annem normal değil? gerçekten problemleri olan birisi ve hem bana hem babama her şeyi zehir ediyor?

sadece abim biricik oğlu ve onun karısına kul köle. onların da onu taktığı yok zaten. neler diyebileceğinizi tahmin edebiliyorum ama atsan atılmaz anne sonuçta. ayrıca babama da çok üzülüyorum. ben zaten ayrı bir şehirde yaşıyorum. bir süreliğine aile evine geldim. daha iyiye gideceğine iyice kötüye gidiyor davranışları. hep sorun hep sıkıntı. kendi evime gittikten sonra artık psikoloğa gitmezse onunla iletişimimi kesmekle tehdit etmeyi düşünüyorum. doğru yöntem bu mu sizce ? iletişim kurmak için sakin olmayı denedim, onun gibi baskın olmayı denedim. başaramadım. uzaktayken iletişimimizde bir sıkıntı yok ama bir araya gelince ikinci güne gelmeden kavga çıkıyor. sizce o yöntemi deneyip onunla görüşmeyeceğimi mi söylemeliyim ? geri teper mi? gerçekten yoruldum.

2. Dahs farklı bir versiyonu yaşadım/yaşıyorum. Anneme psikolog randevusu aldım ilk ona sormadan ve öğrenince(randevu zamanına yakın sms gitti) "ben deli degilim" dedi(bunu diyen de üni mezunu bir kadın)ve iptal etti. Neyse aylar gecti bizim sorunlarimiz devam ediyor tabi. bu sefer anasının yanından geldi istten neyse bu sefer babam psikologa gitmesini soyledi "bir cocugunla aran yeterince bozuk, bu gidisle onu toparlayamadan 2.cocugunla da aran bozulacak" toplasan 3 kere gitti ve bıraktı inat etti "gitmicem ben ise yaramiyor" diye. Bizim sorunlarimiz bayagi ciddi sorunlar annem uzun sure tacizci yegenini akladi. Ben babamdan cesaret alip butun kardesleri, annesine anlattim olayi falan. Anası bana igrenc bir cumle kurdu "yasin buyuk olsaydi evlenirdiniz" gibi ve sonra bu cumleyi yanlis(?) Anladigimi soyleyip iftira dedi. Herkes de moruga inandi. Ben su an ünide okuyorum ve birkaç aya dil kursuna yazilacagim süslü. Afedersiniz ama siktir olup gitmek istiyorum ülkeden de aileden de. Tek dayanagim babam ve babaannem. Eger yurtdisina gidebilirsem de annemle iletisimimi kopariyorum kafamdaki plan bu. Anne tarafim tarafindan su an "hayırsız evlat" diye anılmaya başladım anneme aklayıcılıgının hesabını sordugum icin. Üzüldüğüm tek kardesim ve babam bu olayda. Ben çok yoruldum ve pes ettim.

Muhtemelen istediğin cevap bu değil ama kafada yoksa psikologa falan götüremezsin yani.