adhd teşhisi konmuş biri var mı? belirtileri nelerdi ve hangi şiddetteydi?

1. Ben varım. Süslü senin belirtiler de adhd içerisinde var olan belirtiler ama benim çocukluğumdan beri çok ağır semptomlarım vardı. Adhd'nin en boktan belirtisi öncelikle unutkanlıktır. Beyninde binlerce sekme açık olduğu için beynin tabiri caizse hiçbir şeyi doğru düzgün kaydedemez. Kaydettiğini de genellikle ha deyince geri getiremez. Görüş alanından çıkan bir şey artık senin için var olmaz. Misal ocakta çayı unuttun diyelim mutfağa bir dahaki girişine kadar hatırlayamazsın. Çünkü mutfaktan çıktığında artık onun beyninde varlığı son buluyor gibi. Kaç tane tencere tava yaktım böyle. Ya da misal biriyle kavga ettin diyelim sonrasında sen bana bunu bunu dedin ben sana bunu bunu dedim falan diye kronolojik olmasa da aşağı yukarı ne yaşandığını falan söyler ama sen sadece kavga ettiğinizi hatırlarsın konuşulanları bölük pörçük hatırlarsın. Kimseyi gerçekten ilgi çekici bir şey anlatmadığı sürece asla dinleyemezsin. Ya da biri önemli bir şey konuştuğunda saçma sapan bir şey söylemek için sözünü kesersin çünkü kafa dağılıp başka yere gitmiştir. Ve bu ikisi için de suçluluk duysan da elden bir şey gelmez. Bir şey anlatırken de daldan dala atlarsın, aynı anda otuz konu gelir geçer aklından karşındakinin beyni yanar. Okulda insanlar ders dinlerken sen kalkıp hareket etmek istersin çok zor gelir oturup dinlemek. Okulu ben bir buçuk yıl uzattım o da köpek gibi çalışarak çünkü dinleyemediğin dersi sonrasında telafi etmek çok zor oluyor. Bazen bir olay altı ay önce mi oldu bir yıl önce mi yaşandı emin olamazsın çünkü zaman ile ilgili ayrıntıları da hatırlayamazsın. Adhd'ye bir de anksiyete eşlik eder genellikle. İnsanlar yanında sakin sakin seninle aynı işi yaparken sen o sıra psikolojik olarak çökmek üzeresindir çünkü hem sabit durmak hem işine odaklanmaya çalışmak zihinsel olarak çok yıpratıcıdır ama bunu genelde maskelediğin için kimse fark etmez. Yukarıda yazdığım her şey yapmak istediğin, yapmak için yeterince motive olduğun ama tıpkı gaza basamadığın bir arabayı hareket ettirmek gibi asla yapamadığın şeyler. Yani asla motivasyon eksikliği değil ya da elimizdeki telefonlar sebebiyle içinden geçilen dopamin bağımlılığı değil. Adhd'de dopamin reseptörleri doğuştan düzgün çalışamaz. Bu sebeple de tedavisi henüz yoktur. Kullanılan ilaçlar tedavi etmez, günü kurtarır ve mümkünse adhd ile yaşamayı öğretmeyi amaçlar. Eyyorlamam bu kadar.

2. En önemli belirti bence mutfağa su içmeye gitmişken aa burası da çok kirliymiş diye temizlik yapmaya başlamak temizlik için banyodan bir şey almak isterken banyodaki kirli noktayı fark etmek ve ona başlamak derken müziksiz yapamayacağına karar verip hoparlörü almaya odana gitmek o ara odanın dağınık olduğuna karar verip odanı toplamaya başlamak derken eski günlüğünü bulmak ve onu okumaya başlamak sonra gelen kötü kokuyu fark etmek. Mutfağa su içim değil ekmek kızartmak için gittiğini hatırlamak ve tavayı yakmış olmak. O ara annenin gelmesi ve anahtarı kapıda 1milyonuncu kez unuttuğun için sana kızması.

3. He bu arada adhd yok bende sadece ad var. Çoğu zaman hiperaktivite ile beraber görüldüğü için anlaşılamayabiliyor ama ad'si olan kişi de var yani. Mesela ben asla dersin ortasında kalkıp hareket etmek istemezdim ama dersi de dinleyemezdim.

4. Senin yaşadığın şey günümüzde herkesin yaşadığı şey. Dehb öyle her dikkatimi toplayamıyorun diyene konan bi teşhis değil. Eşime teşhis kondu mesela 2 sene önce. Çalıştığı projeleri bitiremezdi, yemek yemeyi unutur 24 saatten fazla aç gezerdi. 4 üniversite değiştirdi asla devam edemedi, bi türlü nihayete erdiremedi. Konuşup kendini ifade ederken bile zorluk çekerdi kafasını toparlamakta, dümdüz anlatması gereken şeyleri dolandıra dolandıra bezdirirdi karşısındakini. Ayırca karşısındakini dinlerken dikkati dağılır, bi anda alakasız bi konudan bahsetmeye başlardı. Toplantılarını, randevularını unuturdu. Randevusu için alarm kurmayı denedi alarm kurmayı unuttu. Telefona bakmaz, ararım sonra der haftalarca arayana dönmez, aynı anda 10 işe başlar 10unu da yarım bırakırdı vs vs......

