarla aramdaki en büyük sorun buymus gibi hissediyorum. bi senedir peşimden koşan biri vardı biz flört olduk sonrasında tartıştık bana soğuk davranıyor. benim aklımdaki tek düşünce şişmanım diye. ki bi sene önce daha kiloluydum ve beni gerçekten cok beğendiğini sürekli ifade ederdi. herneyse geçen hafta netten tanıştıgım bir cocukla bulustum. bulusmada da cok ilgiliydi eve dönünce de mesaj attı. ilgilenmeye devam etti. üç gündür yazmıyor çocuk aşırı fit ve kaslı bu nedenle şu an yazmamasını yine şişmanlığıma bağlıyorum.

şöyle söyleyeyim küçükken şişman oldugum için annemler beni az seviyor diye düşünürdüm. hayattaki tüm talihsizliklerim sanki şişman olduğum için. çünkü ben de sizin gibi çocukken bi ton zorbalıkla karşılaştım. ilkokuldaki bazı erkekler bana "dozer abla" diye hitap ederdi. ailemde de şişmanlıgım problemdi. şu an yuvarlanmıyorum tabii ki eskiye göre daha iyiyim ve toplum tarafından güzel bulunurum. o yüzden hep yakısıklı flörtlerim oldu ama asla ve asla şişman olmanın eziklğini atamadım. yeme bozuklugum oluştu sürekli kilo alıp veriyorum. hiç karakterimde sorun görmedim biri bana kötülük yapıyorsa şişmanım diyedir şeklinde düşündüm. bu sene fark ettim ki şişmanım diye değil bu durumdan ötürü hırçınlaştığım için ilişkilerim kötü sonuçlanıyor. bence yardım alın. benim hayatımdaki bi ton sorundan buna sıra gelmedi ama size mutlaka iyi gelecektir.

sevgiler

bir şişman.

2. Süslüm ben de zayıf bir insan olmayarak ( çocukluk dahil) bu durumları çokça hissettim, sonra kilo verme serüvenim oldu, sonra yeme bozukluğu geliştirdim derken sonunda bir yerlerde ( ideal sonuçlar içerisindeyim BMI a göre) sabitlendim. Benim fark ettiğim şey ben zayıfken de çok özgüvensizdim, üniversite dahil sevgilim olmadı. İnanın bana, kilo sizi tanımlayan bir şey değil, eğer kendinizle mutlu değilseniz zayıf da olsanız, kilolu da olsanız bir şey değişmiyor. Kilolu olduğunuzu söylediğiniz zamanlar size o şekilde davrananların hiçbir mazereti-bahanesi yok, onların kabahati. Asıl sizin kendinizle nasıl hissettiğiniz çok önemli, eğer özgüvenli olursanız bir iki laf etseler de sizin gücünüz karşısında ne yapacaklarını bilemezlerdi, siz de takmazdınız zaten.Siz, eminim ki hep güzeldiniz ama özgüvensizliğiniz dışarı yansıdı ve bu durumu içselleştirdiniz, bu nedenle diğer ilişkilerinize de yansımış bu durum gibi geldi bana. Son konuştuğunuz kişi hakkında da elbette birileri ile görücü usulü tanışabilirsiniz, hayat kısa.beğenmezseniz, He der geçerdiniz.Son konuştuğunuz kişi de bence öyle düşünmemiştir, ne güzel bir kızla tanıştı hem o da :) Yazmadıysa başka sorunları vardır belki, ilişki istemediğine karar vermiştir, belki birini unutamamıştır. İlgilenmemişse de sorun değil, herkes birileri tarafından beğeniliyor, birileri tarafından beğenilmiyor yani bu sizin dış görünüşünüzle alakalı değil, bunu kendinize sık sık hatırlatın. Yani dünyadaki herkesin kesin güzel kabul edeceği biri yok zaten. Sizinle dalga geçecek kadar yüzeyselse de zaten kurtulduğunuz iyi olmuştur, yine sizi etkileyen bir durum yok :) sevgiler.

3. Bu arada ben de toplumca "zayıf" sınırları içerisinde kabul edilen biri değilim, ama BMIa ya göre kilolu da değilim. Kilo verdiğim zamanlar dahil asla "zayıf" standartlarına ulaşamadım.

4. anonim 1 suslum yazdıklarınızda o kadar kendimi buldum ki bir de reglim gözlerim doldu.. tüm içtenliğimle kucaklıyorum sizi. ben de toplum tarafından güzel bulunuyorum aslında daha doğrusu toplum tarafından kimliğim hep "hayvan gibi kilo verip değişen kız" şeklinde. ne guzel hayranlıkla okudum siz erkekler tarafından ilgi görüyormussunuz bu harika bir sey eminim enerjinize yansıyordur. ben kilo versem de,süslensem de çekingenim, konuşurken myır mıyırım, utanıyorum küçükken o kadar alışmışım ki o ezikliğe hala eziğim:d

5. anonim 2 suslum, ben de sık sık yeme bozukluğu yasıyorum o yuzden kilom 60-65 arasında oynar surekli. buna tek çözüm sevdiğim bir sporu yapıp tartıya az odaklanarak buldum. ben aslında o guzel hissetme olayını son 1 yıldır yaşıyordum suslum. hani cok takmıyordum. ama bu görücü usulu tanıştığım kişiye inanılmaz bir çekim hissettim. enerjimiz de bana göre tuttu ama bunun da sebebi sanırım tecrübesiz olmam ve görsel olarak cok gösterişli bir beyfendi olması sanırım. çocuktan sonrasında ses cıkmayınca hani kendime dönüp " eee allahın eziği senin neyineydi öyle bir cocuk? ne bekliyordun ki ?" falan dedim. tamamen istem dışı iç sesim söylüyor bunları:( hani çocuk adam gibi olumsuz bir şey bile yazmıyor onu da suçlayabilirim bu durumda belki ama cezanın tamamını kendime kestim.

