23 yaşındayım, çalışıyorum. babam hala dışarı çıkmama karışıyor?

1. Ailenizden baska biriyle konusun o babanizla konussun

2. Meyhane değil, canlı müzik olan bir kafe diyin.

3. Yalniz degilsin süslü . 24 yaşındayım yeni işe girdim annem saat 10 olunca nerdesin geliyomusun mesajları,aramalar..bazen mesaim uzuyor onda da aynı şekilde.Arkadaşlarla otururken mesajı görüyorum resmen keyfim kaçıyor.

 Adam akıllı konuştum birgün,haklı olarak akşam başıma bişey gelmesinden korkuyor,erkek arkadasımı tanistirdim akşamları çıkmam sorun olmuyor artık ama yine geç olunca aynı şekil aramalar devam ediyor.

Sana önerim ya düzgünce konuş anlat durumu , anlamiyorlarsa 1-2 gün trip at küs ne bileyim..anlamalarını sağla.Kolay gelsin şimdidrn

4. Benim ailem de böyle. Saat 10 u geçse aranıyorum. Asla meyhaneye gidiyorum demem mesela. Sinema avm vs derim. Alıştım sanırım ya idare ediyorum. Arkadaşımda kalacağım faşan deyin sabahlamak istediğinizde. Ben başka çözüm bulamıyorum. Yalan olarak da görmüyorum farklı zamanlarda yetiştik. Onlara doğru gelen şeyler değişti artık... çatışmak iki tarafı da yıpratıyor.

5. meyhane yerine kafe demek istemiyorum çünkü artık yalan söylemekten sıkıldım. meyhane gece kulubu falan böyle yerler artık lüks ya da aykırı kötü yerler olarak görülmüyorlar bunu anlaması gerek. ve zaten kendisi de meyhaneyi, canlı müzik olan yerleri çok sever. o yüzden hiç çekincem yok bu konuda zaten gittiğim yerler ben içmesem de her zaman alkollü yerler oluyor alıştılar artık sarhoş gelmediğim sürece.

ama dediğim gibi olay içkili mekana gitmek değil..

6. Süslü iş yemeği falan desen önce. Tüm iştekiler gelecek falan. Sonra yavaş yavaş alıştırsan 

7. Aynı şekilde ben de böyleydim lisede. Arkadaşlarımın ne doğum günü partileri oluyodu, piknikler vs göndermiyolardı. He yollamak için bi şartları vardı onlarda benle gelecekmiş. Şaka falan değil he ciddilerdi. Hayalimdeki lise bok oldu. Ev okul ev okul gidip geldim. Arkadaşlarım beraber ne konserlere, etkinliklere gitti ben ise sosyal medyadan fotoğraflarını beğendim. Küçük bir çocukmuşum gibi davrandılar. Şimdi daha iyi durumdayım. Ders çıkışında arkadaşlarımla çay kahve içmeye rahat gidiyorum. İleride çocuğum olursa bu sıkıntıları ona yaşatmak istemiyorum. 

8. ha sunu ekleyeyim ben zaten gece disari cikabiliyorum. ama 11de eve gelme sartiyla. ve bundan sonra bu kurala uymayacagim fakat olacaklari minimize etmeye calisiyorum..

9. bu konuda yapılabilecek bir şey olduğunu düşünmüyorum. benim babam da öyle eski kafalı ve aşırı inatçı, kendi maaşını alan 31 yaşındaki ablamla sırf bu konu yüzünden 7-8 yıldır aynı evin içinde küsler. eve akşam 9:40'ta geldiğim için yaklaşık 2 ay önce bana da küstü. ben konuşmama rağmen konuşmuyor benimle. kendimi evde fazlalık gibi hissediyorum ama 21 yaşında bir öğrenciyim şimdilik gidebileceğim başka bir yer yok. eve asla geç gelemiyorum, arkaşlarımın çağırdığı yerlere gidemiyorum. güzel vakit geçirdiğim sırada sürekli saate bakmak, eve koşa koşa gelmeye çalışmak artık o kadar sıktı ki beni.. keşke kızsa, konuşsa, duygularını söylese yani. sanki aşırı utanç verici bir şey yapmışım gibi beni görünce yolunu değiştiriyor.

10. bu tarz şeyleri şöyle yap, ben şurdayım şu saate evden çıkacağım tahminen şu saate dönerim haberiniz olsun. zamanla alışıyorlar, okula ilk defa giden çocukların çoğuda ağlayarak eve dönmek isterm ama sonra aışırlar ve yıllarca hatta ömür boyu okurlar. ebeveyn olarak koruma güdülerini anlıyorum ama 23 yaşında aklı başında parasını kazana bir insanın bu tip özgürlüklere ihtiyacı var, buna alışıyorlar zamanla. geri adım atmayın ve evden çıakrken herşeyi unutup çıkıp, eğlenin. öleceğimiz günü bilmeden yaşadığımız bir dünyada bunlara üzülüp, planları ertelemek çok saçma bir daha 23 yaşına dönemiyoruz malesef.