ailemden bıktım yaşadığım evden utanıyorum?

1. Ayri eve ciksan suslum

2. yani ev onların sonuçta senin yapabileceğin pek bir şey yok kendi evine çıkmak dışında.

3. Süslü 26 yaşındaymışsınız ayrı eve çıkma vaktiniz gelmiş gibi

4. 1+1, ev fikri bu senaryoda maalesef kulağa harika geliyor süslü

5. Yaşlı insanlar için eşyalarını değiştirmek sandığın kadar kolay değil. Ablan evlenmiş gitmiş, sen de gideceksin neden değiştirelim diye bile düşünüyor olabilirler. Kendi evine çıkmak dışında yapacağın bir şey yok. Bir de ailenden utanman demek kendinden utanman demek, kabul etmen lazım 

6. Belli yaştan sonra aile evindeki düzensizlik batıyor ya. Eşyalardan çok düzensiz kullanışsız olması seni rahatsız ediyor bence. En azından banyo yenilenmesi lazım . Kendine ait odan varsa odanı değiştir iyi gelir. Yazlık gibi eviniz varsa bir kısmını oraya taşısanız da iyi olur. Ama bunun çözümü ayrı eve çıkmak

7. Aman orası senin evin degil bosver

8. süslücüm seni anlıyorum, ben üniversiteyi kazanıp gidene kadar benim aile evim de aşağı yukarı anlattığın gibiydi. benim odam, banyo filan normaldi daha doğrusu da, salondaki koltukların, vitrinin, büfenin filan tıpatıp aynılarını herhangi bir yeşilçam filminde rahatlıkla görebilirdiniz... ailemin de durumu olmadığından değil; aşağı yukarı senin saydığın gelir kalemlerine sahipler. yanı sıra iki kişi müdür emeklisi maaşları, fiziki birikimleri de cabası.

fakat benim ailem konservatif, yeniliğe dirençli, garantici, konfor alanından çıkmaya pek cesareti olmayan, deyim yerindeyse "memur zihniyetli" bir hayli de yaşlı insanlar (şöyle söyleyeyim, ben 30 yaşındayım, abim 50 yaşında).

bu yüzden ben de yıllarca eve arkadaşlarımı çekinerek çağırdım. evi yeniden dekore edelim diye aileme çok ısrarcı oldum. fakat, hep bir bahane, hep bir erteleme, hatta bütçe ayıramayız (?) cümleleri... bir de "artık böyle dayanıklı/kaliteli mobilyalar üretilmiyor" masalı :) falan filan derken kendi hallerine bıraktım. neticede kendi evleri, kendi kararları süslü. çok da ısrar etmemek lazım. nitekim ben de üniversiteden dönünce kendi evime çıktım ve istediğim gibi döşedim. onlar da bir müddet sonra çağa ayak uydurup çok sevdikleri mobilyalarından ayrılmayı başardılar... belki sen de artık eve çıkma fikrini düşünebilirsin? çünkü ev dekorasyonu cidden çok önemli, bazı objeler, ışıklandırmalar bile insanın ruhunu daraltabiliyor. onlar öyle mutluysa, sen de kendi evinde mutlu olabilirsin belki...

9. Şimdi burda senin evin değil ailenin evi istediği şekilde yaşarlar diyip sefaleti de normalleştirmeyin ya. Duşakabin, duş ya da küvet yokmuş para olduğu halde bunu yaptırmamak da normal değil. Aile çocuklarının konforu için değil kendilerinin rahatı için yaptırmalı. Biri duş aldığında heryer ıslanır kurulamakla uğraşırsın. Boşa bir çaba. Rutubet de olur. Hadi koltuklar neyse de banyoyu yaptırmak konfor alanı değil ihtiyaç zaten

10. aa bu arada ben banyoyu atlamışım ya, evet banyo olayı hiç normal değil süslü, hatta hijyenik bile değil. en azından banyolarını kendi sağlıkları için yaptırabilirler aslında. banyoya da mı çok direnç gösteriyorlar?