1.
ikisinden de nefret etme derecesindeyim artik. babam beni ac birakmadigi icin iyi bir baba oldugunu dusunuyor. cocuklugum tamamen siddet kavga kufurler seklinde gecti. surekli siddet uygulayan bir babayla buyudum. tek artisi beni okutmasi (ki bu olmasi gereken bisi ama onun zihniyetine gore bu ekstra lutuf bize sundugu neyse) cocuklugumdan beri devlet okullarinda okudum dershane vb. hicbir seye ekstra para verilmedi. evde kendim calisarak uni kazandim baska bir sehire gittim. orda da yine kykda kaldim yurdumu kendim odedim kyk kredisiyle gecindim part time islerde calistim rezil ortamlara girdim. mezun olduktan sonra kredi borcumu kendim odedim. yani evet babam beni "okuttu" kendince ama hic harclik yollamadi. her seyi en minimum haliyle yasadim yani anlatabiliyor muyum bilmiyorum babam bana yasamami saglicak kadar bakti evet ama o kadar. ilgi, sevgi zaten gormedim ama keske siddet uygulamasaydi diyorum. fiziksel temastan nefret ediyorum biri el kol sakasi irkiliyorum geri cekilme refleksim var vb. travmali bir insan oldum kisaca.
annem de beni surekli elestirerek buyuttu, okuldaki notlarimi sacimi basimi kilomu her seyimi elestirdi onun yuzunden takintili manyak bir insan oldum. herkesle kendimi karsilastiriyorum bombok travmali bir insan kazandirdilar kisaca dunyaya. annem babamin gosterdigi siddetlere de sessiz kaldi bu arada. sevmemem icin o kadar fazla sebep var ki onlari ama surekli vicdan azabi yasatiyolar bana.
su an yaslandilar ve melek kesildiler sanki butun hayatimi zehir etmemisler gibi. en son artik bir patlama yasadim babama (zamaninda beni dovup kasimi yarip dudagimi patlatan disimi kiran bir adamsin sen ne bekliyosun benden icerikli) agladi zirladi faln ama o kadar sahteydi ki uzulmedim bile. icimde sevgi kirintisi yok yaza evleniyorum nikahima cagirmayi dusunmuyorum gorusmuyorum cunku onlarla ama erkek arkadasim onlarla konusmami en azindan yuzlesmemi istiyor. sizce haksiz miyim susluler?
2.
Süslü bak sana sadece şunu söyleyeyim nişanlın melek olsa da ailenle olanları sakın yansıtma. Burası Türkiye manyak mısın ya. Hala geleneksel kültürler geçerli, ezim ezim ezerler seni. Kendine gel. Nefret etsen de nefret etmiyormuş gibi yapacaksın. Figür olsa da bilecek baban olduğunu millet. Ben de senden farklı bir hayat yaşamadım. Şiddet yoktu sadece, ayda yılda bir görüşürüz ama kimseye babam şöyle böyle demem. Vaktim olmuyor derim, özledim derim. Burayı Avrupa sanıyorsunuz, millet sizde kusur bulur. Aile kutsaldır bu ülkede babasının sevmediği kızı kimse sevmez. Ergen ergen hareket etmeyin.
3.
A2 çok haklı arkasında duracak sahip çıkacak ailesi yok nasılsa derler ezerler. Çekincesi olsun eşinin. Bir kavga anında yüzüne vurarlar üzülürsün. Affetmesen de senin arkanda ailen olduğunu hissettir.
4.
A2 görüşmüyormuş. Nasıl yansıtmayacak ki? Bir sorun yoksa ortada neden görüşmesin diye düşünür o da doğal olarak. İlla ki ss de anlatmıştır işte. Bu noktaya kadar gelinmemiş olsa ben de karşındaki melek de olsa anlatma sana karşı bir gün kullanır derdim ama işte. Ss sana tek diyeceğim bir gün olsun görüşeceksen bugün görüşmemezlik yapmanın manası yok. Ölseler gitmem, öleceğimi bilsem son kez oturup konuşmam diyorsan çağırma.
5.
Valla süslü ben de ayniyim hatta beni ablam da dovuyor allahin belasi ama iliskilerine aileni tam olarak anlatma. Cevremde ailesiyle arasi kotu olan kizdan uzak durdugunu soyleyen erkek arkadaslarimla dolu ve bunlar gercekten iliski kurmak isteyebilecegin duzgun cocuklar. Genelin fikri boyle gibime geliyor
6.
cok tesekkur ederim susluler su an gozlerim doldu 😭😭 siddet gorenlerin bir an once kurtulmasini diliyorum umarim bir an once ozgurlugune kavusursun sen de suslu 💘
susluler hayatimda hicbir arkadasima anlatmadim bu durumlari cok yakin bir arkadasim biliyor ve sevgilime anlatmak istedim icimde patliyordu cunku. evet haklisiniz bana karsi kullanabilir vb. zaten hayatim boyunca kimseye guvenemicem ama ona guvenip anlatmak istedim. biz geleneksel bir iliski yasamiyoruz acikcasi ikimizin de kariyeri var. ben cok affedici bir tip de degilim bana karsi bunlari kullanmaya calisirsa direkt ayrilim cunku hayattaki en buyuk sinavim benim bu.
