aşırı aşırı uzun bir soru olabilir ama bu evden nasıl çıkabilirim?

1. annem tam anlamıyla kontrol manyağı bir insan. her şey onun dediği gibi olsun onun haberi olmadan bu evde karınca gezemez kafayı yer. 15 yaşında erkek kardeşim var bazı akşamlar onunla bilgisayar oyunu vs oynuyoruz ve evde hem kuş hem de benim kedim olduğu için ikisini ayırmak amaçlı kediyi odaya alıp kapıyı kapatıyoruz. mesela geçen akşam odaları ayırdık (zaten ayrıydı da ben bilgisayarın olduğu odada yatıyodum şimdi o odaya kardeşim geçti ben kendi eski odama geçtim) annemin tepkisi direkt “böylesi daha iyi oldu zaten kapıyı kapatıp durmanız hoşuma gitmiyodu” aynı şekilde eğer odamın kapısı bi sebepten kapalıysa ve içeri girecekse asla haber vermez kapıyı tıklatmaz direkt içeri dalar. kardeşime de aynısını yapıyor. ben ilk başta bu evden gitmeden önce kapı bile kapattırmazdı hemen gelir açardı noluyo bu odada neden kapı kapalı diye. özel alana, kişisel eşyaya, kişisel hayata, görüşlere asla saygısı yoktur. sevgilimle birlikte yaşamamızı biz zorla kabul ettirdik bir bakıma. 

bir tane de köpeğimiz vardı o şimdi erkek arkadaşımla kalıyor kedi bende. anneme köpeği birkaç haftalığına getirmek istiyorum dediğimde hep geçiştirdi veya hayır dedi neden diye sorunca da “öyle bu evde benim sözüm geçer” diye cevap veriyor ve bu espri değil gerçekten böyle düşünüyor ve bunu uyguluyor. ara sıra kocası (üvey baba) kardeşim vs köpeğin gelmesini istediklerini söyleyince de kediyi ona ver köpek gelsin o zaman ikisini birden istemiyorum hem kedi sevdirmiyo bize köpek sevdirir vs diyor. tabii ki ikisini birden evde istememesini anlarım ama bu şekilde şart koşması ve kediyi ver o zaman demesi benim tepemi attırıyor. 

evde kendime uğraş bulmaya çalışıyorum boya siparişi verdim internetten. anneme “boya sipariş ettim odada bir şeyleri boyayacağım ama gaza gelip evin her yerini boyarım diye korkuyorum” dediğimde ise “o odada ne yapıyorsan yap odanın dışında bir yer boyadığını görmeyeceğim” diyor ciddi şekilde kızarak ve azarlayarak. hem de ben şakayla karışık söylediğim halde. 

burada yaşarken dil kursuna gidiyordum o ülkede okumak istediğim için ama üni için gidince kurs da ülke de yalan olmuştu. şimdi hazır en az 6 ay burdayım kursa yeniden başlamayı düşünüyordum belki okulu dondurup gerçekten de o ülkede okumaya başlamak gibi planlarım vardı. anneme daha kursa yeniden mi gitsem dediğim an “saçmalama” diye bağırdı. sanki e5te kendimi satıcam dedim öyle bir tepki. nasıl ödeyeceğimizi hiç düşünmüş müyüm sadece kendi isteklerimi düşünüyormuşum vs vs. halbuki ben çalışmayı ve kazandığım parayla ödemeyi düşünüyordum (gizlinot: freelance çalışmaktan bahsediyorum ayrıca birikmişim de var ve kurs zaten iki ayda bir 700 tl gibi bir şey o parayı hayli hayli kazanıyoruz yani durumumuz kötü de değil ama o hiç bunları sormadı bile)

2. ayrıca ben sabaha kadar uyumuyorum genelde salonda puzzle yapıyorum ve aşırı kısık sesle müzik dinliyorum bir yandan ama o sabah 5-6 gibi gelip son ses televizyon vs açıyor evde herkes uyurken. 

türkçe dublaj izlemeyi sevmediğim için bana ukala falan diyor. 

annemi kötülemek için yazmışım gibi gelebilir size ama inanın amacım o değil. bu yazdıklarım ise daha birkaç günde yaşananlar. eylüle kadar olacakları düşünemiyorum bile. kendisi her zaman hedeflerimi küçümsedi. dövmeci olmak istedim "salak mesleği o bi çizginin üstünden geçebilen herkes dövmeci olabilir" dedi. tasarım okumak istedim "zekanı buna mı harcayacaksın" dedi adli tıpçı olmak istedim "doktor olmak varken neden geri planda kalasın" dedi. 

böyle böyle kendisi farkında olmasa da hep hedeflerimi küçümsedi, beni hayallerimden soğuttu. 

ben bu evde kalmak istemiyorum ve babamın yanına da gidemem. şu karantina süreci biraz hafifleyince bu evden nasıl çıkabilirim bana bir akıl verin lütfen. 

3. gerçekten çok uzun olmuş lütfen kusura bakmayın. çok dolmuşum biraz içimi dökmüş oldum sadece. bu anlattıklarım %1 bile değil. onun yüzünden kaç hayalimden vazgeçtim hedeflerimi yarıda bıraktım bi köşede sindim belli değil. ve bu zamana kadar bana uyguladığı psikolojik şiddetin haddi hesabı yok. ona karşı kin ve öfke doluyum resmen anlayacağını bilsem karşıma oturtup saatlerce hatalarını yanlışlarını yüzüne vururdum ama bunu yapamıyor olmak beni sadece daha çok sinirlendiriyor. 