Bu durumlardan da tetiklenen Depresyonu sebebiyle nihayet psikiyatra gitti. Psikiyatr da upuzun bi test yaptı ve yetişkin dehb tanısı aldı. Ritalin kullanıyo, concerta denedi iyi gelmedi ona. Rit.i de hergün değil çalışması gereken zamanlarda kullanıyo çünkü bi.şey yapması gerekmeyen günlerde almayı anlamsız buldu. Zaten tedavi etmiyo sadece iş görebilir hale getiriyo insanı.

5. anonim 1, ben de öyleyim. sinemada durumum daha iyi ama evde bir şey izlerken mutlaka bilgisayarım açık oluyor ya da telefonu elime alıyorum.

anonim 2, çok sağol detaylı cevabın için. yerinde duramama durumu yok bende. ama yazdıklarından bazılarını yaşıyorum. özellikle unutkanlık son zamanlarda sıklaştı. yemek yakmıyorum, yemek yaparken mutfaktan hiç çıkmadığım için. ama mesela su kaynatıyorum çay yapıyorum, o arada başka bir şey aklıma geliyor ve çayı unutuyorum mutfakta.

anonim 3, bu ara ara oluyor bana. her zaman değil ama. su içmek için girdiğim mutfakta lavabo ovmaya başlıyorum bazen.

anonim 4, zaten ben de daha ciddi belirtileri vardır diye yazmıştım. kendi kendime teşhis koyma niyetinde değilim. zaten umarım ki değildir. baya kötü bir şey eşinizden de bildiğiniz gibi. zaten başka hastalığım var, bir de bunun için ilaç kullanmak istemem hiç.

teşekkürler yanıtlarınız için. 

6. A3 +1 bu kadar iyi anlatabildiğin için tebrik ederim. Çünkü bir şeyi ayrıntılarıyla konudan kopmadan anlatmanın ne kadar zor olduğunu biliyorum:) ben de 6 ay kadar ilaç kullandım. Başlarda moralim bozulmuştu. Normal insanlar böyle miymiş yani nasıl olur ama bu çok adaletsiz diye diye gezdim durdum. Çünkü bu rahatsızlıkla doğmuş bir insan için her şey x3 çaba gerektiriyor bence. Ya su doldurmak nasıl bir olay haline gelebilir mesela. Bardağı sebile koyup o dolarken yemeği karıştırayım yanmasın derken aa çöp dolmuş, dur şu kediyi de bir mıncırayım, kapı çaldı açayım. Sonuç mutfağı defalarca damacana suyu bastı:(( hayır mutfağı terketmesem ayaklarım ıslanacak fark edicem ama ben çoktaaan evin bambaşka bir köşesindeyim. 

7. Oh be şükür, adhd li süslüler sonunda. Yazılanların hepsine bir imza da benden. Bana tanı 2017 de 36 yaşındayken kondu. Psikyatristimin uzmanlık alanıymış ve aslında ilk seansta anlamış ,sadece biraz daha dinlemiş üçüncü seansta bana ritalin yazmıştı. Ben ilaca karşı olduğum için o zaman almamıştım. Bu sene denemek istedim,denedim ve anladım ki ben adhd mi boş ve sessiz bir beyinden daha iyi idare edebiliyorum,anında bıraktım. Çok şey anlatabilirim süslüm ama doktorun tanı koyması ve seni yönlendirmesi en doğrusu olur. Tanı konulduktan sonra aslında aptal olmadığımı hatta doktorumun söylediğine göre beyinsel işlev olarak evrim basamağında ileride olduğumdan bahsetmişti. Sanırım bu durum adhd geneli için geçerli. Bundan sonra tüm hayatım değişti resmen hayallerimin peşinden koşup gerçekleştirdim. Diyeceğim odur ki -inş bağlicam- yapabilirsen bir doktorla görüş,hayatını nasıl düzene sokabiliceğin konusunda en iyi o yönlendirir. 

8. evet basedemedigim durumda doktora gidecegim kesinlikle.

tecrube paylasimi baya onemli bence bu konularda. insana yalniz olmadigini hissettiriyor.

9. Kesinlikle. İnstagram sayfaları takip ediyorum,oh be diyorum. Tek değilim. Dalga geçilme riskini alsam da herkesle paylaştım. Oyunculuk yapıyorum,sağımı solumu bilmek,repliklerimi hatırlamak,oyun metnini anlamak benim için aşırı zor,herkesten beş kat daha fazla çalışmam gerekiyor,çalışıyorum da. Provalarda yaşadığım salak galiba bakışlarını umursamamaya çok çalıştığım zamanlar oldu ama eve gelip cenin pozisyonunda ağlıodum. Durumumu anlatınca -arada dalga geçseler de- daha anlayışla yaklaşmaya başladılar. Çok dalga geçerlerse neurotypical ların beni anlamasını beklemiyorum diyorum. Zor ama sanki özel bir güç gibi de,bir anda kimsenin düşünemediği noktaları birleştiriveriyorum,çok hoşuma gidiyor. barıştım ben süslüm. İnşallah tanın konunca sen de bu rahatlığa erişirsin. 

10. anonim 7 süslü, istanbuldaysanız doktorunuzu sorabilir miyim? ablam uzun süredir yetişkin adhdsinde uzman, güvenilir birini arıyor da.