erkek arkadasim cok mutlu bir ailede buyumus ona bunlari anlatinca sok oldu zaten ve benle tam olarak empati kuramiyor hissediyorum bunu. o saniyor ki karsilikli oturucaz konusucaz uzlasicaz falan ama babam zaten iletisim ozurlusu bir insan annem de yillar gectikce ona benzedi maalesef. hayatim boyunca gercekten gorusmek istemiyorum cunku benim butun ruh sagligimi bozuyorlar yuzlerine baktigimda bile gecmiste yasattiklari aklima geliyor. icimde halledemiyorum bu durumu ve affetmek zorunda oldugumu hissetmiyorum artik. kan bagina bir inancim kalmadi. sevgilim ustume titrerken beni 7 yasinda kemerle doven babami affedemiyorum.
7.
Annenlerle barış ama az görüş. Mutlaka onlara ihtiyaç duyacaksin
8.
suslu neden ihtiyac duyabilirim ki?
9.
Bende tüm bağımı kopardım 7 yıl oldu nikahıma düğünüme de çağırmadım eşim de ne kötü bir söz söyler ne bana hatırlatır bir gün barışırsam da yanımda duracağını söyler. Yukarıda bahsedilen elalem baskısı ve ailenin kutsal olması vs zaten beni anlayan paylaşım yapabildiğim insanların fikirleri değil bu insanlara göre hayatımı yaşayıp kendime işkence yapmaya devam edemem. Kimse bu durumla sınanmadan büyük laflar edip katlan demesin. Eş/sevgili yanımda olup destek olmayacaksa o da yoluna gidebilir. Ss herkesin kırılma noktası farklı oluyor benimki öyle bir an geldi ki bana aslında hiç değer vermediklerini, kadın olduğum için zaten ele gidecek bakış açıları olduğunu diğer kardeşlerimden bariz şekilde ayrı tutulup her şeyden mahrum bırakıldığımı çok iyi idrak ettim. İnsanın anne babasının bile kendisini sevmemesi aşılabilir mi bilmiyorum ama sevgi anlamında hiç beslemeyen bir ilişki zaten sadece acı veriyor. Yıllarca kötüyü baba anneyi kurban zannettim kardeşler de küçük cahildi ama büyüdükçe anladım ki anne olmak bu değil sevgi böyle bir şey değil. Mutsuzlukla boğuşup sürekli kendimi kullandırmaktansa bana saygı ve sevgi duymayan insanları hayatımdan çıkardım. Benim yaşadığım şeylerde yanımda olmak beni korumak yerine tek dertleri dedikodu yapmak olan elalemin ne düşündüğü umrumda değil. Kimseye ihtiyacım olmasın diye yıllardır hedef odaklı çalıştım, Şuan kendime fazlasıyla yetiyorum, hatta sözlükte yazılınca atıyorlar dedikleri miktarları kazanıyorum, mutlu bir evliliğim işler yolunda gitmezse diye kendi emeğimle yaptığım maddi güvencelerim var. Artık 50 yıl önceki gibi boşanınca baba evine dönülen bir hayat yok herkes kendi ayakları üzerinde durabiliyor. Aşamadığım şey biyolojik ailemle görüşmemek değil en temel sevgi ve güveni bana vermesi gereken gerçek anne baba kavramına hiç sahip olmamak. Onlar hayatımda kalsalar da bana sadece mutsuzluk getireceklerdi. O yüzden başkalarının düşüncelerine değil kendi hislerine odaklan bu bana iyi gelecek dediğin şeyi yap.
10.
Senin en çok ihtiyaç duyduğun yaşlarda sana anne babalık yapmamışlar, bundan sonra ne faydalari olabilir ki? Bence şu an onlara yaptıklarının sonuçlarını göstermenin tam zamanı. Ben olsam asla çağırmazdım. Elaleme güçlü görünecem diye hiç yapmazdım. Çünkü güçlüsün ve bunu zaten biliyorsun?
Onlari her gördüğünde tekrar sinirle doluyosundur eminim. Sinirli olmak en cok sana zarar verir, stres ömrünü kısaltır. Halbuki ne güzel hayatini kurmuşsun, simdi huzurlu olmayı en çok sen hak ediyorsun. Onlara muhtac degilsin. Onundeki yillarda güzel arkadaşlıklar, komsular biriktirebilirsin kendi aileni kendin olusturabilirsin.
Ayrica konudan biraz bagimsiz, kotuluge iyilikle karşılık vermek kadar sacma bir konsept olamaz. Herkes yaptığı kötülüğün karşılığını görmeli ki bunun yanlış olduğunu er ya da geç öğrensin, pişman olsun davranışını düzeltsin (duzeltirse tabii).
Umarim cok mutlu olursun.
