annem çok pasif agresif bir insan. onu üzmek istemiyorum ama artık nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum?

tam olarak her şeyi anlatamam tabiki de burada ama bu tavırları sadece sinirliyken, bana kızdığında olmuyor. en basitinden karnım aç olmuyor, yemek fazla yiyemiyorum. "eline sağlık doydum ben" dediğimde bana cevap olarak "hayır beğenmediğin için yemedin" diyor. yani sürekli bir cümlemden, hareketimden bir şey çıkartmaya çalışıyor. 1 ay önce kendisiyle tartıştık. tartışmadan sonra düzgünce konuşma isteği onda tabiki de olmuyor. "e git sen konuş" diyeceksinizdir. küçüklükten beri yapıyorum zaten. kavga ettiğimizde annem sürekli trip atar, yüz asar. küçükken hatırlıyorum. özür dilemeye yanına giderdim. "çok geç artık, geçti, geç kaldın" der beni odama geri yollardı. o ne zaman trip atmaktan sıkılsa o zaman ne bir özür dileme, ne bir durum değerlendirme olmadan geri barışmış olurduk. sağlıklı iletişim kurulması imkansız bir insan. kendini açıklamaya çalışması 1 ya da 2 kere olmuştur. birinde 12 yaşındaydım lise sınavına çalışırken geldi, ders çalıştığımı bilmesine rağmen ağladı ağladı gitti. diğeri de yine bu tarz bir şeydi. iletişime çok kapalı bir insan. ben tam tersine konuşmayı, konuşarak bir şeyleri çözmesi seven biriyim. ama karşılığını alamadığım için anneme o şekilde yaklaşamıyorum. küçükken ben de aynı annem gibiydim. beni üzen kıran bir şey olunca suratımı asar otururdum. babam hiç bana kızmadan, sinirlenmeden ben her annem gibi davrandığımda yaşımın kaç olduğuna bakmadan benimle bireymişim gibi konuştu. o şekilde duygusal olarak stabil bir insan oldum. annemi kırmak istemiyorum süslüler. ama küçükken yaşadığımız bu şeyleri hatırlayınca bir soğuma geliyor. şu an evde olmam geçici bir durum biliyorum sonrası burada olmayacağım ama evde çok gergin oluyorum. bir yandan annemin kötü bir insan olmadığını biliyorum ama sürekli her hareketimden her cümlemden bir şeyler çıkartmaya çalışan birisi var. hatalı olmasına rağmen bir özür bile dileyemeyen bir insan var. üstüne üstlük hatalı olmasına rağmen o istediği zaman barışıyoruz. bana ne dediği nasıl davrandığı önemli değil, onun için üstünden zaman geçtiyse olay direkt "sen hala mı bana küssün ya?" oluyor. "evet küsüm çünkü bana böyle davrandın ve sonra olayı geçiştirdin" desem olay daha da büyüyecek annem bu cümleyi kendisine saldırı sayacak ve daha da gerginlik çıkacak. o yüzden susuyorum ama sustukça içimde büyüyor.