4. Bence biraz da siz drama queensiniz ben evden gitmeliyimmmmlik bir sorun görmedim. Bunlara ek olarak kendi paranızı kazanmıyorsanız bence evden çıkamazsınız. Benim çocuğum olsa benimle ayni sehirde baska evde otursun diye para mara vermem.  Tip kazanacak basariya sahip olup da dovmeci olacagim diyen birine ben de derim yav ne ettin sacmalama, cok istiyorsan hobi olarak gene ol derim. Bahsettiginiz kurs da umarim onlinedir

5. Sabırla okudum acaba gerçekten annende bahsettigin problemler ne diye. Ama bir sey yok gerçekten. Yazdıklarından analdigim kadarıyla serbest yetiştirmişler seni be şu anda sana ne yapsa batıyor. Ben annenden ziyade senden pek hoşlanmadım kusura bakma.

Hatta bir de bayıl soru sahibi...

6. tabii ki bu karantina döneminde çıkıp kursa gitmeyi düşünmüyorum zaten ben bu olaylar bittikten sonra başlamayı düşünüyordum. ayrıca yeniden eve çıkarsam da kendi paramla çıkacağım tabii ki iki yıllık evden ayrılışımda da annemden 300₺ limitli ek kartı dışında tek bir yardım almadım o kartı da ben istemedim zaten kendisi çıkartıp verdi. onun dışında ne yaptıysak biz kendimiz yaptık. 

sevgilimle yaşamamı kabul etmesinin uç bir nokta olduğunu biliyorum onu zaten "bunu bile zar zor kabullendi" anlamında değil "en azından bunu kabullendi" anlamında yazmıştım. 

son olarak da kendimi açıklamak için yazıyorum, bu anlattığım olaylar bir sorun teşkil edecek şeyler değil ben de farkındayım. "annem bunları yapıyo gidicem burdan böhüü" diye ağlamak için yazmadım onları sadece karakter olarak az çok fikriniz olsun diye yazdım ve en güncel olaylar olduğu için aklıma da direkt onlar geldi doğal olarak. bunun öncesinde çok çok daha büyük şeyler yaşandı ve bu özlem giderme canım cicim dönemi bitince yine yaşanacağını biliyorum. annem hep böyle bir insandı ama iki yıl ondan ayrı yaşadıktan sonra şimdi bu ortama yeniden dönünce bana daha çok batmaya başladı sadece. boğuluyor gibi hissediyorum. 

7. şu an bu yazdıklarım inanın hiçbir şey beni sinir eden gitmek istememi sağlayan şeyler zaten bunlar da değil. ben ötesinden korkuyorum. birkaç haftaya eskisi gibi olacağını biliyorum çünkü. sizin şu an bu yazdığım minicik şeylerden beni anlamanız imkansız farkındayım ama bunun gibi binlerce şeyin ince ince doğduğunuzdan beri içinize işlendiğini düşünün. empati yapmaya çalışın. 

serbest falan da yetiştirilmedim ayrıca tam tersi 18:30dan sonra eve giremezdim, alkolü bırak alkol içen arkadaşla bile görüşemezdim, gideceğim yeri en ince detayına kadar hesap verir oradan fotoğraf atar gerekirse videolu arardım, okuldan sonra arkadaşlarla gidip bir şeyler yiyelim gibi ani planlarım olamazdı, biriyle buluşacaksak en az bir hafta öncesinden belirlememiz gerekirdi ki annemden izin alayım ve daha bir sürü şey...

8. bunları bir drama queen olarak mı yazıyorum bence hayır. üniversite için başka şehire okumaya gidebilmemin tek sebebi anneme rest çekip gitmiş olmam yoksa onun yanında okusaydım eminim okula kadar da her sabah elimden tutup götürmeye çalışırdı.  şu an sadece bu yazdıklarımı okuyarak bir çıkarım yapmanız imkansız ve buna uğraşmanız da anlamsız. ben becerebildiğim kadarını, ifade edebildiğim kadar anlatmaya çalışıyorum. 

9. Drama queen anne sahib birisi olarak seni çok iyi anlıyorum. Anneni kırmadan ve dramayı tetiklemeden nasıl söyleyebilirsin? Hiç bi şekilde. Saygılı bi şekilde kısaca evden çıkmak istediğini anlat ve toparlan çık imkanın varsa. Ne yaparsan yap ne dersen de onun için yeterli olmayacak. Hep içinden en tartışma yaratacak kısmını cımbızlayıp onun üstüne gidecek, duygu sömürüsü yapacak, emir vermeye çalışacak vs vs sen daha iyi biliyosundur. Kararlı ol ve umursama en az onun kadar. Bunun başka yolu yok maalesef.

Yukarıdaki bazı empati yapamayan (anlıyorum onları da gerçi) süslü kardeşlerimizi de umursama. Annenle 1 hafta kapansalar bi eve topukları kıçlarına vura vura kaçarlar. 🤷

10. Baskın bir karakter olduğu belli. Ama bunlar değil zaten sorun bunlar değil diyip sorun diye bunları yazmışsın. Sorun ne yani dövecek mi? Saçını mı yolacak? Küfür mü edecek? Elle tutulur bir şey yok. Kapıyı örtme dedi. Dövmeci mi olcan dedi. Evin her yerini boya yapma dedi. Vs.vs.

olayları büyüten bir tip olduğunu, tam bir drama Queen olduğunu düşünüyorum. Buradan destek ve evden çıkmanı içine sindirebileceğin bahaneler arıyorsun.