6. Kesmeyin süslüm valla, öyle sesler duyunca kendinize şöyle diyin: kendime şu an acımasız davranıyorum, biliyorum ki ben kendimi beğeniyorum, herkes benimle ilgilenmek zorunda değil, ben de herkesle ilgilenmek zorunda değilim. Flört konusunda ise kimse doğuştan flörtte dünya markası olarak doğmadı, ben de daha iyi flört edebilirim, biraz daha rahatlayabilirim. Her flört girişimimde evet bunu dua gibi diyorum kendime :) 

7. anonim 2 suslum bu harika telkini not edeceğim cok tesekkur ederim

8. ah süslücüm hiç kıyamam lütfen kendinizi üzmeyin. daha bi ton zorbalıkla karşılaştım. ilkokulda sınıf birincisiydim. öğretmenim bile çözdüğüm problemlerdeki çözüm yolumu merak ederdi. çözemediğim problem olmazdı yani gayet başarılıydım. fakat yine şişmanlıgımla ön plandaydım. öğretmenim sürekli laf sokardı. bi keresinde tahtada çok zor bir soruyu çözdüm üst sınıflarınmış. öğretmen de işte anonim de şişmanlığını böyle örtüyor demişti. öğrenciler de ondan yüz bulup böyle laflar söylerlerdi.

büyüyünce erkeklerin ilgisini çekmeye başladım biraz zayıfladım. ünideyken ilk gördüğü günden beri benden hoşlanan bir çocuk bunu bana söyledi. ben de arkadaşız diye uzatmadan kibarca olmayacağını üstü kapalı belirttim. her gün bin tane iltifat eden çocuk bana bi gün dedi ki "ben şişman diye adele bile dinlemiyorum" o günden sonra iki sene konusmadım. ilk barıştıgımız gün uzmanlıgı kazanayım sana evlenme teklif edicem dedi. yani senelerce aklından cıkmadıgım kişi bile şişmanlıgımla canımı yakmak istiyor.

onlarca örnek verebilirim size. onlardan daha çok ilgi çektiğim için kız arkadaşlarım bile alttan alta bununla vurmaya çalışıyor. erkeklerin ilgisini evet rahatça çekiyorum ama asla bi ego tatminim olmuyor. kendimi sevmiyorum çünkü. insan kendini sevmezse hiçbir şey ınu mutlu edemez. birinin küçük bir iması haftlarca beni ağlatabiliyor. zayıfladıgım dönemde de böyleydi. çünkü bizimki fizikten bağımzsız bir özgüvensizlik.

size tavsiyem mıy mıy olmayın. öyle değilse bile kendinize güvenir görünün dışarıda. çünkü insanlar siz kendinize nasıl davranıyorsanız onlar da size öyle davranıyor.

9. anonim 1 suslum öyle psikolojisi bozuk insanların eğitmen olmasından nefret ediyorum ya kıyamam size:( ben de ilkokulda bildiğim sorulara parmak kaldıramazdım cunku bilemezsem benimle daha çok dalga geçelerdi. öyle cok parlak bir öğrenci de değildim.

süslüm kız arkadaşlar konusunda yazdıklarınıza da cok iyi anlıyorum. beni kiloluyken ponçik ponçik iltifata boğan kızlar zayıfladıkça manipüle etmeye calıştı ki sizin gibi erkeklerin ilgisini çekmememe rağmen korktular onlardan güzel olmamdan.

10. ah ah anonim olmasak uzun uzun sohbet etmek isterdim sizinle. çocukken sonzuza dek şişman kalıcam sanırdım. yani bu esmer sarısın olmak gibi kalıcı bi şeydi benim için. bir özürdü. sanki girdiğim ortamda "özür dilerim şişmanım" demeliydim. ailemde de sürekli laf sokulurdu. şu an kimse küçük bir ima bile yapamaz bu konuda bana, sınırlarım çok keskin.

zayıfladıgım bir dönem ciddi kilo vermiştim annem ki canımdır kendisi çok severim. anonim biraz daha zayıflarsan ağzın kocaman kalacak yüzünde diyip gülmüştü. bu arada dudaklarım çok beğenilir dolgun ama koca ağızlı değilim. erkekler de kadınlar da iltifat eder. güzel dişlerim ve gamzelerim var. tahmin edin bu cümlenin üstüne kim artık güldüğü fotoğraflarda ağzını büyük bulup foto atmıyor? :)

ben kendimi sevmeyi başaramadım umarım siz bunu başarırsınız.